Przerwy dla Donalda Trumpa: UE Finansowanie broni dla Ukrainy w obszarze napięcia między USA a Europą

Dlaczego UE broni się przed żądaniem Trumpa na wyłączne finansowanie broni Ukrainy?

Odpowiedź leży w fundamentalnej filozofii podziału obciążenia transatlantyckiego. Podsumował komisarz zagraniczny UE Kaja Kallas: „Z zadowoleniem witamy ogłoszenie prezydenta Trumpa o wysłaniu większej ilości broni na Ukrainę, chociaż wolelibyśmy, aby USA wziąć obciążenie”. To stwierdzenie ilustruje dylemat, w którym jest Europa: z jednej strony Ukraina pilnie potrzebuje wsparcia wojskowego, z drugiej strony Europa nie chce działać jako czyste źródło finansowania amerykańskich firm uzbrojenia.

Kwestia kosztów znajduje się w centrum dyskusji

Trump opisał wartość planowanych systemów obrony powietrznej Patriot i innych broni z „miliardami dolarów”. Pojedyncza rakieta obronna powszechnej wersji PAC 3 kosztuje około czterech milionów dolarów. W przypadku pełnego systemu z amunicją koszty szacuje się na około miliard dolarów. Niemcy są gotowe sfinansować dwa inne systemy patriotyczne, ale Europejczycy wzywają do podziału sprawiedliwych kosztów.

Które kraje odrzucają model finansowania Trumpa i dlaczego?

Front odrzucenia w Europie jest szerszy niż oczekiwano. Francja prowadzi odmowę i, według Politico, kategorycznie odmówiła udziału w zakupie amerykańskiej broni na Ukrainę. Zamiast tego rząd francuski woli zwiększyć własny budżet obrony i wzmocnić europejski przemysł uzbrojenia.

Republika Czeska

dał również wyraźne anulowanie. Premier Petr Fiala powiedział, że jego kraj skupił się na własnej inicjatywie amunicji i nie rozważa „obecnie żadnego uczestnictwa w tym projekcie”. Republika Czeska rozpoczęła już niezwykłą inicjatywę: od początku roku kraj dostarczył na Ukrainie pół miliona dużych podłóg. Czeska inicjatywa amunicji, która jest wspierana przez 18 krajów, ma uwzględnić 500 000 pocisków artyleryjskich do końca roku.

Węgry

Przyjmuje szczególnie bezkompromisowe nastawienie. Minister spraw zagranicznych Péter Szijjártu wyjaśnił: „Żadne węgierskie pieniądze, żadna broń węgierska i żadne węgierskie żołnierze nie są wysyłane na Ukrainę”. Budapeszt był jedynym krajem UE, który zablokował płatność w wysokości 6,5 miliarda euro z europejskiego obiektu pokojowego za dostawę broni na Ukrainę.

Włochy

uzasadnia jego niechęć ograniczeniami finansowymi. Gazeta La Stampa poinformowała, że Włochy praktycznie nie mają możliwości nowej broni. Jedyną bronią amerykańską, którą Włochy kupią w ciągu następnych dziesięciu lat, to kilka odrzutowców F-35 dla własnego użytku.

Jakie są interesy ekonomiczne dotyczące odmowy europejskiej?

Odrzucenie jest nie tylko motywowane finansowo, ale także odzwierciedla głębsze strategiczne rywalizację na globalnym rynku uzbrojenia. Międzynarodowy Instytut Badań Pokoju w Sztokholmie ustalił, że Francja znacznie zwiększyła swój udział w rynku, a 9,6 procent po Stanach Zjednoczonych jest na drugim miejscu na międzynarodowym rynku broni. Francja po raz pierwszy od ponad 30 lat wysiedliła Rosję z drugiego miejsca.

Liczby ilustrują wymiar konkurencji

W latach 2019–2023 Francja zwiększyła eksport broni o 47 procent. Europa miała 28 procent amerykańskiego eksportu broni, podczas gdy w latach 2014-2018 tylko jedenaście procent europejskiego importu broni pochodziło ze Stanów Zjednoczonych. Zależność ta rośnie w sposób ciągły: 55 procent wszystkich europejskich importów broni pochodzi obecnie ze Stanów Zjednoczonych.

Francja świadomie polega na europejskich alternatywach

Prezydent Emmanuel Macron obiecał zwiększyć budżet obrony do 2027 r. O prawie dwukrotność budżetu na 2017 r. Strategia ta ma na celu wzmocnienie europejskiego przemysłu uzbrojenia i zmniejszenie zależności od amerykańskich systemów broni.

Jak niewiele krajów wspierających reaguje na propozycję Trumpa?

Niemcy pokazuje się jako niezawodny partner

I ogłoszono sfinansowanie dwóch innych systemów Patriot. Minister obrony Boris Pistorius przemówił do innych europejskich krajów NATO: „Każdy musi otworzyć tutaj swoje portfele”. Rząd federalny dostarczył już trzy systemy Patriot na Ukrainę i jest gotowy zainwestować kolejne miliard.

Holandia

Śledź innowacyjne podejście: rozpoczęli inicjatywę opracowania systemu patriotów z komponentów z różnych krajów. Minister obrony Kajsa Ollongren zaapelował do innych państw użytkowników Patriot, aby uczestniczyć z komponentami z ich zapasów. Ta strategia umożliwia szybszą dostawę, ponieważ nie trzeba czekać na nową produkcję.

Dania

Jest gotowy zapłacić „bardzo, bardzo dużą sumę miliardów”. Minister obrony Troels Lund Poulsen twierdzi: „Chodzi o bezpieczeństwo europejskie i chodzi o nasze bezpieczeństwo w Danii”. Duński rząd postrzega to jako inwestycję we własne bezpieczeństwo.

Szwecja, Norwegia i Kanada

Sygnalizowali również wsparcie według sekretarza generalnego NATO Mark Rutte. Mówi się jednak, że dwa wspomniane kraje dowiedziały się tylko o ich rzekomej gotowości, która ilustruje trudności koordynacyjne w sojuszu.

Jakie historyczne precedensy wyjaśniają podejście francuskie?

Skandal Aukus z 2021 r.

Długie cienie pchnięte na relacje amerykańsko-francuskie. W tym czasie Australia rozwiązała kontrakt w wysokości 66 miliardów dolarów z francuską grupą Naval Group. Uzgodniono budowę dwunastu konwencjonalnych okrętów podwodnych oraz tworzenie infrastruktury i szkoleń w ciągu pięciu dekad.

Nagły zakręt przyszedł bez ostrzeżenia

Australia wyszła z umowy i dołączyła do nowego Security Alliance Aukus z USA i Wielką Brytanią. Paryż poczuł się, ponieważ rząd Australii ubezpieczył Francuzów, aby trzymali współpracę na krótko przed ogłoszeniem paczki Aukus.

Koszt złamania zaufania był ogromny

Oryginalny francuski projekt miał wartość 66 miliardów dolarów, podczas gdy alternatywa Auku jest szacowana na 368 miliardów dolarów (około 224 miliardów euro). Dla Francji oznaczało to nie tylko utratę miliarda zarządu, ale także afront dyplomatyczny.

To doświadczenie kształtuje obecne francuskie nastawienie

Paryż coraz częściej opiera się na partnerach europejskich i ustanowieniu niezależnego przemysłu obronnego. Odmowa finansowania amerykańskiej broni na Ukrainę jest również sygnałem strategicznej autonomii.

Hub dla bezpieczeństwa i obrony - obraz: xpert.digital

Centrum bezpieczeństwa i obrony oferuje uzasadnione porady i aktualne informacje w celu skutecznego wspierania firm i organizacji w wzmocnieniu ich roli w europejskiej polityce bezpieczeństwa i obrony. W bliskim związku z grupą roboczą SME Connect promuje w szczególności małe i średnie firmy (MŚP), które chcą jeszcze bardziej zwiększyć swoją innowacyjną siłę i konkurencyjność w dziedzinie obrony. Jako centralny punkt kontaktu, centrum tworzy decydujący pomost między MŚP a europejską strategią obrony.

Nadaje się do:

• Obrona grupy roboczej SME Connect - Wzmocnienie MŚP w obronie europejskiej

Jaką rolę odgrywa zwyczajowe zagrożenia w ogólnej strategii?

Trump strategicznie opowiada o polityce wsparcia i handlu Ukrainy

Na spotkaniu z sekretarzem generalnym NATO Markiem Rutte zagroził sojusznikom rosyjskim, takim jak Chiny i Indie, karne taryfy w wysokości 100 procent, jeśli w ciągu 50 dni nie było zawieszenia broni. W tym samym czasie ogłosił taryfy UE w wysokości 30 procent od 1 sierpnia.

Link nie jest przypadkiem

Trump wykorzystuje presję handlową jako instrument dyplomatyczny. „Używam handlu do wielu rzeczy” - mówi Trump. „Ale świetnie jest kończyć wojny”. Zagrożenie celne dla UE może być również karą za niezdecydowane udział w finansowaniu Ukrainy.

Europa znajduje się w dylemat

Z jednej strony UE chce uniknąć taryf odwetowych, z drugiej strony, nie chce działać jako czyste źródło finansowania amerykańskich firm uzbrojenia. UE przygotowała już przeciwdziałanie towarom amerykańskim o wartości 21 miliardów euro, ale ujawniła je do sierpnia.

Efekty ekonomiczne byłyby znaczne

Przy około 2000 grup produktów udział w USA byłby ponad dwie trzecie od UE. Same Niemcy wyeksportowały 2024 do USA o wartości 161 miliardów euro. Wojna celna zaszkodzi obu stronom, ale zależności są rozmieszczone inaczej.

Jak rozwija się zależność wojskowa od Europy ze Stanów Zjednoczonych?

Liczby są niepokojące

64 procent importu broni europejskich członków NATO pochodzi ze Stanów Zjednoczonych. Ta zależność dramatycznie pogorszyła się w ostatnich latach. Podczas gdy Europa przeniosła tylko 35 procent importu broni z USA w latach 2014–2018, udział ten wzrósł do 55 procent w latach 2019–2023.

Odrzutowiec F-35 symbolizuje tę zależność

Samoloty amerykańskie wnosi prawie jedną czwartą wszystkich amerykańskich eksportu broni na całym świecie. Niemcy zamówiły system jako część 100 miliardów uzbrojenia. Wiele krajów NATO zdecydowało się na F-35, co zwiększa interoperacyjność, ale także zwiększa zależność od technologii amerykańskiej.

Europejski przemysł uzbrojenia walczy o udziały w rynku

Podczas gdy amerykańskie korporacje, takie jak Lockheed Martin, osiągają obrót dwa razy wyższy niż największa w Europie grupa uzbrojenia Bae Systems, europejskie firmy próbują nadrobić zaległości. Kursy giełdowe Rheinmetall prawie potroiły się od początku roku.

Europa inwestuje w alternatywy

Komisja UE utworzyła Europejski Fundusz Obrony w 2017 r., Ale z stosunkowo niewielkim budżetem. Projekty krajowe, takie jak FCAS FCAS FCAS FRANCO-GŁOŚCI, powinny w dłuższej perspektywie zmniejszyć zależność.

Jakie efekty ma podział na solidarność NATO?

Różne stanowiska finansowania Ukrainy ujawniają głębsze pęknięcia w sojuszu

Podczas gdy Niemcy, które są gotowe zainwestować miliardy, Francję, Włochy, Czechów i Węgry odmawiają inwestowania miliardów. Ten podział osłabia zamkniętą odpowiedź z Zachodu na rosyjską agresję.

Sekretarz generalny NATO Mark Rutte próbuje przekazać

Pochwalił Trumpa i wyjaśnił, że USA były „światowym policjantem z najpotężniejszą armią na świecie”. Jednocześnie odkrył, że Europejczycy wzmocnią ich wysiłki. Ale reality pokazuje inny obraz: tylko kilka krajów jest gotowych przestrzegać żądań Trumpa.

Stawką jest wiarygodność NATO

Jeśli Europa nie reaguje na amerykańskie wymagania, Trump może sprawić, że swoje zagrożenia były prawdziwe i zmniejszyć poparcie wojskowe dla Europy. Ogłoszenie 100 -procentowe taryfy na rosyjskich partnerów handlowych pokazuje, że Trump jest gotów wykorzystać środki ekonomiczne jako środki presji.

Pytanie czasowe zaostrza ciśnienie

Trump postawił Rosję na 50 dni na zawieszenie broni. Ten krótki okres pozostawia niewiele miejsca na rozwiązania dyplomatyczne i zmusza Europejczyków do szybkich decyzji. Ukraina nie może sobie pozwolić na miesięczną dyskusję na temat metod finansowania.

Jak zrównoważona jest europejska strategia oporu?

Pozycja europejska jest krucha, ale nie bezpodstawna

Odmowa działania wyłącznie jako źródło finansowania amerykańskich uzbrojenia firm odpowiada rosnącej świadomości strategicznej autonomii. W ostatnich latach Europa zainwestowała znacząco we własnym przemysłu obronnym i nie chce zagrozić tego postępu poprzez jednoosobowe zależności.

Czeska inicjatywa amunicji pokazuje alternatywne sposoby

Z 500 000 podłóg artyleryjskich do końca roku Republika Czeska wnosi znaczący wkład w wsparcie Ukrainy. Ta inicjatywa wykorzystuje globalne łańcuchy dostaw i omija zależność od amerykańskich producentów. W tym kontekście Niemcy już sfinansowały 180 000 strzałów.

Francuska strategia wzmocnienia przemysłowego to pierwsze owoce

Wzrost eksportu broni o 47 procent pokazuje, że europejskie alternatywy dla systemów amerykańskich stają się ważniejsze. Kraje takie jak Indie coraz częściej zwracają się do francuskich dostawców, co podkreśla globalną konkurencyjność europejskiego przemysłu uzbrojenia.

Jednak kwestia kosztów pozostaje centralna

Europa wydaje już znaczne kwoty na wsparcie Ukrainy. UE wciąż szuka finansowania budżetu ukraińskiego po 19 miliardach euro. Dodatkowe miliardy dla amerykańskich systemów broni obciążyłyby również gospodarstwa domowe bez korzystania z przemysłu europejskiego.

Jakie długoterminowe konsekwencje można oczekiwać dla relacji transatlantyckich?

Obecna dyskusja oznacza punkt zwrotny w relacjach transatlantyckich

Zapotrzebowanie Trumpa na europejskie pełne finansowanie broni amerykańskiej kwestionuje tradycyjny model podziału obciążenia. Europa jest coraz bardziej postrzegana jako klient i finansista amerykańskiej technologii wojskowej, mniej jako równy partner.

Odpowiedź europejska wskazuje na reorientację

Nacisk na europejskie alternatywy i odmowa finansowania tylko amerykańskich systemów sygnalizuje zmianę. Europa jest gotowa na własną drogę, nawet jeśli prowadzi to do napięć z Waszyngtonem w krótkim czasie.

Kryzys Ukrainy staje się lakmusem na przyszłość NATO

Czy sojusz może działać pomimo różnych podejść do obciążeń dystrybucyjnych? Czy też rozbieżne interesy prowadzą do stałego podziału? Odpowiedź na te pytania ukształtuje architekturę bezpieczeństwa w Europie na nadchodzące dziesięciolecia.

Ironia sytuacji jest oczywista

Podczas gdy Trump domaga się większej odpowiedzialności europejskiej w obronie, odrzuca europejską niezależność w polityce uzbrojenia. Ta sprzeczność zmusza Europę do wyboru między zależnością a decyzją autonomii, która wykracza daleko poza kryzys Ukrainy.

Obecny argument na temat finansowania broni Ukrainy to więcej niż spór o miliardy miliardów. Ujawnia podstawowe spory dotyczące przyszłości partnerstwa bezpieczeństwa transatlantyckiego i roli Europy w globalnej architekturze obrony. Wynik tej debaty będzie miał decydujący wpływ na to, czy Europa podejmuje drogę do większej strategicznej autonomii, czy pozostanie jeszcze większą zależnością od amerykańskiej technologii wojskowej.

Markus Becker

Chętnie będę Twoim osobistym doradcą.

Szef rozwoju biznesu

Przewodniczący SME Connect Defense Group

LinkedIn

Konrada Wolfensteina

Chętnie będę Twoim osobistym doradcą.

skontaktować się ze mną pod Wolfenstein ∂ xpert.digital

zadzwonić pod +49 89 674 804 (Monachium)

LinkedIn