Włochy wojskowa logistyka i wojskowy obrót Giorgia Meloni: Czy Włochy jest naprawdę gotowe na NATO

Dlaczego mam pytanie o chęć wojskową Włoch jako obserwatora?

Jako ktoś, kto dąży do obecnego rozwoju geopolitycznego, ciągle zadaję sobie pytanie: czy Włochy naprawdę przygotowują się na przypadek seryjny NATO? To pytanie jest szczególnie zaniepokojone mi jako Włochami, jako południowy kraj kotwicy, ma inne postrzeganie zagrożenia niż stany na wschodniej flance. Podczas gdy Niemcy i Polska patrzą głównie na rosyjskie zagrożenie ze strony Wschodu, strategiczne koncentruje się przede wszystkim na Morzu Śródziemnym i Afryce Północnej.

Rząd Meloni stoi w obliczu złożonego dylematu: z jednej strony musi wypełniać obowiązki NATO i wykazywać solidarność z partnerami Sojuszu Wschodniego. Z drugiej strony kraj boryka się ze strukturalnymi słabościami wojskowymi, zwłaszcza armią i napiętą sytuacją budżetową, drastycznym wzrostem wydatków na obronę.

Jak Włochy postrzega obecną sytuację zagrożenia?

Jeśli przyjrzę się bliżej włoskiej polityce bezpieczeństwa, stało się jasne, że Rzym ocenia zagrożenie Rosją inaczej niż wielu innych partnerów NATO. Włochami nie grozi przede wszystkim bezpośrednia rosyjska inwazja, ale destabilizujące skutki rosyjskich działań na Morzu Śródziemnym.

Włoskie przywództwo jest szczególnie zaniepokojone rosyjską obecnością wojskową w Libii. Generał Vincenzo Camporini, były włoski szef sztabu, wezwał: „Otwarcie rosyjskiej bazy wojskowej w Bengasi byłoby poważnym strategicznym zagrożeniem dla bezpieczeństwa Morza Śródziemnego”. Ta ocena odzwierciedla, w jaki sposób Włochy postrzegają zagrożenie geograficznie i strategicznie inaczej.

Jednocześnie Włochy podkreślają swoją rolę „silnego punktu na południowej flance NATO”. Włoskie siły zbrojne koncentrują się na „przyczynianiu się do stabilności wzdłuż południowej flanki Sojuszu”, która ilustruje ich strategiczne ustawienie priorytetów. Jednak skupienie się na Południu nie oznacza, że Włochy są całkowicie zaniedbane – kraj przyczynia się do wzmocnienia NATO w państwach bałtyckich i zapewnia żołnierze do monitorowania przestrzeni powietrznej.

Jakie konkretne wkłady wojskowe robią Włochy dla wsparcia Ukrainy?

Jeśli spojrzę na dostawy broni we Włoszech na Ukrainę, pokazuje obraz skromnego, ale dość istotnego wsparcia. Włochy dostarczyły do 60 zawiasów pancernych M109, kilka przeciwlotniczych SIDAM-25 zbroi i zbiornika transportowego Puma 6 × 6. Według inteligencji open source, cztery zbiorniki koła Puma i pięć czołgów Sidam zostały zniszczone w walkach, co potwierdza faktyczne użycie tych systemów.

Ponadto Włochy planuje „ogromną dostawę broni” 400 transporterów wojsk M113 na Ukrainę. Według ministra obrony Crosetto pojazdy te, choć starsze, mogą „przelecieć lasy i szorstki teren”, a zatem są dość odpowiednie dla ukraińskich warunków.

Jednak myślę, że niechęć do dostarczania. Jednym z powodów ograniczonej pomocy broni jest to, że „armia włoska nie ma materiału”. Wskazuje to na problemy strukturalne, które wykraczają poza czystą chęć wspierania Ukrainy.

Co z sytuacją finansową i edycjami obronnymi Włoch?

Liczby mówią jasnym językiem: Włochy wydały 1,49 procent swojego PKB na obronę w 2024 r., Które jest znacznie poniżej celu NATO o dwóch procentach. W 38 miliardach euro Włochy są daleko w tyle za innymi dużymi europejskimi partnerami NATO.

Sytuacja staje się szczególnie problematyczna z uwagi na nowe wymagania NATO. Państwa członkowskie NATO zobowiązały się wydać pięć procent swojego PKB na obronę i bezpieczeństwo do 2035 r. Jest to ogromne wyzwanie dla Włoch, które ma już trudności w dwóch procentach.

Interesujące jest wykonanie kreatywnego podejścia Włoch do tego wyzwania: Rzym planuje ogłosić projekty infrastruktury cywilnej jako wydatki na obronę, w tym planowany most 13,5 miliarda euro nad ulicą Messyny. Ta argumentacja „podwójnego użytkowania” pokazuje, w jaki sposób Włochy próbują spełnić wymagania NATO bez nadmiernego obciążenia budżetu państwa.

Jakie plany modernizacji Włochy realizują swoje siły zbrojne?

Pomimo ograniczeń finansowych Włochy zainicjowały ambitne plany modernizacji. Rząd planuje zainwestować 25 miliardów euro w modernizację sił zbrojnych, co stanowi znaczący wysiłek.

Siły powietrzne: F-35 jako kręgosłup

Włochy planuje kupić 115 F-35 Fight Jets, co stanowiłaby największą flotę F-35 w Europie. Najnowsze zamówienie obejmuje 25 dodatkowych F-35 (15 F-35A i 10 F-35B) o wartości 7 miliardów dolarów. Dla porównania: Niemcy planują tylko 35 odrzutowców F-35.

Ponadto uzyskuje się 24 nowe Eurofighe z Tranche 4 w celu wymiany starszych maszyn. Inwestycje te pokazują, że Włochy zmodernizowały ambitne w siłach powietrznych.

Marine: Siła po Morzu Śródziemnym

Włoska marynarka wojenna jest już imponującą siłą. Włochy „mają jeden z największych i najpotężniejszych żołnierzy piechoty morskiej w Morzu Śródziemnym” i „bardzo je zmodernizowały w ostatnich latach”. Zakup dwóch nowych fregatów Fremm Evo na 1,5 miliarda euro podkreśla te wysiłki modernizacyjne.

Heer: największy słaby punkt

Jest to główny problem: „Armia jest częściowym sporem, który pozostaje w tyle. Tylko około 50 z 200 włoskich czołgów walczących ariete działa, co ilustruje materialną słabość.

Jednak Włochy planuje kompleksowe przedłużenie

380 Nowe zbiorniki bitewne KF51 Panther powinny zastąpić przestarzałe Ariets, dodatkowe 1050 Lynx KF41. Zamówień ten odbywa się poprzez wspólne przedsięwzięcie Rheinmetall i Leonardo z całkowitą ilością około 30 miliardów euro.

Jak Włochy planują rozszerzyć swój personel?

Kolejnym ważnym aspektem jest wzrost planowanego personelu. Włochy chce zwiększyć swoją armię dla 40 000 żołnierzy do około 135 000 mężczyzn. Plan ten ma zostać wdrożony w latach 2030–2033 i jest częściowo finansowany z funduszy UE.

Włochy mają już znaczną ogólną siłę: 340 000 mężczyzn i kobiet pod bronią – teoretycznie. Liczba ta obejmuje Carabinieri (110 000), Guardia di Finanza (ponad 60 000) i straży przybrzeżnej (ponad 10 000), które mają status walki.

Hub dla bezpieczeństwa i obrony – obraz: xpert.digital

Centrum bezpieczeństwa i obrony oferuje uzasadnione porady i aktualne informacje w celu skutecznego wspierania firm i organizacji w wzmocnieniu ich roli w europejskiej polityce bezpieczeństwa i obrony. W bliskim związku z grupą roboczą SME Connect promuje w szczególności małe i średnie firmy (MŚP), które chcą jeszcze bardziej zwiększyć swoją innowacyjną siłę i konkurencyjność w dziedzinie obrony. Jako centralny punkt kontaktu, centrum tworzy decydujący pomost między MŚP a europejską strategią obrony.

Nadaje się do:

• Obrona grupy roboczej SME Connect – Wzmocnienie MŚP w obronie europejskiej

Jaką rolę odgrywają Włochy w misjach NATO na całym świecie?

Wkład Włoch w NATO wykracza daleko poza grubość czystego materiału. Włochy „w NATO prowadzą do jakości i ilości” swoich środków i „głównych płatników misji Sojuszu Atlantyckiego”.

Włochy są szczególnie popełnione w Kosowie: przy około 1000 jednostkach stacjonujących w Kosowie, Włochy jest głównym krajem wkładu misji KFOR. Podkreśla to historyczną odpowiedzialność Włoch za region Bałkanów, który jest uważany za „kluczowe znaczenie”.

Włochy oferuje 7500 żołnierzy w misjach z NATO, UE i ONZ, znacznie więcej niż Niemcy z 3500. To pokazuje, że pomimo ograniczonych zasobów Włochy wnoszą nieproporcjonalny wkład w misje międzynarodowe.

Jak inni partnerzy NATO radzą sobie z podobnymi wyzwaniami?

Aby lepiej sklasyfikować sytuację Włoch, warto porównać z innymi partnerami NATO. Niemcy i Francja inwestują podobne kwoty w swoje siły zbrojne od ponad 30 lat (1993-2022): Niemcy 1 408,8 mld USD, Francja 1 401,39 mld.

Interesujące jest to, że „Niemcy i Francja inwestują ogólnie wydatki wojskowe bardziej wydajnie niż Wielka Brytania”. Wskazuje to, że nie chodzi tylko o ilość wydatków, ale o ich skuteczne zastosowanie.

„W przeszłości Francja rozrywała budżet wojskowy porównywalny z Niemcami, ale w ten sposób zbudował potężniejszą armię”. Ta realizacja pokazuje, że Włochy mają możliwości osiągnięcia więcej przy ograniczonych środkach.

Dlaczego Włochy wahają się wdrożyć wymagania NATO?

Włochy mają kilka przyczyn. „We Włoszech wojna Ukrainy nie jest postrzegana jako bezpośrednie zagrożenie”, ponieważ kraj jest „geograficznie i kulturowo dalej od Ukrainy”.

Politycznie sytuacja jest złożona: „we włoskiej opozycji i bardzo silne trendy pacyfistyczne w populacji i jedynie niewielkie poparcie dla wzrostu wydatków wojskowych”. Ta rzeczywistość krajowa znacznie utrudnia drastyczne modernizację.

Dlatego Meloni wybrała ostrożną strategię komunikacji: „Aktualizacja nie jest właściwym słowem” - powiedziała po szczycie ”. Zamiast tego podkreśla, że dotyczy również „surowców, bezpieczeństwa cybernetycznego i infrastruktury krytycznej”.

Jakie są praktyczne problemy we wdrażaniu?

Największe wyzwania są szczegółowo. Włochy ogłosiły już, że do 2025 r. Chcą osiągnąć ten cel dwóch procent, ale rzeczywistość wygląda inaczej. Według obecnych szacunków Włochy nie osiągną tego celu w 2025 r.

Główny problem polega na wysokim długu publicznym: „Włochy z trudem powodują większy dług”, podczas gdy Niemcy mogą ulepszyć Bundeswehr poprzez dodatkowe długi.

Wady są szczególnie widoczne w armii: „W szczególności nadrabianie zaległości w szczególności nadrabiania zaległości i finansowania”. Sprzęt dla 340 000 żołnierzy po prostu nie jest dostępny, co relatywizuje siłę personelu teoretycznego.

Jak Włochy oceniają swoje strategiczne priorytety?

Włochy świadomie ustanawiają różne akcenty niż partnerzy z Europy Wschodniej. „Podobnie jak presja na Niemcy, aby podjąć wiodącą rolę na wschodniej flance, Włochy są odpowiedzialne za flankę południową”.

Ta strategiczna orientacja jest całkowicie uzasadniona: „Morze Śródziemne jest ważnym ruchem i ścieżką zaopatrzenia dla Europy, a kraje Afryki Północnej są ważnymi dostawcami energii”. Ponadto istnieją „tematy w regionie, które mogą stanowić zagrożenie dla krajów NATO, takich jak terroryzm, przemyt broni i nielegalna migracja”.

Jakie postępy są już rozpoznawalne?

Pomimo wszystkich problemów pozytywne osiągnięcia są rozpoznawalne. Włochy oficjalnie zobowiązały się do osiągnięcia celu NATO w wysokości pięciu procent PKB do 2035 r., Nawet jeśli nalega na „okres co najmniej dziesięciu lat”.

Trwają programy modernizacji: pierwszy pancerz karabinowy Lynx KF41 przybył do włoskiego centrum testowego 31 grudnia 2024 r. I w toku są dostawy F-35.

„Włochy są jedynym południowym stanem NATO, który może zbudować wiarygodną władzę wojskową”, jak widać z różnych analiz ekspertów. Połączenie silnej marynarki wojennej, zmodernizowanych sił powietrznych i planowanych ulepszeń armii może sprawić, że Włochy będzie jednym z wiodących europejskich potworów wojskowych.

Co to oznacza dla sojuszu NATO Włoch?

Odpowiedź na pierwotne pytanie jest złożona. Włochy są tylko częściowo przygotowane na przypadek seryjny NATO, ale zapoczątkowały ambitne plany poprawy swoich umiejętności.

Mocne strony są wyraźnie w okolicy powietrza i morza. W 115 F-35 Włochy będą miały największą flotę współczesnych myśliwców w Europie, a marynarka wojenna jest już szanowaną siłą na Morzu Śródziemnym. Włoski przemysł uzbrojenia z Leonardo i współpraca z Rheinmetall pokazuje, że kraj ten jest technicznie konkurencyjny.

Słabości koncentrują się na armii i finansowaniu. Planowane 30 miliardów euro dla nowych czołgów są ambitne, ale finansowanie nie jest jeszcze w pełni zabezpieczone. Pięć procent celu NATO będzie ogromnym wyzwaniem dla Włoch, którym będzie zarządzane jedynie przez kreatywne księgowanie i wsparcie UE.

Włochy będą działać jako wyspecjalizowany partner niż wszechstronny wojskowy. Jego mocne strony leżą pod kontrolą Morza Śródziemnego, wsparcie powietrzne z nowoczesnym F-35 i stabilizacją flanki południowej. Włochy są obecnie w ograniczonym zakresie klasycznej obrony narodowej lub większych operacji gleby, ale intensywnie pracuje nad poprawą tych umiejętności.

Strategiczne partnerstwo z Niemcami (Rheinmetall-Leonardo) i integracja planowania obrony w UE pokazują drogę do europejskiej architektury obrony, w której Włochy wnosi swoje szczególne mocne strony zamiast próbować samodzielnie budować wszystkie umiejętności wojskowe. W tym kontekście Włochy są dość niezawodnym i coraz bardziej potężnym partnerem NATO – tylko z innym regionalnym otoczeniem innym niż kraje flanki wschodnie.

Markus Becker

Chętnie będę Twoim osobistym doradcą.

Szef rozwoju biznesu

Przewodniczący SME Connect Defense Group

LinkedIn

Konrada Wolfensteina

Chętnie będę Twoim osobistym doradcą.

skontaktować się ze mną pod Wolfenstein ∂ xpert.digital

zadzwonić pod +49 89 674 804 (Monachium)

LinkedIn