Ustawa o zerowej emisji netto w przemyśle (NZIA) – ostatnia deska ratunku dla energii słonecznej w Europie?
Przedpremierowe wydanie Xperta
Wybór głosu 📢
Opublikowano: 19 września 2025 r. / Zaktualizowano: 19 września 2025 r. – Autor: Konrad Wolfenstein
Ustawa o zerowej wartości netto przemysłu (NZIA) – ostatnia deska ratunku dla energii słonecznej w Europie? – Zdjęcie: Xpert.Digital
Boom na energię słoneczną, ale i fala bankructw: Dziwaczny paradoks, który niszczy europejski przemysł
Coś więcej niż tylko prawo: ostatnia próba Europy, by zakończyć zależność od Chin
Europejski przemysł fotowoltaiczny pogrążony jest w głębokim, paradoksalnym kryzysie: podczas gdy rozwój instalacji fotowoltaicznych w UE bije rekordy, a energia słoneczna po raz pierwszy staje się najważniejszym źródłem energii elektrycznej, krajowi producenci walczą o przetrwanie. Dobitne przykłady, takie jak niewypłacalność ostatniego dużego niemieckiego producenta modułów, Meyer Burger, czy przeniesienie produkcji przez Solarwatt do Azji, ilustrują dramatyczną sytuację. Przyczyną jest nieustanna, drapieżna konkurencja, napędzana przez masowo dotowane i wyjątkowo tanie moduły fotowoltaiczne z Chin, które dominują na rynku europejskim z 95-procentowym udziałem. Europa stoi w obliczu ryzyka całkowitej utraty suwerenności przemysłowej w jednej z najważniejszych technologii przyszłości i popadnięcia w nową, niebezpieczną zależność.
W odpowiedzi na to egzystencjalne zagrożenie UE wprowadziła ustawę Net-Zero Industry Act (NZIA). Ustawa ta, obowiązująca od czerwca 2024 r., ma na celu przywrócenie równowagi i znaczące wzmocnienie zdolności produkcyjnych w zakresie czystych technologii w Europie. Jej główny cel: do 2030 r. 40% popytu na strategiczne technologie, takie jak moduły fotowoltaiczne, powinno pochodzić z produkcji europejskiej. Czy jednak ta polityczna deska ratunku uratuje i tak już podupadający przemysł przed załamaniem? Eksperci i stowarzyszenia branżowe wyrażają poważne wątpliwości: o ile środki takie jak przyspieszone zatwierdzanie i nowe kryteria zrównoważonego rozwoju w przetargach publicznych dają nadzieję, o tyle NZIA brakuje kluczowych elementów – przede wszystkim nowego finansowania wzorowanego na amerykańskiej ustawie o redukcji inflacji oraz natychmiastowo skutecznych środków nadzwyczajnych. Poniższy tekst analizuje, czy ustawa Net-Zero Industry Act jest ostatnią szansą na odporną europejską branżę fotowoltaiczną, czy też przejdzie do historii jako dobrze zamierzona, lecz ostatecznie nieskuteczna próba.
Nadaje się do:
Czym jest ustawa Net-Zero Industry Act i jakie są jej cele?
Ustawa o zerowej emisji netto w przemyśle, w skrócie NZIA, to europejska regulacja, która weszła w życie we wszystkich 27 państwach członkowskich UE 29 czerwca 2024 r. Ustawa stanowi centralny element Planu Zielonego Ładu dla Przemysłu i ma na celu znaczące zwiększenie zdolności produkcyjnych w zakresie czystych technologii w UE.
Ambitnym celem NZIA jest pokrycie co najmniej 40% rocznego zapotrzebowania UE na strategiczne technologie o zerowej emisji netto z produkcji europejskiej do 2030 roku. Te kluczowe technologie obejmują moduły słoneczne, turbiny wiatrowe, akumulatory, pompy ciepła, elektrolizery i inne technologie przyjazne dla klimatu. Dla branży fotowoltaicznej oznacza to konkretnie cel osiągnięcia co najmniej 30 gigawatów mocy produkcyjnej w całym łańcuchu wartości.
NZIA realizuje podwójną strategię: z jednej strony dąży do wzmocnienia suwerenności technologicznej Europy i zmniejszenia uzależnienia od importu, zwłaszcza z Chin. Z drugiej strony ustawa ma na celu wzmocnienie pozycji europejskiego przemysłu w globalnej konkurencji ze Stanami Zjednoczonymi i innymi rywalami, tworząc w ten sposób wysokiej jakości miejsca pracy.
Jakie konkretne środki proponuje NZIA?
Ustawa o przemyśle zerowej emisji netto opiera się na kompleksowym pakiecie środków mających na celu promowanie europejskiej produkcji technologii zerowej emisji netto. Jej podstawą są przyspieszone procedury zatwierdzania, które mają zostać uproszczone dzięki tzw. punktom kompleksowej obsługi. Te pojedyncze punkty kontaktowe koordynują wszystkie niezbędne procesy regulacyjne i zmniejszają obciążenia biurokratyczne dla firm.
Szczególnie istotna innowacja dotyczy przetargów publicznych i aukcji energii odnawialnej. Od 30 grudnia 2025 r. nowe przepisy muszą mieć zastosowanie do co najmniej 30% wolumenu aukcji, co odpowiada około sześciu gigawatom rocznie na państwo UE. Muszą one uwzględniać nie tylko ceny, ale także kryteria jakościowe, takie jak zrównoważony rozwój, odporność, cyberbezpieczeństwo i odpowiedzialne prowadzenie działalności gospodarczej.
NZIA umożliwia również wyznaczanie Dolin Akceleracyjnych Net-Zero, czyli specjalnych obszarów przemysłowych, w których szczególnie zachęca się do wdrażania technologii o zerowej emisji netto. Klastry te mają na celu tworzenie synergii i wspieranie tworzenia regionalnych centrów doskonałości. Ponadto identyfikowane są projekty strategiczne, które mają priorytet krajowy i korzystają z krótszych okresów zatwierdzania.
Dlaczego europejska branża energii słonecznej przeżywa tak dramatyczny kryzys?
Europejski przemysł fotowoltaiczny przeżywa obecnie jeden z najpoważniejszych kryzysów w swojej historii. Na rynku dominują chińscy producenci, którzy wytwarzają około 95% modułów fotowoltaicznych wykorzystywanych w UE. Ta przytłaczająca siła rynkowa opiera się na dotacjach państwowych, ogromnych mocach produkcyjnych i agresywnych strategiach cenowych.
Liczby ilustrują skalę chińskiej dominacji: Chiny dysponują mocą produkcyjną wynoszącą 552 gigawatów w modułach fotowoltaicznych, podczas gdy cała UE osiąga zaledwie dziesięć gigawatów. Ta różnica w wielkości pozwala chińskim firmom produkować znacznie taniej niż ich europejscy konkurenci, dzięki efektowi skali.
W ostatnich latach ceny kształtowały się wyjątkowo dynamicznie. Między majem 2023 a 2024 rokiem ceny standardowych modułów spadły mniej więcej o połowę. W 2024 roku ceny modułów spadły do rekordowo niskiego poziomu poniżej 15 eurocentów za wat w przypadku produktów niskobudżetowych. Ta agresywna, drapieżna konkurencja zmusza wielu producentów do sprzedaży modułów poniżej kosztów produkcji.
Jaki konkretny wpływ ma kryzys na europejskie firmy zajmujące się energią słoneczną?
Wpływ kryzysu na europejski przemysł fotowoltaiczny jest druzgocący, czego dowodem jest fala zamykania zakładów i bankructw. Najbardziej znanym przykładem jest Meyer Burger, ostatni działający duży europejski producent modułów fotowoltaicznych. Szwajcarska firma została zmuszona do złożenia wniosku o upadłość swoich niemieckich spółek zależnych w maju 2024 roku i we wrześniu 2024 roku zakończyła działalność w swoich zakładach w Saksonii i Saksonii-Anhalt. Około 600 pracowników straciło pracę po tym, jak poszukiwania inwestorów zakończyły się niepowodzeniem.
Solarwatt, kolejny duży niemiecki producent paneli słonecznych, również uległ presji cenowej. Firma zamknęła produkcję modułów o mocy 300 megawatów w Dreźnie w sierpniu 2024 roku i przeniosła produkcję w całości do Azji. Decyzja ta dotknęła około 500 z 850 pracowników, a do 2025 roku planuje się, że w firmie pozostanie tylko 350 osób.
Kryzys nie ogranicza się do firm niemieckich. Według Solarpower Europe, nawet chińscy producenci odczuwają skutki trwającej wojny cenowej. Jinkosolar odnotował 23-procentowy spadek sprzedaży i 37,1-procentowy spadek zysków. Inne duże chińskie firmy, takie jak Longi Green Technology, Tongwei, Trina Solar i JA Solar, również odnotowały straty.
Jak rozwija się europejski rynek energii słonecznej pomimo kryzysu przemysłowego?
Paradoksalnie, ekspansja energetyki słonecznej w Europie dynamicznie rośnie, podczas gdy krajowy przemysł chyli się ku upadkowi. W 2024 roku w UE zainstalowano około 65,1 gigawatów nowej mocy fotowoltaicznej, co już oznaczało spowolnienie wzrostu w porównaniu z poprzednimi latami. Niemcy przewodziły w tej ekspansji z 17,4 gigawatami nowej mocy zainstalowanej.
Na szczególną uwagę zasługuje rekordowy czerwiec 2025 roku, kiedy to energia słoneczna po raz pierwszy stała się najważniejszym źródłem energii elektrycznej w europejskim miksie energetycznym. Z udziałem na poziomie 22,1%, fotowoltaika wyprzedziła energię jądrową, wiatrową i paliwa kopalne. Ten kamień milowy pokazuje ogromny potencjał technologii słonecznej dla europejskiej transformacji energetycznej.
Jednak te pozytywne wskaźniki ekspansji skrywają problematyczną zależność. Większość zainstalowanych systemów fotowoltaicznych jest produkowana w Chinach. Ten trend prowadzi do paradoksu: Europa masowo zwiększa moce produkcyjne w sektorze fotowoltaicznym, ale jednocześnie traci bazę przemysłową dla tej technologii.
Czy ustawa o zerowej emisji netto w przemyśle może jeszcze uratować europejski przemysł fotowoltaiczny?
Oceny skuteczności NZIA jako koła ratunkowego dla europejskiego przemysłu fotowoltaicznego są mieszane. Zwolennicy ustawy postrzegają ją jako znaczący impuls dla wzmocnienia krajowej produkcji. Europejska Rada ds. Produkcji Energii Słonecznej (ESP) z zadowoleniem przyjmuje NZIA jako „kluczowe narzędzie na drodze do konkurencyjnego, zrównoważonego i odpornego przemysłu UE o zerowej emisji netto”.
Możliwość uwzględnienia w przetargach publicznych kryteriów odporności i zrównoważonego rozwoju, obok ceny, jest postrzegana jako ważny krok. Mogłoby to pomóc europejskim producentom zdobyć udziały w rynku pomimo wyższych cen, koncentrując się na jakości, zrównoważonym rozwoju i bezpieczeństwie dostaw.
Krytycy wskazują jednak na poważne słabości NZIA. Kluczowym problemem jest brak nowego finansowania. Podczas gdy Stany Zjednoczone inwestują kilkaset miliardów dolarów w ustawę o redukcji inflacji, NZIA musi radzić sobie bez nowych pieniędzy. Proponowane instrumenty finansowe jedynie łączą istniejące programy, nie zapewniając dodatkowych zasobów.
Jakie problemy strukturalne pozostały pomimo istnienia NZIA?
Pomimo dobrych intencji NZIA, fundamentalne problemy strukturalne nadal istnieją, utrudniając szybką odbudowę europejskiego przemysłu fotowoltaicznego. Główną przeszkodą są wciąż długotrwałe procedury zatwierdzające. Chociaż NZIA proponuje usprawnienia, Niemiecka Izba Przemysłowo-Handlowa krytykuje proponowane terminy, twierdząc, że są „niewystarczająco ambitne”.
Krytyce poddano również wybór technologii przez NZIA. Niemieckie Stowarzyszenie Energii Odnawialnej krytykuje „rozszerzoną definicję technologii zeroemisyjnych netto”, która obejmuje również kontrowersyjne technologie, takie jak energetyka jądrowa oraz wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla. Ta szeroka dywersyfikacja może osłabić nacisk na prawdziwie pionierskie technologie, takie jak fotowoltaika.
Kolejnym problemem jest brak wykwalifikowanych specjalistów. Szczególnie brakuje dobrze wyszkolonych inżynierów i techników niezbędnych do rozwoju i eksploatacji technologii. Chociaż NZIA przewiduje utworzenie Akademii Przemysłu Zero Emisji Netto, przeszkolenie 100 000 pracowników w ciągu trzech lat uważa się za bardzo ambitny cel.
Jak eksperci oceniają szanse osiągnięcia celu 40 procent?
Wielu ekspertów uważa, że osiągnięcie ambitnego celu 40% do 2030 roku jest nierealne. Obecna sytuacja na rynku przemawia przeciwko szybkiemu ożywieniu europejskiej produkcji energii słonecznej. Zamiast tego, spadek krajowego przemysłu przyspiesza: należy spodziewać się dalszych zamknięć zakładów i przenoszenia produkcji do Azji.
Podstawowy problem leży w rozbieżności czasowej między celami NZIA a obecną dynamiką rynku. Podczas gdy ustawa wyznacza długoterminowe cele na rok 2030, firmy walczą o przetrwanie w krótkiej perspektywie. Przedstawiciele branży ostrzegają, że wielu producentów ma „zaledwie kilka tygodni” do bankructwa.
Europejskie stowarzyszenia fotowoltaiczne ESMC i Solar Power Europe wzywają zatem UE do opracowania natychmiastowego planu działania dla branży fotowoltaicznej. We wspólnym liście do przywódców UE podkreślają, że „bez natychmiastowych, skoordynowanych działań Europa ryzykuje utratę pozostałej bazy produkcyjnej w sektorze fotowoltaicznym”.
Jaką rolę odgrywa globalna polityka handlowa w sukcesie NZIA?
Globalne przepływy handlowe mają decydujący wpływ na skuteczność NZIA. Kluczowym czynnikiem obecnej nadpodaży chińskich modułów fotowoltaicznych w Europie są ograniczenia handlowe USA. Od czasu, gdy Stany Zjednoczone ograniczyły chiński import, rynek europejski zalewa jeszcze większa podaż.
UE ze swojej strony wszczęła dochodzenia przeciwko chińskim firmom zajmującym się energią słoneczną w związku z ewentualnymi nieuczciwymi subsydiami. Dochodzenia te mogą skutkować karnymi taryfami, które zmniejszyłyby presję cenową na europejskich producentów. Jednak takie instrumenty polityki handlowej są kontrowersyjne, ponieważ mogą zwiększyć koszty systemów fotowoltaicznych, a tym samym spowolnić rozwój odnawialnych źródeł energii.
Złożoność globalnych łańcuchów dostaw komplikuje również podejście protekcjonistyczne. Nawet jeśli Europa będzie promować końcowy montaż modułów fotowoltaicznych, kluczowe produkty pośrednie, takie jak krzem, wafle krzemowe i ogniwa słoneczne, często pozostają chińskiej produkcji. Prawdziwie niezależny europejski przemysł fotowoltaiczny wymagałby rozwoju całego łańcucha wartości.
Nowość: Patent z USA – Instaluj parki słoneczne do 30% taniej, o 40% szybciej i łatwiej – z filmami instruktażowymi!
Nowość: Patent z USA – Instaluj parki słoneczne do 30% taniej, o 40% szybciej i łatwiej – z filmami instruktażowymi! - Zdjęcie: Xpert.Digital
Podstawą tego postępu technologicznego jest celowe odejście od konwencjonalnego mocowania zaciskowego, które od dziesięcioleci jest standardem. Nowy, bardziej efektywny czasowo i ekonomicznie system montażu rozwiązuje ten problem, bazując na zupełnie nowej, bardziej inteligentnej koncepcji. Zamiast zaciskać moduły w określonych punktach, są one umieszczane w ciągłej, specjalnie ukształtowanej szynie nośnej i bezpiecznie przytrzymywane. Taka konstrukcja gwarantuje, że wszystkie występujące siły – zarówno obciążenia statyczne od śniegu, jak i obciążenia dynamiczne od wiatru – rozkładają się równomiernie na całej długości ramy modułu.
Więcej na ten temat tutaj:
Ustawa o zerowej emisji netto w przemyśle: promyk nadziei czy za słaby w wyścigu z Chinami?
Czy istnieją przykłady skutecznego wdrożenia NZIA w poszczególnych państwach członkowskich?
Wstępne próby wdrożenia zasad NZIA przyniosły mieszane rezultaty. Niemcy i Austria podjęły już próby włączenia kryteriów odporności do swoich przetargów, ale jak dotąd z „małym sukcesem”. Praktyczne wdrożenie okazuje się bardziej skomplikowane, niż początkowo zakładano.
Francja uruchomiła krajowe programy wsparcia w ramach „Paktu Słonecznego”, Hiszpania z finansowaniem PERTE, a Włochy z systemem ulg podatkowych „Piano Transizione 5.0”. Austria wprowadziła premię „Made in EU”. Programy te pokazują, że poszczególne państwa członkowskie są dość chętne do promowania krajowej produkcji energii słonecznej.
Jednak te inicjatywy krajowe często pozostają rozdrobnione i zbyt małe, aby przeciwdziałać globalnym trendom rynkowym. Brak koordynacji między państwami członkowskimi i zróżnicowane podejście do finansowania mogą nawet prowadzić do zakłóceń na europejskim rynku wewnętrznym.
Nadaje się do:
Jakie są alternatywy dla NZIA jako instrumentu polityki przemysłowej?
Krytycy NZIA proponują różne alternatywne podejścia. Niemieckie Stowarzyszenie Przemysłu Chemicznego (VCI) apeluje o bardziej holistyczne podejście, obejmujące nie tylko technologie końcowego zastosowania, ale cały przemysłowy łańcuch wartości. Obecne skupienie się na poszczególnych „technologiach końcowego zastosowania o zerowej emisji netto” ignoruje znaczenie przemysłu wydobywczego.
Często cytowaną alternatywną propozycją jest utworzenie specjalnego unijnego funduszu na rzecz energii słonecznej lub „Banku Produkcji Czystych Technologii”. Takie instrumenty finansowe mogłyby w szczególności wspierać inwestycje w europejską produkcję energii słonecznej, bez konieczności stosowania skomplikowanych mechanizmów regulacyjnych NZIA.
Inni eksperci opowiadają się za większą redukcją biurokracji i harmonizacją ram podatkowych w ramach jednolitego rynku UE. Zamiast nowych, szczegółowych instrumentów wsparcia, należy ulepszyć ogólne ramy dla wszystkich sektorów przemysłu.
Jak rozwija się konkurencja między różnymi technologiami zerowej emisji netto?
NZIA traktuje fotowoltaikę jako jedną z wielu strategicznych technologii o zerowej emisji netto. To równe szanse może okazać się problematyczne, ponieważ różne technologie znajdują się na różnym etapie rozwoju i mają różne potrzeby finansowe. To stawia branżę fotowoltaiczną w opozycji do energetyki wiatrowej, akumulatorów, elektrolizerów i innych technologii o ograniczone zasoby finansowe.
Włączenie energetyki jądrowej do listy technologii strategicznych budzi szczególne kontrowersje. Choć tradycyjni zwolennicy energetyki jądrowej z zadowoleniem przyjmują tę decyzję, organizacje ekologiczne i część branży energii odnawialnej ją krytykują. Obawiają się, że projekty energetyki jądrowej pochłoną zasoby, które lepiej byłoby zainwestować w technologie prawdziwie przyszłościowe.
Zróżnicowana dojrzałość rynkowa poszczególnych technologii utrudnia również opracowanie jednolitej strategii finansowania. Chociaż fotowoltaika jest już dojrzałą, komercyjnie dostępną technologią, inne technologie NZIA, takie jak niektóre technologie wodorowe, wciąż znajdują się we wczesnej fazie rozwoju.
Jaki wpływ ma NZIA na małe i średnie przedsiębiorstwa?
Wpływ NZIA na małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) jest niejednoznaczny. Z jednej strony uproszczone procedury zatwierdzania i punkty kompleksowej obsługi mogą przynieść korzyści również mniejszym firmom. Z drugiej strony, Niemiecka Izba Przemysłowo-Handlowa obawia się, że nowe kryteria zrównoważonego rozwoju i dywersyfikacji w przetargach publicznych mogą utrudnić MŚP udział w przetargach.
Złożone wymagania dotyczące certyfikacji kryteriów odporności i zrównoważonego rozwoju mogą stanowić znaczne obciążenie biurokratyczne dla mniejszych firm. Duże korporacje międzynarodowe dysponują zasobami umożliwiającymi im przechodzenie skomplikowanych procedur certyfikacyjnych, podczas gdy MŚP mogą być tym zniechęcone.
Jednocześnie, wyspecjalizowane MŚP działające w niszowych obszarach technologii solarnych z pewnością mogłyby skorzystać. Niemieckie firmy, które koncentrują się na wysokiej jakości inwerterach, systemach montażowych lub specjalistycznych aplikacjach, mogą mieć lepsze perspektywy niż producenci standardowych modułów.
Jak NZIA wpływa na europejskie zaopatrzenie w energię i bezpieczeństwo energetyczne?
NZIA wyraźnie dąży do wzmocnienia europejskiego bezpieczeństwa energetycznego poprzez zmniejszenie uzależnienia od importu kluczowych technologii. Obecną sytuację w zakresie modułów fotowoltaicznych często porównuje się do dawnego uzależnienia od rosyjskiego gazu. W rzeczywistości zależność Europy od chińskich modułów fotowoltaicznych jest jeszcze większa niż jej dawne uzależnienie od rosyjskiego gazu.
To uzależnienie stwarza nie tylko ryzyko ekonomiczne, ale także geopolityczne. Konflikty handlowe lub napięcia polityczne z Chinami mogą zagrozić dostawom modułów fotowoltaicznych, a tym samym utrudnić ochronę klimatu w Europie. NZIA stara się przeciwdziałać temu ryzyku poprzez rozbudowę krajowych mocy produkcyjnych.
Jednak cel bezpieczeństwa dostaw częściowo koliduje z celem szybkiego rozwoju odnawialnych źródeł energii. Wyższe ceny europejskich modułów fotowoltaicznych mogłyby spowolnić rozwój, a tym samym zagrozić realizacji celów klimatycznych. Te sprzeczne cele wymagają starannego wyważenia priorytetów krótkoterminowych i długoterminowych.
Które innowacje technologiczne mogłyby wzmocnić konkurencyjność europejskich producentów energii słonecznej?
Europejskie firmy coraz częściej polegają na innowacjach technologicznych, aby wyróżnić się na tle chińskiej produkcji masowej. Nowe materiały, takie jak perowskit, obiecują wydajność do 29% przy niskiej degradacji. Moduły bifacjalne, które mogą absorbować światło z obu stron, stają się nowym standardem.
Fotowoltaika zintegrowana z budynkami (BIPV) oferuje dalsze możliwości różnicowania. Elastyczne lub transparentne moduły otwierają nowe obszary zastosowań i mogą otworzyć nisze rynkowe dla europejskich producentów. Pływające systemy fotowoltaiczne (Floating PV) i systemy agro-PV dla rolnictwa również wykazują potencjał.
Jednak te innowacje wymagają znacznych inwestycji w badania i rozwój, które trudno sfinansować ze względu na obecną presję rynkową. Wiele europejskich firm musi najpierw zapewnić sobie przetrwanie, zanim będzie mogło inwestować w nowe technologie.
Jak organizacje zajmujące się ochroną środowiska i klimatu oceniają NZIA?
Ocena NZIA przez organizacje zajmujące się ochroną środowiska i klimatu jest zróżnicowana. Cel wzmocnienia europejskiej produkcji czystych technologii jest generalnie pozytywnie oceniany. Niemieckie Stowarzyszenie Energii Odnawialnej (BER) postrzega ustawę jako „ważny sygnał”, ale jednocześnie krytykuje istotne słabości.
Szczególnie kontrowersyjne jest włączenie energetyki jądrowej oraz technologii wychwytywania i składowania dwutlenku węgla do listy strategicznych technologii o zerowej emisji netto. Organizacje ekologiczne obawiają się, że technologie te, „wątpliwe z punktu widzenia klimatu i bezpieczeństwa”, mogą odciągać środki od prawdziwie zrównoważonych rozwiązań.
Kolejnym punktem krytyki jest brak finansowania NZIA. Bez „świeżych pieniędzy” ustawa nie byłaby w stanie stanowić skutecznej odpowiedzi na amerykańską ustawę o redukcji inflacji. Po wyborach europejskich UE powinna zatem „zająć się tą kwestią z nową energią”.
Jaką rolę w sukcesie NZIA odgrywają konsumenci i akceptacja społeczna?
Akceptacja społeczna odgrywa kluczową rolę w sukcesie NZIA. Z jednej strony, badania pokazują wysoką gotowość firm i właścicieli nieruchomości do inwestowania w fotowoltaikę i magazyny energii. Z drugiej strony, uwzględnienie kryteriów zrównoważonego rozwoju może prowadzić do wzrostu cen systemów fotowoltaicznych, co może ograniczyć popyt.
Podnoszenie świadomości na temat korzyści płynących z europejskich modułów fotowoltaicznych staje się zatem coraz ważniejsze. Konsumenci muszą być informowani o takich argumentach, jak wyższa jakość, lepsze warunki pracy podczas produkcji i niższa emisja CO2 dzięki krótszym trasom transportu. Jednocześnie różnice cenowe muszą mieścić się w akceptowalnych granicach.
Rozwój systemów etykietowania i certyfikacji europejskich produktów fotowoltaicznych mógłby zwiększyć przejrzystość i ułatwić konsumentom wybór produktów zrównoważonych. Jednak, aby systemy te były skuteczne, muszą być wiarygodne i zrozumiałe.
Czy NZIA odniosła jakieś mierzalne sukcesy lub porażki?
Ponieważ ustawa NZIA obowiązuje dopiero od czerwca 2024 roku, a wiele jej przepisów wejdzie w życie dopiero pod koniec 2025 roku lub później, na wymierne sukcesy trzeba będzie jeszcze poczekać. Zasady dotyczące aukcji zostały przyjęte dopiero w maju 2025 roku, a pierwsze aukcje zgodnie z nowymi przepisami spodziewane są w 2026 roku.
Dotychczasowe wydarzenia są raczej niepokojące. Zamiast ożywienia w europejskim przemyśle fotowoltaicznym, spadek wręcz przyspieszył: Meyer Burger, Solarwatt i inni duzi producenci zaprzestali produkcji w Europie lub ogłosili upadłość. To pokazuje, że środki NZIA są spóźnione lub niewystarczające, aby przezwyciężyć ostry kryzys.
Pozytywnym aspektem jest to, że kilka państw członkowskich uruchomiło krajowe programy wsparcia oparte na zasadach NZIA. Jednak, czy programy te okażą się wystarczające, aby odwrócić ten trend, czas pokaże. Pierwsze wiarygodne pomiary sukcesu będą możliwe najwcześniej w 2026 lub 2027 roku.
Nadaje się do:
Czy to już koniec, czy to za mało i za późno?
Ustawa o zerowej emisji netto w przemyśle to niewątpliwie najbardziej ambitna inicjatywa UE mająca na celu wzmocnienie jej bazy przemysłowej dla czystych technologii i zmniejszenie zależności od chińskiego importu. Z celem, jakim jest pokrycie co najmniej 40% zapotrzebowania UE na zerową emisję netto z produkcji krajowej do 2030 roku, ustawa ta wysyła ważny sygnał polityczny.
Jednak analiza obecnych zmian na rynku i reakcji branży pokazuje, że NZIA może okazać się zbyt słaba jako „ostatnia deska ratunku” dla europejskiego przemysłu fotowoltaicznego. Ciągła fala zamykania zakładów i bankructw, czego przykładem jest upadek Meyer Burger i przeniesienie produkcji Solarwatt do Azji, dowodzi pilności sytuacji.
Trzy kluczowe słabości ograniczają skuteczność NZIA: Po pierwsze, brakuje znaczącego nowego finansowania, podczas gdy konkurenci, tacy jak Stany Zjednoczone, inwestują setki miliardów dolarów. Po drugie, wiele środków wejdzie w życie dopiero w 2025 roku lub później, podczas gdy firmy walczą obecnie o przetrwanie. Po trzecie, szeroka dywersyfikacja obejmująca różne technologie może być zbyt skoncentrowana, aby sprostać konkretnemu kryzysowi, z którym zmaga się branża fotowoltaiczna.
Niemniej jednak byłoby przedwczesne uznawanie NZIA za porażkę. Pierwsze aukcje z kryteriami zrównoważonego rozwoju rozpoczną się dopiero w 2026 roku, a długoterminowe usprawnienia strukturalne z pewnością mogą mieć na to wpływ. Decydującym czynnikiem będzie gotowość UE do wsparcia NZIA znacznymi środkami finansowymi i dostosowania go w razie potrzeby.
Dla europejskiego przemysłu fotowoltaicznego NZIA pozostaje zatem raczej promykiem nadziei niż kołem ratunkowym. Bez dodatkowych, masowych środków wsparcia i przyspieszonego wdrażania, Europa ryzykuje zaprzepaszczeniem ostatniej szansy na niezależny przemysł fotowoltaiczny. Najbliższe dwa do trzech lat pokażą, czy wola polityczna wystarczy, by utrzymać ten strategicznie ważny sektor.
Spójrz, ten drobny szczegół pozwala zaoszczędzić do 40% czasu instalacji i obniżyć koszty nawet o 30%. Pochodzi z USA i jest opatentowany.
NOWOŚĆ: Gotowe do montażu systemy solarne! Ta opatentowana innowacja znacznie przyspiesza budowę instalacji fotowoltaicznej.
Sercem innowacji ModuRack jest odejście od konwencjonalnego mocowania zaciskowego. Zamiast zacisków, moduły są wkładane i utrzymywane na miejscu za pomocą ciągłej szyny nośnej.
Więcej na ten temat tutaj:
Twój partner ds. Rozwoju biznesu w dziedzinie fotowoltaików i budowy
Od przemysłowego PV dachu po parki słoneczne po większe miejsca parkingowe słoneczne
☑️Naszym językiem biznesowym jest angielski lub niemiecki
☑️ NOWOŚĆ: Korespondencja w Twoim języku narodowym!
Konrad Wolfenstein
Chętnie będę służyć Tobie i mojemu zespołowi jako osobisty doradca.
Możesz się ze mną skontaktować wypełniając formularz kontaktowy lub po prostu dzwoniąc pod numer +49 89 89 674 804 (Monachium) . Mój adres e-mail to: wolfenstein ∂ xpert.digital
Nie mogę się doczekać naszego wspólnego projektu.
