Słowniczek energii słonecznej/fotowoltaicznej

 

Słowniczek terminów z zakresu fotowoltaiki / gospodarki słonecznej w kolejności alfabetycznej

 

| _ B | C | D | E | F | G | H. | ja | J. | K | L | M | N | O | P | P | R | S | T | Ty | V | W | X | Y | Z

W Niemczech numer pola (AZ), znany również jako liczba wartości pola lub punkty gleby (BP), to wskaźnik mierzący jakość gruntów ornych. Opiera się na liczbie gleby poprzez dodatki i odliczenia w oparciu o takie czynniki, jak klimat lub wybrane cechy krajobrazu, takie jak: B. Nachylenie zbocza i cień lasu określa się w zakresie, w jakim odbiegają one od wartości standardowych (w tym średnia roczna temperatura 8°C, średnie roczne opady 600 mm, brak nachylenia lub bardzo małe nachylenie zbocza). Liczbę pól można postrzegać jako korektę liczby gleb poprzez ocenę warunków naturalnych danej lokalizacji.

Skala możliwych wartości waha się od 1 (bardzo źle) do 120 (bardzo dobrze). Seria map pokazująca wartość pola to DGK 5 Bo została sporządzona w ramach cesarskiej wyceny gruntów Zobacz też: Ustawa o szacowaniu gruntów

Nadaje się do:

• Numer użytków zielonych
• Numer klimatyczny gleby / numer wartości gleby
• Rolnicza figura porównawcza

 

W porównaniu do rozwiązania izolowanego, zasilanie autonomiczne lub samowystarczalne polega także na niezależności od publicznej sieci elektroenergetycznej, dzięki czemu nadwyżka energii elektrycznej może zostać w każdej chwili włączona do publicznej sieci elektroenergetycznej i w razie potrzeby ponownie z niej pobrana. Im wyższy stopień autonomii, tym większa niezależność od publicznej sieci energetycznej i tym większa możliwość monetyzacji wyprodukowanej przez siebie energii słonecznej.

Nadaje się do:

• Rozwiązanie wyspowe

 

Pozwolenie na budowę lub pozwolenie na budowę, znane również jako pozwolenie na budowę w Austrii, Szwajcarii i Wolnym Hanzeatyckim Mieście Brema, w publicznym prawie budowlanym oznacza pozwolenie na budowę, modyfikację lub usunięcie obiektu. Wydawane jest przez organ nadzoru budowlanego.

Pozwolenie na budowę to tzw. korzystny akt administracyjny, który jest uciążliwy dla osób trzecich: przynosi korzyść budowniczemu, który otrzymuje pozwolenie, ale w pewnych okolicznościach obciąża jego sąsiadów.

Jako tzw. „oświadczenie o zgodności z prawem budowlanym” stwierdza w sposób prawnie wiążący, że projekt nie jest sprzeczny z przepisami, które należy uwzględnić w procesie uzyskania pozwolenia na budowę. Istnieje prawo do dotacji. Dopuszczając wyjątki i zwolnienia (§ 31 BauGB), które zależą od uznania organu udzielającego homologacji, pozwolenie na budowę ma również skutek konstytutywny, tj. ustanawia prawo.

 

Pozwolenie na budowę lub pozwolenie na budowę, znane również jako pozwolenie na budowę w Austrii, Szwajcarii i Wolnym Hanzeatyckim Mieście Brema, w publicznym prawie budowlanym oznacza pozwolenie na budowę, modyfikację lub usunięcie obiektu. Wydawane jest przez organ nadzoru budowlanego.

Pozwolenie na budowę to tzw. korzystny akt administracyjny, który jest uciążliwy dla osób trzecich: przynosi korzyść budowniczemu, który otrzymuje pozwolenie, ale w pewnych okolicznościach obciąża jego sąsiadów.

Jako tzw. „oświadczenie o zgodności z prawem budowlanym” stwierdza w sposób prawnie wiążący, że projekt nie jest sprzeczny z przepisami, które należy uwzględnić w procesie uzyskania pozwolenia na budowę. Istnieje prawo do dotacji. Dopuszczając wyjątki i zwolnienia (§ 31 BauGB), które zależą od uznania organu udzielającego homologacji, pozwolenie na budowę ma również skutek konstytutywny, tj. ustanawia prawo.

 

Pozwolenie na budowę lub pozwolenie na budowę, znane również jako pozwolenie na budowę w Austrii, Szwajcarii i Wolnym Hanzeatyckim Mieście Brema, w publicznym prawie budowlanym oznacza pozwolenie na budowę, modyfikację lub usunięcie obiektu. Wydawane jest przez organ nadzoru budowlanego.

Pozwolenie na budowę to tzw. korzystny akt administracyjny, który jest uciążliwy dla osób trzecich: przynosi korzyść budowniczemu, który otrzymuje pozwolenie, ale w pewnych okolicznościach obciąża jego sąsiadów.

Jako tzw. „oświadczenie o zgodności z prawem budowlanym” stwierdza w sposób prawnie wiążący, że projekt nie jest sprzeczny z przepisami, które należy uwzględnić w procesie uzyskania pozwolenia na budowę. Istnieje prawo do dotacji. Dopuszczając wyjątki i zwolnienia (§ 31 BauGB), które zależą od uznania organu udzielającego homologacji, pozwolenie na budowę ma również skutek konstytutywny, tj. ustanawia prawo.

 

Planowanie przestrzenne jest najważniejszym narzędziem planistycznym służącym do kierowania i porządkowania rozwoju urbanistycznego społeczności w Niemczech. Procedura stosowana w Austrii nazywa się lokalnym planowaniem przestrzennym i ma strukturę podobną do procedury niemieckiej, chociaż istnieją różnice. Natomiast planowanie przestrzenne w Szwajcarii różni się zasadniczo od planowania przestrzennego w Niemczech i Austrii ze względu na wyraźny federalizm.

Nadaje się do:

• Plan zagospodarowania przestrzennego
• Plan rozwoju

 

Plan zagospodarowania przestrzennego (wiążący plan zagospodarowania przestrzennego) jest instrumentem planowania przestrzennego w Niemczech. Zawiera prawnie wiążące przepisy dotyczące przepisów urbanistycznych części obszaru miejskiego i stanowi podstawę dla dalszych działań niezbędnych do wdrożenia Kodeksu budowlanego (BauGB) (§ 8 ust. 1 BauGB).

W planie zagospodarowania przestrzennego gmina uchwałą rady gminy określa dopuszczalne, istotne z punktu widzenia rozwoju urbanistycznego, sposoby użytkowania gruntu według rodzaju i wielkości.[1]
Plany zagospodarowania przestrzennego należy z reguły sporządzać na podstawie planu zagospodarowania przestrzennego (przygotowawczego planu zagospodarowania przestrzennego) (§ 8 ust. 2 - 4 BauGB). Nadaje się do:

• Plan przestrzeni zielonej
• Plan zagospodarowania przestrzennego
• Planowanie zagospodarowania przestrzennego miast

 

Zasiłek wyrównawczy dla obszarów w niekorzystnej sytuacji stosowany jest w niektórych krajach związkowych Republiki Federalnej Niemiec i w Austrii jako instrument powszechnej ochrony rolnictwa na obszarach w niekorzystnej sytuacji. Środek ten został opracowany na podstawie programu rolnictwa górskiego EWG.

Na wspieranych obszarach w niekorzystnej sytuacji tendencja do porzucania rolnictwa jest większa niż na obszarach bez niekorzystnej sytuacji ze względu na trudniejsze naturalne warunki produkcji – ze względu na wysokość, nachylenie, warunki klimatyczne, dostępność czy złą jakość gleby. Obszary w niekorzystnej sytuacji dzieli się na kategorie obszarów górskich, obszarów rolniczych w niekorzystnej sytuacji i obszarów małych. Oprócz trudnych warunków produkcji obszary w niekorzystnej sytuacji charakteryzują się również niską gęstością zaludnienia.

W Niemczech 50% gruntów rolnych uznano za obszary o niekorzystnej sytuacji. Kryteria rozgraniczenia reguluje dyrektywa 86/465/EWG.

 

Wartość gleby (BWZ), znana również jako liczba klimatyczna gleby (BKZ), jest w Niemczech wartością porównawczą służącą do oceny produktywności gleb rolniczych. Jest to zatem także kluczowa postać gospodarcza. Określa się go na podstawie z oceny gleby i waha się od 0 (bardzo niski) do około 100 (bardzo wysoki). Wartości opierają się na standardowej społeczności o wartości 100. Teoretycznie możliwe są także wartości powyżej 100 poprzez dopłaty klimatyczne. Na arenie międzynarodowej żyzność gleby określa się za pomocą systemu klasyfikacji gleb Światowej Bazy Referencyjnej dla zasobów glebowych, a w USA za pomocą danych z Taksonomii Gleb USDA.

Nadaje się do:

• Liczba pól / punktów glebowych
• Numer użytków zielonych
• Rolnicza figura porównawcza

 

W Niemczech numer pola (AZ), znany również jako liczba wartości pola lub punkty gleby (BP), to wskaźnik mierzący jakość gruntów ornych. Opiera się na liczbie gleby poprzez dodatki i odliczenia w oparciu o takie czynniki, jak klimat lub wybrane cechy krajobrazu, takie jak: B. Nachylenie zbocza i cień lasu określa się w zakresie, w jakim odbiegają one od wartości standardowych (w tym średnia roczna temperatura 8°C, średnie roczne opady 600 mm, brak nachylenia lub bardzo małe nachylenie zbocza). Liczbę pól można postrzegać jako korektę liczby gleb poprzez ocenę warunków naturalnych danej lokalizacji.

Skala możliwych wartości waha się od 1 (bardzo źle) do 120 (bardzo dobrze). Seria map pokazująca wartość pola to DGK 5 Bo została sporządzona w ramach cesarskiej wyceny gruntów Zobacz też: Ustawa o szacowaniu gruntów

Nadaje się do:

• Numer użytków zielonych
• Numer klimatyczny gleby / numer wartości gleby
• Rolnicza figura porównawcza

 

Niemiecka ustawa o szacowaniu gruntów uprawnych w Niemczech (Bodenprognosesgesetz – BodSchätzG) z dnia 20 grudnia 2007 r., jako następczyni ustawy o szacowaniu gruntów uprawnych w Niemczech z dnia 16 października 1934 r. ( Reichsbodenprognose ), ostatnio zmieniona 11 października, 1995 stanowi, że „w celu sprawiedliwego podziału podatków, planowego zagospodarowania przestrzennego i ulepszenia dokumentów hipotecznych” (§ 1) dokonuje się kompleksowej oceny „powierzchni użytków rolnych”. Z jednej strony należy określić stan gleby, z drugiej zaś ocenić naturalne warunki plonowania (jakość gleby, ukształtowanie terenu i warunki klimatyczne) (§ 2). Wybrane właściwości modelu stanowią punkt odniesienia do ocen (§ 4). Wyniki należy ujawnić i zapisać w katastrze nieruchomości (§ 9, § 11). W przypadku istotnej zmiany warunków gruntowych lub ustalenia na nowo wartości wzorcowej należy sprawdzić oceny gruntu

 

Wycena gruntów, zwana także ratingiem kredytowym lub ratingiem, odnosi się do oceny zdolności plonowania i tym samym oszacowania wartości (wiarygodności kredytowej gleby) nieruchomości rolnych (gruntów ornych lub gruntów trawiastych). W tym celu w pierwszej kolejności ocenia się wydajność nieruchomości w ramach oceny gruntów ornych lub użytków zielonych, która wynika wyłącznie z gleby, a w przypadku użytków zielonych także z klimatu. Następnie dokonuje się dodawania lub odejmowania, które uwzględniają charakterystykę terenu (np. nachylenie). Zobacz też: Ustawa o szacowaniu gruntów

 

Zagęszczenie gruntu następuje wówczas, gdy przyłożenie dużego obciążenia powoduje odkształcenie i tym samym zmianę trójfazowego układu gruntu.

Przy stosunkowo małym obciążeniu następuje odwracalne (sprężyste) odkształcenie, które po ustaniu obciążenia powraca do stanu pierwotnego. Jeśli obciążenie wykracza poza punkt napięcia wstępnego, następuje odkształcenie plastyczne, które jest nieodwracalne i dlatego nie powraca całkowicie do stanu początkowego. Oznacza to, że szczególnie w przypadku przekroczenia napięcia wstępnego cząstki gleby ścinają się względem siebie, co jest regulowane wzrostem fazy stałej przy jednoczesnym spadku fazy ciekłej i gazowej. Zagęszczenie może sięgać bardzo głęboko, zależy to od rozkładu ciśnienia (pęcherzyka ciśnieniowego) pod obciążeniem.

 

Uszczelnianie powierzchni lub uszczelnianie gleby odnosi się do pokrycia naturalnej gleby konstrukcjami ludzkimi. Powodem, dla którego mówimy o uszczelnianiu powierzchni, jest to, że opady atmosferyczne nie mogą już przedostawać się do gleby od góry, przez co wiele procesów, które normalnie w niej zachodzą, zostaje zatrzymanych. Do uszczelnienia zalicza się także niewidoczne konstrukcje znajdujące się pod powierzchnią ziemi, takie jak: Np. rury, kanały, fundamenty i grunty mocno zagęszczone.

Stopień zasklepienia gleby określa się na podstawie punktów glebowych . W przypadku obszarów zielonych lub gruntów ornych obowiązuje następująca zasada: z ekologicznego punktu widzenia niski poziom gleby jest odpowiedni dla fotowoltaicznego systemu otwartej przestrzeni (idealnie poniżej 25 punktów gleby, nie więcej niż 25 punktów gleby).

 

Wartość gleby (BWZ), znana również jako liczba klimatyczna gleby (BKZ), jest w Niemczech wartością porównawczą służącą do oceny produktywności gleb rolniczych. Jest to zatem także kluczowa postać gospodarcza. Określa się go na podstawie z oceny gleby i waha się od 0 (bardzo niski) do około 100 (bardzo wysoki). Wartości opierają się na standardowej społeczności o wartości 100. Teoretycznie możliwe są także wartości powyżej 100 poprzez dopłaty klimatyczne. Na arenie międzynarodowej żyzność gleby określa się za pomocą systemu klasyfikacji gleb Światowej Bazy Referencyjnej dla zasobów glebowych, a w USA za pomocą danych z Taksonomii Gleb USDA.

Nadaje się do:

• Liczba pól / punktów glebowych
• Numer użytków zielonych
• Rolnicza figura porównawcza

 

DGK 5 Bo, odmiana niemieckiej mapy bazowej, jest mapą gleby opracowaną na podstawie szacowania gleby w wyniku ustawy o szacowaniu gleby z 1934 r. Wyniki szacowania gleby Rzeszy zostały zinterpretowane w kategoriach gleboznawstwa i przedstawione jako Mapa. Ponieważ celem wyceny gruntów było określenie jakości gleby jako podstawy opodatkowania, granice niniejszego planu gruntów opierają się przede wszystkim na granicach pól i nieruchomości.

Kryteria rozgraniczenia istotne dla gleboznawstwa, takie jak rodzaj gleby, rodzaj gleby, warunki wodne (wody gruntowe, cofki) są uwzględniane w mniejszym stopniu lub wcale. Wartość gleby, która zależy również od panujących warunków klimatycznych i terenowych, jest podstawą liczby akrów (zwanych także punktami glebowymi), która jest podawana jako punkt odniesienia dla plonu gleb.

Mapa glebowa, sporządzona na podstawie niemieckiej mapy bazowej 1:5 000, zawiera wyniki oszacowania gleby zgodnie z ustawą o szacowaniu gruntów z dnia 16 października 1934 r. oraz informacje o stanie gleby do głębokości dwóch metrów na podstawie profili glebowych . Klucz oceny i rodzaj gleby wyjaśniono w objaśnieniu symboli. Mapa gleby zapewnia przegląd struktury, struktury i relacji wartości gleb z punktu widzenia geologii i gleboznawstwa. Mapa ta jest potrzebna między innymi do transakcji dotyczących nieruchomości, doradztwa gospodarczego, konsolidacji gruntów i ulepszania gleby.

 

Niemiecka ustawa o odnawialnych źródłach energii (EEG 2021) reguluje preferencyjne wprowadzanie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych do sieci elektroenergetycznej i gwarantuje ich producentom stałe taryfy gwarantowane. Od 2000 roku stopniowo rozszerzał dotychczasowe przepisy dotyczące dostaw energii elektrycznej.

Według EEG 2021 oczekuje się, że do 2030 r. udział energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych wzrośnie do 65%. Do roku 2050 cała energia elektryczna zużywana w Republice Federalnej Niemiec powinna być wytwarzana w sposób neutralny pod względem emisji gazów cieplarnianych.

Nadaje się do:

• Opłata EEG

 

Opłata EEG zapewnia operatorom energii odnawialnej bezpieczeństwo inwestycji i planowania, ponieważ ustawa o energii odnawialnej (EEG) gwarantuje stałe wynagrodzenie. ustawą o OZE operatorzy sieci elektroenergetycznych i ich infrastruktury mają obowiązek zakupu energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnych źródeł w sposób preferencyjny. Ceny zakupu energii elektrycznej dla energii odnawialnych są regulowane EEG Operatorzy sieci handlują energią elektryczną dotowaną przez EEG .

Różnica pomiędzy wydatkami a dochodami z obrotu energią elektryczną jest kompensowana opłatą EEG. Ponieważ obrót energią elektryczną pochodzącą z odnawialnych źródeł energii jest droższy niż ze źródeł konwencjonalnych (energia jądrowa i węgiel są znacznie silniej dotowane i również muszą być ponoszone przez podatnika), wynagrodzenie określone w EEG jest zwracane przez operatorów sieci elektroenergetycznych operatorom energii odnawialnej, a różnicę przerzuconą na odbiorców energii elektrycznej.

 

Handel uprawnieniami do emisji, handel uprawnieniami do emisji lub handel uprawnieniami do emisji, to instrument rynkowy służący walce z zanieczyszczeniem środowiska, tworzący zachęty ekonomiczne do ograniczania emisji zanieczyszczeń. Systemy handlu uprawnieniami do emisji CO2 i innych gazów cieplarnianych są stosowane w Chinach, Unii Europejskiej i innych krajach jako ważne narzędzie ograniczania zmian klimatycznych.

W systemie handlu emisjami organ centralny rozprowadza lub sprzedaje ograniczoną liczbę certyfikatów uprawniających do emisji określonej ilości substancji zanieczyszczającej w określonym czasie. Na koniec okresu emitenci muszą przedstawić certyfikaty równe ich emisji. W tym celu muszą uzyskać lub zakupić odpowiednie certyfikaty od władz lub innych emitentów. Mogą sprzedać nadwyżkę certyfikatów innym emitentom.

Handel uprawnieniami do emisji jest rynkową formą regulacji środowiskowych, która umożliwia zdecentralizowaną decyzję o tym, w jaki sposób można zmniejszyć emisję w sposób najbardziej opłacalny. Kontrastuje to z regulacyjnymi przepisami dotyczącymi ochrony środowiska i dotacjami rządowymi.

Wśród ekonomistów istnieje szeroki konsensus naukowy co do tego, że handel uprawnieniami do emisji jest skutecznym i wydajnym narzędziem redukcji emisji.

 

Plan zagospodarowania przestrzennego (przygotowawczy plan zagospodarowania przestrzennego, FNP) jest instrumentem planowania przestrzennego w Republice Federalnej Niemiec, w którym zamierzony rozwój urbanistyczny danej gminy jest przedstawiony w formie kartograficznej i tekstowej. Jest on sporządzany przez gminę jako wyraz jej suwerenności planistycznej i obowiązuje na całym obszarze gminy.

Zagospodarowanie terenu wskazane w planie zagospodarowania przestrzennego zostaje wówczas określone i prawnie obowiązujące w planach zagospodarowania przestrzennego poszczególnych części obszaru gminy. Razem plany zagospodarowania przestrzennego i plany zagospodarowania przestrzennego tworzą miejski plan zagospodarowania przestrzennego.

Możliwą treść, tryb sporządzania planu oraz skutki prawne planu zagospodarowania przestrzennego określa Kodeks budowlany. Dodatkowe specyfikacje dotyczące treści można znaleźć w rozporządzeniu o użytkowaniu budynków i rozporządzeniu o znakach planistycznych.

Nadaje się do:

• Planowanie zagospodarowania przestrzennego miast
• Plan rozwoju

 

Uszczelnianie powierzchni lub uszczelnianie gleby odnosi się do pokrycia naturalnej gleby konstrukcjami ludzkimi. Powodem, dla którego mówimy o uszczelnianiu powierzchni, jest to, że opady atmosferyczne nie mogą już przedostawać się do gleby od góry, przez co wiele procesów, które normalnie w niej zachodzą, zostaje zatrzymanych. Do uszczelnienia zalicza się także niewidoczne konstrukcje znajdujące się pod powierzchnią ziemi, takie jak: Np. rury, kanały, fundamenty i grunty mocno zagęszczone.

Stopień zasklepienia gleby określa się na podstawie punktów glebowych . W przypadku obszarów zielonych lub gruntów ornych obowiązuje następująca zasada: z ekologicznego punktu widzenia niski poziom gleby jest odpowiedni dla fotowoltaicznego systemu otwartej przestrzeni (idealnie poniżej 25 punktów gleby, nie więcej niż 25 punktów gleby).

 

Naziemny system fotowoltaiczny to system fotowoltaiczny, który nie jest instalowany na budynku lub na elewacji, ale raczej na poziomie gruntu na otwartej przestrzeni. System naziemny to system zainstalowany na stałe, w którym moduły fotowoltaiczne są ustawione pod optymalnym kątem do słońca (azymut) za pomocą podkonstrukcji.

 

Zewnętrzny system fotowoltaiczny to system fotowoltaiczny, który nie jest instalowany na budynku lub na elewacji, ale raczej na poziomie gruntu na otwartej przestrzeni. System zewnętrzny to system zainstalowany na stałe, w którym moduły fotowoltaiczne są ustawione pod optymalnym kątem do słońca (azymut) za pomocą podkonstrukcji.

 

Liczba użytków zielonych (GZ) (od 1 do 100) jest miarą produktywności użytków zielonych przy ocenie gleby. GZ określa się przy użyciu ram oceny użytków zielonych w ramach oceny Reichsland lub udoskonalonych ram oceny użytków zielonych Rostock. Podstawą ustalenia GZ jest podstawowy numer użytków zielonych, który wskazuje procentowy stosunek plonów danego obszaru użytków zielonych do gleby najlepszej.

Podstawą do określenia GZ są punkty glebowe oraz pięć typów gleb, trzy poziomy gleby, trzy poziomy klimatyczne i dziewięć poziomów wody, przy czym rosnąca wilgotność jest oznaczona znakiem +, a rosnąca suchość - -. Ponadto brane są pod uwagę odpowiednie odliczenia z tytułu nachylenia lub ukształtowania terenu, utraty powierzchni spowodowanej rowami i ścieżkami itp. Jeżeli nie występują czynniki zmniejszające plony, GZ odpowiada numerowi podstawowemu użytków zielonych.

Wydajność plonowania opiera się na szacunkowym plonie w dt/ha przy normalnej uprawie, przeliczonym na dobrą jakość. GZ wyznacza się metodycznie w taki sam sposób, jak liczbę pól / punktów gruntowych .

Nadaje się do:

• Liczba pól / punktów glebowych
• Numer klimatyczny gleby / numer wartości gleby
• Rolnicza figura porównawcza

 

Plan terenów zielonych (w skrócie GOP) to termin zaczerpnięty z planowania krajobrazu i stanowi ekologiczną podstawę planu zagospodarowania przestrzennego. Określa wymagania planu krajobrazowego i w większości krajów nie ma własnej mocy prawnej, obowiązują jedynie postanowienia zawarte w planie zagospodarowania przestrzennego.

Plan terenów zielonych często integruje zadania wynikające z przepisów ochrony przyrody (ocena interwencyjno-kompensacyjna) lub prawa budowlanego (raport środowiskowy).
Miejsce planu terenów zielonych w planowaniu przestrzennym wyjaśniono w artykule Planowanie krajobrazu.

Nadaje się do:

• Plan rozwoju

 

Rozwiązanie izolowane to rozwiązanie problemu, które rozwiązuje konkretny problem, ale jest na tyle wyjątkowe, że nie można go już zmienić w celu rozwiązania innego, podobnego problemu.

Rozwiązanie izolowane odnosi się do systemów technicznych, które są skuteczne tylko w swoich granicach i nie mogą wchodzić w interakcje lub są kompatybilne z podobnymi lub powiązanymi systemami zmiennych środowiskowych. Przeciwieństwem tego jest interoperacyjność. Rozwiązania izolowane można znaleźć także w elektrowniach jądrowych, co pozwala zapobiegać manipulacyjnym interwencjom z zewnątrz.

W fotowolaice system wysp słonecznych jest niezależnym systemem fotowoltaicznym zamkniętym z zewnątrz. System nie jest podłączony do publicznej sieci energetycznej w celu zasilania wytworzonej energii elektrycznej. I odwrotnie, żadna energia elektryczna nie może być dostarczana „z zewnątrz”.

Nadaje się do:

• Zasilanie autonomiczne lub samowystarczalne

 

W planowaniu urbanistycznym termin konwersja (również zmiana sposobu użytkowania lub zmiana sposobu użytkowania) opisuje ponowne włączenie terenów zdegradowanych do cyklu gospodarczego i naturalnego lub zmianę sposobu użytkowania budynków. Wykorzystywany jest przede wszystkim w ramach adaptacji byłych obiektów wojskowych (obszarów konwersji) na cele cywilne. Z biegiem lat termin ten zaczęto stosować także do innych obiektów deweloperskich. W zależności od lokalizacji może to być ponowne wykorzystanie strukturalne (rewaloryzacja) lub późniejsze wykorzystanie otwartej przestrzeni (rewitalizacja). W ramach wewnętrznego rozwoju miast nacisk kładziony jest na ponowne wykorzystanie terenów i tam, gdzie to możliwe, budynków. Jednak z pewnością zasadne może okazać się utworzenie parku dzielnicowego nawet na terenie gęsto zabudowanym.

 

Rolniczy numer porównawczy (LVZ) opisuje przybliżoną produktywność rolniczą lub ogrodniczą gospodarstwa rolnego na podstawie ustawy o ocenie gleby uprawnej uchwalonej 16 października 1934 roku.

Obliczenie LVZ obejmuje takie czynniki, jak:

• Żyzność gleby (punkty glebowe)
• ogólne warunki glebowe
• Jakość gleby
• warunki klimatyczne
• Podlewanie gleby
• używać
• Rozmiar firmy
• Usunięcie terenów z siedziby firmy

System ten umożliwia możliwie najbardziej obiektywną ocenę, a także wystarczająco dobrą porównywalność pomiędzy różnymi firmami.

LVZ jest również objęty dotacjami dla przedsiębiorstw rolnych.

Nadaje się do:

• Liczba pól / punktów glebowych
• Numer użytków zielonych
• Numer klimatyczny gleby / numer wartości gleby

 

Czym są otwarte miejsca parkingowe? Nie oznacza to jednak publicznych miejsc parkingowych. Otwarte miejsca parkingowe to zazwyczaj:

• Miejsce do przechowywania otwarte na bocznych ścianach, a nie stodoła, szopa itp.
• Wiaty samochodowe, zadaszone miejsca parkingowe
• Niezadaszone miejsca parkingowe
• Możliwość parkowania na posesji
• Zewnętrzne miejsca parkingowe

Nadaje się do:

• Słoneczna stacja paliw przyszłości
• Wiaty solarne: miejsca parkingowe firmowe – rozsądne wykorzystanie zamkniętych przestrzeni
• Wiata solarna z magazynem energii elektrycznej

 

Zgodność środowiskowa (znana również jako zgodność ekologiczna) to miara bezpośrednich i pośrednich skutków zmiany warunków środowiskowych wywołanych przez człowieka na gleby, wodę, powietrze, klimat, ludzi, zwierzęta i rośliny. Jednak w prozie politycznej i komercyjnej „przyjazny dla środowiska” zwykle odnosi się do jakości produktu lub projektu, która rzadko jest ilościowo określona, ​​a często jedynie niejasno opisana.

Z ekonomicznego punktu widzenia zrównoważenie środowiskowe to minimalizacja szkodliwych dla środowiska skutków działań gospodarczych, państwowych i indywidualnych. Z punktu widzenia społecznego zrównoważenie środowiskowe oznacza większe zaspokojenie potrzeb przy znacznie mniejszym wykorzystaniu przyrody. Zgodność środowiskowa odpowiada zgodności społecznej.

Prawo ochrony środowiska wymaga minimalnej zgodności ze środowiskiem. W ramach zatwierdzania zakładów przemysłowych, planów zagospodarowania przestrzennego, działań związanych z budową dróg itp. należy przeprowadzić ocenę oddziaływania na środowisko W Niemczech reguluje to o ocenie oddziaływania na środowisko, a w Szwajcarii ustawa o ochronie środowiska.

Dodatkowa, dobrowolna kompatybilność środowiskowa przynosi także poprawę wizerunku firm, lepsze możliwości sprzedaży, motywację personelu, redukcję kosztów (oszczędność materiałów i energii), a co za tym idzie lepszą zdolność kredytową i redukcję ryzyka (ochrona zdrowia, unikanie przyszłych skażonych miejsc). Zrównoważenie środowiskowe przedsiębiorstw można promować na różne sposoby, na przykład poprzez zachowania zakupowe konsumentów i środki rządowe, takie jak dotacje, obniżki podatków i podatki motywacyjne (podatki ekologiczne). Natomiast działania o niewielkim zasięgu i/lub niewielkim oddziaływaniu, a jednocześnie intensywnie i szeroko reklamowane w mediach w celu promocji wizerunku, kwalifikowane są jako greenwashing.

 

Niemiecka ustawa o szacowaniu gruntów rolnych ( BodSchätzG ) z dnia 20 grudnia 2007 r., będąca następcą ustawy o szacowaniu gruntów uprawnych w Niemczech z dnia 16 października 1934 r. (Reichsbodenvalue), ostatnio zmieniona 11 października 1995 r., stanowi, że „w celu sprawiedliwego podziału podatków, planowego zagospodarowania przestrzennego i ulepszenia dokumentów hipotecznych” (§ 1) dokonuje się kompleksowej oceny „powierzchni użytków rolnych”. Z jednej strony należy określić stan gleby, z drugiej zaś ocenić naturalne warunki plonowania (jakość gleby, ukształtowanie terenu i warunki klimatyczne) (§ 2). Wybrane właściwości modelu stanowią punkt odniesienia do ocen (§ 4). Wyniki należy ujawnić i zapisać w katastrze nieruchomości (§ 9, § 11). W przypadku istotnej zmiany warunków gruntowych lub ustalenia na nowo wartości wzorcowej należy sprawdzić oceny gruntu

Ocena gleby , zwana także ratingiem kredytowym lub ratingiem, to ocena zdolności plonotwórczej i tym samym oszacowanie wartości (wiarygodności kredytowej gleby) nieruchomości rolnych (gruntów ornych lub gruntów trawiastych). W tym celu w pierwszej kolejności ocenia się wydajność nieruchomości w ramach oceny gruntów ornych lub użytków zielonych, która wynika wyłącznie z gleby, a w przypadku użytków zielonych także z klimatu. Następnie dokonuje się dodawania lub odejmowania, które uwzględniają charakterystykę terenu (np. nachylenie).

 

Pole słoneczne to system fotowoltaiczny, który nie jest instalowany na budynku lub na elewacji, ale na poziomie gruntu na otwartej przestrzeni. Pole słoneczne to system zainstalowany na stałe, w którym moduły fotowoltaiczne są ustawione pod optymalnym kątem do słońca (azymut) za pomocą podkonstrukcji.

 

Park fotowoltaiczny to system fotowoltaiczny, który nie jest instalowany na budynku lub na elewacji, ale na poziomie gruntu na otwartej przestrzeni. Park fotowoltaiczny to system zainstalowany na stałe, w którym moduły fotowoltaiczne są ustawione pod optymalnym kątem do słońca (azymut) za pomocą podkonstrukcji.

 

Zgodność środowiskowa (znana również jako zgodność ekologiczna) to miara bezpośrednich i pośrednich skutków zmiany warunków środowiskowych wywołanych przez człowieka na gleby, wodę, powietrze, klimat, ludzi, zwierzęta i rośliny. Jednak w prozie politycznej i komercyjnej „przyjazny dla środowiska” zwykle odnosi się do jakości produktu lub projektu, która rzadko jest ilościowo określona, ​​a często jedynie niejasno opisana.

Z ekonomicznego punktu widzenia zrównoważenie środowiskowe to minimalizacja szkodliwych dla środowiska skutków działań gospodarczych, państwowych i indywidualnych. Z punktu widzenia społecznego zrównoważenie środowiskowe oznacza większe zaspokojenie potrzeb przy znacznie mniejszym wykorzystaniu przyrody. Zgodność środowiskowa odpowiada zgodności społecznej.

Prawo ochrony środowiska wymaga minimalnej zgodności ze środowiskiem. W ramach zatwierdzania zakładów przemysłowych, planów zagospodarowania przestrzennego, działań związanych z budową dróg itp. należy przeprowadzić ocenę oddziaływania na środowisko W Niemczech reguluje to o ocenie oddziaływania na środowisko, a w Szwajcarii ustawa o ochronie środowiska.

Dodatkowa, dobrowolna kompatybilność środowiskowa przynosi także poprawę wizerunku firm, lepsze możliwości sprzedaży, motywację personelu, redukcję kosztów (oszczędność materiałów i energii), a co za tym idzie lepszą zdolność kredytową i redukcję ryzyka (ochrona zdrowia, unikanie przyszłych skażonych miejsc). Zrównoważenie środowiskowe przedsiębiorstw można promować na różne sposoby, na przykład poprzez zachowania zakupowe konsumentów i środki rządowe, takie jak dotacje, obniżki podatków i podatki motywacyjne (podatki ekologiczne). Natomiast działania o niewielkim zasięgu i/lub niewielkim oddziaływaniu, a jednocześnie intensywnie i szeroko reklamowane w mediach w celu promocji wizerunku, kwalifikowane są jako greenwashing.

 

Ocena oddziaływania na środowisko (OOŚ) jest instrumentem polityki środowiskowej mającym na celu ochronę środowiska, mającym na celu sprawdzenie projektów istotnych dla środowiska pod kątem możliwego wpływu na środowisko przed ich zatwierdzeniem. Z reguły ogranicza się ona do sprawdzenia skutków dla dóbr chronionych związanych ze środowiskiem. Konsekwencje gospodarcze i społeczne nie są częścią OOŚ. Służą do tego inne instrumenty, np.: B. ocena wpływu społecznego lub ocena zrównoważonego rozwoju (ocena wpływu).

Wiele krajów wdrożyło obecnie ocenę oddziaływania na środowisko do swoich krajowych systemów prawnych; Odgrywa coraz większą rolę w tzw. krajach rozwijających się w ramach zrównoważonego rozwoju. Instytucje międzynarodowe, takie jak Na przykład Bank Światowy wraz ze swoimi „Podręcznikami operacyjnymi” dysponuje zestawem narzędzi do oceny oddziaływania na środowisko, który jest regularnie używany przy wnioskach o projekty i pożyczki.

Nadaje się do:

• Zrównoważony rozwój środowiska

 

Więcej bibliotek PDF wspierających planowanie i działania marketingowe

Zapewniamy dalsze liczne wglądy w liczby, dane i fakty, które mogą pomóc Ci zoptymalizować i rozszerzyć marketing:

• Biblioteka danych demograficznych klientów — baza wiedzy demograficznej (PDF)
• Biblioteka marketingu internetowego (PDF)
• Biblioteka e-commerce – Baza wiedzy (PDF)
• Biblioteka marketingu w mediach społecznościowych – baza wiedzy (PDF)
• Biblioteka SEO – baza wiedzy SEM (PDF)
• Reklama w wyszukiwarkach / Biblioteka SEA – Baza wiedzy o reklamach w wyszukiwarkach (PDF)
• Biblioteka rzeczywistości rozszerzonej (XR) (PDF)