Paradoks agencji zatrudnienia: coraz więcej pracowników, coraz mniej sukcesów – i miliony wydane na zewnętrznych „ekspertów”

Stawki dzienne w wysokości 2800 euro? Tak hojnie państwo płaci konsultantom, podczas gdy w przypadku dochodu podstawowego liczy się każdy cent.

Podczas gdy w Niemczech toczą się intensywne dyskusje na temat cięć dochodu podstawowego, a rząd federalny świętuje nawet najmniejsze redukcje jako polityczne zwycięstwo, spojrzenie za kulisy Federalnej Agencji Zatrudnienia (BA) ujawnia zupełnie inną rzeczywistość. W systemie pełnym głębokich sprzeczności setki milionów euro trafiają do najdroższych firm konsultingowych na świecie, podczas gdy cięcia dotyczą usług dla najsłabszych członków społeczeństwa. Oficjalnie BA wydała „tylko” 123 miliony euro na usługi ekspertów zewnętrznych w latach 2015–2024, ale kwota ta to zaledwie wierzchołek góry lodowej. Rzeczywista kwota, ukryta w umowach deklarowanych jako usługi IT, prawdopodobnie wielokrotnie przekracza rzeczywiste koszty.

Ta praktyka nie jest odosobnionym przypadkiem, lecz raczej symptomem systemowego problemu głęboko zakorzenionego w niemieckich agencjach zatrudnienia od czasu reform Hartza. Pod pretekstem nieuniknionej cyfryzacji i potrzeby posiadania wysoce wyspecjalizowanej wiedzy, utrwaliła się ciągła zależność od globalnych graczy, takich jak McKinsey, Boston Consulting Group i Accenture. Firmy te czerpią zyski z dziennych stawek na poziomie Doliny Krzemowej i powszechnej nieprzejrzystości, którą Federalny Trybunał Obrachunkowy od lat ostro krytykuje. Rezultatem jest paradoks: Federalna Agencja Zatrudnienia powiększa liczbę pracowników i staje się coraz droższa, a jednocześnie wykonuje swoje podstawowe zadanie – pośrednictwo pracy – coraz mniej skutecznie. Liczba pracowników agencji zatrudnienia gwałtownie spada, a wskaźnik sukcesu spada. Poniższy tekst obnaża wątpliwą priorytetyzację, konflikty interesów i ogromne marnotrawstwo pieniędzy podatników, które ośmieszają cięcia wydatków publicznych na dochód podstawowy.

Nadaje się do:

• The Shadow Biurokracja: w jaki sposób zewnętrzni konsultanci niemieccy podatnicy i podważają zdolność państwa do działania.

Podczas gdy dochód podstawowy jest cięty, setki milionów dolarów trafiają do najdroższych konsultantów na świecie.

Federalna Agencja Pracy stoi w obliczu paradoksu, który ilustruje sprzeczności niemieckiej polityki społecznej. Podczas gdy rząd federalny intensywnie poszukuje sposobów na oszczędzanie pieniędzy z dochodu podstawowego, a nawet uważa drobne cięcia rzędu setek milionów za sukces, dane z ekskluzywnych źródeł malują zupełnie inny obraz wydatków administracyjnych największej agencji federalnej w Niemczech. Według rządu federalnego, w latach 2015–2024 do zewnętrznych firm konsultingowych trafiło łącznie 123 miliony euro. Rzeczywista kwota jest jednak prawdopodobnie znacznie wyższa, ponieważ wiele usług informatycznych i specjalistycznych usług wsparcia nie jest uwzględnionych w oficjalnych raportach.

Kwoty te początkowo wydają się rozsądne w porównaniu z całkowitymi wydatkami Federalnej Agencji Zatrudnienia, które w 2025 r. wyniosą około 47,8 mld euro. Jednak bliższa analiza ujawnia problem systemowy, który wykracza daleko poza zwykłe gry liczbowe i rodzi fundamentalne pytania dotyczące funkcjonowania i efektywności niemieckiej administracji zatrudnienia.

Cichy wzrost branży konsultingowej w administracji zatrudnienia

Historia wydatków na usługi konsultingowe w Federalnej Agencji Zatrudnienia (Federal Employment Agency) nie bez powodu zaczyna się od reform Hartza z 2004 roku. Przekształcenie dawnego Federalnego Urzędu Pracy w dzisiejszą Federalną Agencję Zatrudnienia było od samego początku ściśle powiązane z zewnętrznymi konsultantami. W latach 2004–2016 agencja zawarła kontrakty o łącznej wartości ponad 255 milionów euro, z czego faktycznie wypłacono 185 milionów euro. Lista firm, którym zlecono usługi, to istny „kto jest kim” w globalnej branży konsultingowej: McKinsey, Boston Consulting Group, Ernst & Young, IBM Niemcy i Accenture.

Ponad połowa tych kwot została przeznaczona na modernizację IT. Firmy konsultingowe otrzymały po około 30 milionów euro na szkolenia pracowników oraz doradztwo w zakresie wdrażania reform Hartza. Rola Rolanda Bergera wydaje się szczególnie dynamiczna, ponieważ jego firma zajmująca się doradztwem zarządczym otrzymała w latach 2002-2005 łącznie sześć kontraktów o wartości prawie 10 milionów euro. Menedżer z firmy Bergera był wcześniej członkiem Komisji Hartza, która opracowała te same reformy, których wdrożeniem Berger następnie doradzał. To klasyczny przypadek konfliktu interesów, gdzie ci sami gracze najpierw definiują zasady gry, a następnie otrzymują wynagrodzenie za ich wdrożenie.

Oficjalne dane odzwierciedlają jednak jedynie ułamek rzeczywistych wydatków. Sam rząd niemiecki przyznaje, że nie ma jednolitej definicji zewnętrznych usług konsultingowych i wsparcia. Wiele projektów informatycznych jest klasyfikowanych jako usługi techniczne i dlatego nie pojawiają się w raportach konsultantów. Federalny Trybunał Obrachunkowy od lat krytykuje ten brak przejrzystości. W raporcie z audytu z 2023 roku najwyższy organ kontroli finansowej stwierdził, że raporty konsultantów rządu niemieckiego zawierały niekompletne informacje, były pełne błędów, a w jednej trzeciej przypadków nie podawano nawet nazw firm, którym zlecono wykonanie usługi.

Nadaje się do:

• Centralna sprzeczność: deburokratyzacja, doradztwo w sprawie spekulantów biurokracji - błąd w systemie redukcji biurokracji

Stawki dzienne porównywalne ze stawkami w Dolinie Krzemowej za pracę w niemieckim rządzie

Struktura kosztów umów konsultingowych świadczy o niezwykłej hojności. Według informacji z przetargów, zewnętrzni konsultanci agencji federalnych otrzymują stawki dzienne od 1000 do 2800 euro. Średnio stawki wahają się od około 1000 euro dla młodszych analityków do nawet 1850 euro dla partnerów w dużych firmach konsultingowych. Kwoty te są porównywalne z kosztami czołowych konsultantów międzynarodowych i znacznie przewyższają koszty osobowe personelu wewnętrznego.

Szczególnie skandaliczny przykład podała firma McKinsey w 2017 roku w Federalnym Urzędzie ds. Migracji i Uchodźców. Z powodu wewnętrznego błędu w biurze, firma konsultingowa wystawiała faktury dla stażystów jako pełnoprawnych konsultantów, pobierając stawkę dzienną w wysokości 2800 euro. Łączna kwota faktur dla trzech stażystów wyniosła 280 000 euro, a błąd został wykryty i naprawiony w ciągu 100 dni roboczych. Przypadek ten jest symptomatyczny dla branży, która systematycznie wykorzystuje swoją pozycję rynkową w stosunku do klientów z sektora publicznego.

W 2016 roku McKinsey podpisał z Federalną Agencją Zatrudnienia czteroletni kontrakt o wartości do 21 milionów euro. Kontrakt obejmował 7200 dni konsultacyjnych i obejmował usługi konsultingowe w zakresie IT. Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że były konsultant McKinsey, Markus Schmitz, pracował w Federalnej Agencji Zatrudnienia jako jej Główny Przedstawiciel ds. Cyfryzacji od listopada 2016 roku. Chociaż rzecznik agencji zapewnił, że Schmitz nigdy nie brał udziału w przetargu dla swojego byłego pracodawcy, takie powiązania personalne rodzą fundamentalne pytania o niezależność publicznego podejmowania decyzji.

Digitalizacja jako stały plac budowy i kopalnia złota

Digitalizacja stała się najważniejszym argumentem przemawiającym za korzystaniem z usług zewnętrznych konsultantów. Do 2025 roku Federalna Agencja Pracy planuje przeznaczyć 886 milionów euro na IT i dalszą digitalizację swoich usług. Dział systemów informatycznych agencji zarządza ponad 100 własnymi systemami IT w redundantnych, wysoce dostępnych centrach danych w chmurze prywatnej. Każdego roku równolegle realizowanych jest około 30 projektów, wprowadzanych jest 2400 zmian funkcjonalnych i 10 000 zmian technicznych.

Te imponujące liczby rodzą jednak pytanie, dlaczego organizacja zatrudniająca 101 300 pracowników i posiadająca własny dział IT jest tak uzależniona od wsparcia zewnętrznego. Rząd niemiecki uzasadnia to potrzebą posiadania wysoce wyspecjalizowanej, tymczasowej wiedzy fachowej, wykorzystującej najnowocześniejsze technologie. W odpowiedzi na zapytanie parlamentarne Partii Lewicy, stwierdzono, że niezbędna wiedza nie może być wystarczająco szeroko i dogłębnie zdobyta przez wewnętrzny personel Federalnej Agencji Pracy. Potrzeba jest nowa i tymczasowa, a wymagana wiedza specjalistyczna jest wysoce specjalistyczna.

Argument ten stoi jednak w jaskrawej sprzeczności z rzeczywistością. Digitalizacja nie jest tymczasowym wyzwaniem, lecz procesem ciągłym. Jeśli ta sama potrzeba istnieje rok po roku i te same firmy konsultingowe są wielokrotnie zlecane, trudno mówić o tymczasowych przypadkach szczególnych. Wskazuje to raczej na braki strukturalne: albo Federalna Agencja Pracy rzeczywiście nie dysponuje na stałe niezbędną wiedzą specjalistyczną, którą należałoby rozwijać, albo brakuje woli politycznej do wykorzystania wiedzy, która już istnieje w jej obrębie.

Federalny Trybunał Obrachunkowy krytykuje właśnie ten punkt. W raporcie z audytu z 2025 roku organ ten stwierdza, że ​​rząd federalny nie ma strategii na rzecz zmniejszenia zależności od zewnętrznych konsultantów. Zwłaszcza w sektorze IT rząd federalny musi rozwijać własną wiedzę specjalistyczną; w przeciwnym razie integralność administracji jest zagrożona. Większość ministerstw nie sformułowała nawet konkretnych celów w zakresie redukcji kontraktów konsultingowych. W ramach federalnego projektu konsolidacji IT, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych zleciło na zewnątrz nawet kluczową funkcję: kontroling finansowy.

Paradoks personalny Federalnej Agencji Pracy

Pod koniec 2024 roku Federalna Agencja Pracy zatrudniała łącznie 114 100 osób, co stanowi wzrost o 1100 w porównaniu z rokiem poprzednim. Koszty osobowe wzrosły z 3,9 mld euro w 2015 roku do 5,58 mld euro w 2024 roku. Uwzględniając personel centrów zatrudnienia, prowadzonych wspólnie przez Federalną Agencję Pracy i samorządy lokalne, w niemieckiej administracji zatrudnienia pracuje ponad 140 000 osób.

Pomimo tak ogromnej liczby pracowników, liczba doradców ds. zatrudnienia stale spada. Podczas gdy w 2015 roku dostępnych było 19 593 etatów, do 2024 roku ich liczba spadła do zaledwie 13 942 – co stanowi spadek o 30%. Jednocześnie ta gigantyczna agencja nadal się rozwijała. Ten trend prowadzi do paradoksalnego rezultatu: Federalna Agencja Zatrudnienia staje się coraz większa i droższa, a jej główne zadanie – pośrednictwo pracy dla bezrobotnych – staje się coraz mniej efektywne.

Liczba bezpośrednich pośredników pracy za pośrednictwem Federalnej Agencji Zatrudnienia gwałtownie spadła. W 2015 roku 13,2% wszystkich zmian miejsc pracy było wynikiem sugestii dotyczących pośrednictwa pracy ze strony Federalnej Agencji Zatrudnienia; do 2024 roku odsetek ten spadł do zaledwie 4,9% – nowego minimum. Pozostali pośrednicy pracy notują obecnie średnio zaledwie sześć udanych pośrednictw pracy rocznie, czyli jedno co drugi miesiąc. Wcześniej wskaźnik ten wynosił 15 rocznie.

Ekonomista społeczny Bernd Raffelhüschen z Uniwersytetu we Fryburgu zwięźle podsumowuje ten dylemat: Federalna Agencja Pracy to gigant z niewiarygodnie wysokimi kosztami administracyjnymi i kadrowymi. Jednak właśnie w jej podstawowej działalności – znajdowaniu pracy – jest mniej pracowników. I ci pracownicy ewidentnie pracują znacznie mniej efektywnie. Rozszerzenie agencji o tysiące stanowisk jest niezrozumiałe. Federalna Agencja Pracy i jej departamenty wymagają gruntownej analizy.

Sama Federalna Agencja Pracy wskazuje, że ponad połowa jej pracowników wykonuje pracę, która jest w dużej mierze niezależna od cykli koniunkturalnych i nie odpowiada aktualnym trendom bezrobocia. Jako przykład podaje się doradztwo zawodowe. Jednak to wyjaśnienie rodzi dalsze pytania: jeśli ponad połowa pracowników zajmuje się działalnością niezwiązaną bezpośrednio z bezrobociem, jaką wartość dodaną wnoszą zewnętrzni konsultanci, którzy dodatkowo pracują na zlecenie?

Nasze doświadczenie w zakresie rozwoju biznesu, sprzedaży i marketingu w UE i Niemczech – Zdjęcie: Xpert.Digital

Skupienie się na branży: B2B, digitalizacja (od AI do XR), inżynieria mechaniczna, logistyka, odnawialne źródła energii i przemysł

Więcej na ten temat tutaj:

• Centrum biznesowe Xpert

Centrum tematyczne z przemyśleniami i wiedzą specjalistyczną:

• Platforma wiedzy na temat globalnej i regionalnej gospodarki, innowacji i trendów branżowych
• Zbieranie analiz, impulsów i informacji ogólnych z obszarów, na których się skupiamy
• Miejsce, w którym można zdobyć wiedzę i informacje na temat bieżących wydarzeń w biznesie i technologii
• Centrum tematyczne dla firm, które chcą dowiedzieć się więcej o rynkach, cyfryzacji i innowacjach branżowych

Obniżki dochodów obywateli kontra konsultanci ds. luksusu

Kontrast między działaniami mającymi na celu redukcję kosztów dochodu podstawowego a hojnym podejściem do umów konsultingowych nie mógłby być większy. Rząd niemiecki planuje zaoszczędzić około 2,5 miliarda euro na dochodzie podstawowym w 2025 roku w porównaniu z 2023 rokiem. Ta kwota brzmi imponująco, ale opiera się na optymistycznych założeniach i zamrożeniu standardowej stawki zasiłku pomimo rosnącego bezrobocia.

Federalne Ministerstwo Pracy szacuje, że ostatnie zaostrzenie przepisów dotyczących dochodów obywateli, uchwalone w październiku 2025 r., przyniesie znikome oszczędności. Zgodnie z projektem ustawy, w 2026 r. spodziewane są oszczędności rzędu zaledwie 86 mln euro, a w 2027 r. zaledwie 69 mln euro. Od 2028 r. minister pracy przewiduje wręcz wzrost kosztów. Przy łącznych wydatkach na dochody obywateli wynoszących około 52 mld euro, oznacza to oszczędność mniejszą niż 0,2%.

Podczas kampanii wyborczej kanclerz Friedrich Merz obiecał oszczędności w wysokości pięciu miliardów euro w programie dochodu podstawowego. Kwota ta okazała się jednak nierealna. Nawet gdyby udało się zapewnić zatrudnienie 100 000 beneficjentów dochodu podstawowego, państwo zaoszczędziłoby około trzech miliardów euro rocznie. Jednak sytuacja gospodarcza sprawia, że ​​takie sukcesy są mało prawdopodobne. Bezrobocie stale rośnie od połowy 2022 roku, a prognozy gospodarcze na 2025 rok są ponure.

W tym kontekście 123 mln euro oficjalnie wypłacone konsultantom zewnętrznym w latach 2015–2024 wydaje się policzkiem dla osób dotkniętych cięciami świadczeń. Jeśli uwzględnimy nieudokumentowane usługi IT i ukryte koszty doradztwa, rzeczywista kwota prawdopodobnie będzie znacznie wyższa. 886 mln euro przeznaczone na IT i cyfryzację w samym 2025 roku znacznie przekracza całkowite planowane oszczędności w ramach wsparcia dochodu podstawowego.

Nadaje się do:

• Konstruktywne alternatywne podejście do kosztownej zalewu konsultantów rządu federalnego

Systemowa zależność od zewnętrznych konsultantów

Wydatki na usługi konsultingowe nie ograniczają się do Federalnej Agencji Zatrudnienia, ale są zjawiskiem ogólnokrajowym. Rząd niemiecki zwiększył wydatki na zewnętrzne usługi konsultingowe ze 186 mln euro w 2021 roku do prawie 240 mln euro w 2023 roku, co stanowi wzrost o 39% w ciągu zaledwie trzech lat. W latach 2020-2023 rząd niemiecki wydał łącznie ponad 1,6 mld euro na zewnętrznych konsultantów.

Federalne Ministerstwo Spraw Wewnętrznych przoduje z wydatkami wynoszącymi prawie 60 milionów euro w samym 2023 roku. Na drugim miejscu plasuje się Ministerstwo Finansów z kwotą 38,2 miliona euro. Również w tym przypadku oficjalne dane odzwierciedlają jedynie część rzeczywistości. Wiele wydatków, zwłaszcza w sektorze IT, nie podlega obowiązkowi raportowania. Federalny Trybunał Obrachunkowy krytykuje to, argumentując, że uniemożliwia to skuteczny nadzór parlamentarny.

Koszty usług konsultingowych dla całej niemieckiej administracji federalnej podwoiły się w ciągu niecałych dziesięciu lat, a jednocześnie zatrudnienie wzrosło o około 50 000 stanowisk, do około 300 000 pracowników. Ten równoległy wzrost liczby pracowników wewnętrznych i konsultantów zewnętrznych jest trudny do uzasadnienia ekonomicznego. Albo istniejący personel nie jest efektywnie wykorzystywany, albo zatrudniane są niewłaściwe osoby.

Federacja Podatników szacuje, że rzeczywiste wydatki na ekspertów zewnętrznych są znacznie wyższe niż oficjalnie deklarowane. Wliczając kontrakty badawcze, raporty naukowe i oficjalne rady doradcze, suma ta szybko rośnie. Problemem jest nie tylko marnotrawstwo pieniędzy podatników, ale także zagrożenie dla niezależności rządu. Zbyt wiele prywatnych firm zaangażowanych w ministerstwa rządowe wpływa również na pracę i decyzje tych agencji.

## Logika ekonomiczna stojąca za branżą konsultingową

Branża konsultingowa korzysta z bodźców strukturalnych w sektorze publicznym. W przeciwieństwie do sektora prywatnego, gdzie koszty doradztwa bezpośrednio wpływają na zyski i dlatego podlegają krytycznej kontroli, w sektorze publicznym brakuje tego mechanizmu. Budżety są corocznie renegocjowane, niewydane środki często przepadają, a sukces projektów jest trudny do zmierzenia.

Dla decydentów w organach publicznych zatrudnienie zewnętrznych konsultantów jest często wygodniejszą opcją niż ryzykowanie konfliktów wewnętrznych lub rozwijanie własnej wiedzy specjalistycznej. Konsultanci zapewniają legitymizację trudnych decyzji, rozdzielają odpowiedzialność i wnoszą rzekomo neutralną wiedzę ekspercką. Jednocześnie tworzą samonapędzającą się zależność: im więcej zadań jest zlecanych na zewnątrz, tym mniej pozostaje wewnętrznej wiedzy specjalistycznej, co z kolei uzasadnia dalsze angażowanie się w konsultacje.

Główne firmy konsultingowe dopracowały ten system do perfekcji. Obsadzają swoich absolwentów na kluczowych stanowiskach w służbie cywilnej, utrzymują bliskie kontakty z polityką i kształtują program poprzez swoje role w komisjach i komitetach. Komisja Hartza jest tego doskonałym przykładem: konsultanci opracowali reformy, a następnie zarobili miliony na ich wdrażaniu.

Koszty tej zależności wykraczają daleko poza bezpośrednie wydatki. Wiedza instytucjonalna zostaje utracona, gdy kluczowa wiedza specjalistyczna nie jest już rozwijana wewnętrznie. Administracja traci zdolność do samodzielnego analizowania problemów i opracowywania rozwiązań. Powstaje dwupoziomowa administracja, w której wysoko opłacani zewnętrzni konsultanci pracują ramię w ramię z sfrustrowanym personelem wewnętrznym, którego wiedza specjalistyczna jest systematycznie ignorowana.

Alternatywy i podejścia reformatorskie

Nowy szef Federalnej Agencji Zatrudnienia, Detlef Scheele, zapowiedział już w 2017 roku, że skupi się bardziej na wiedzy specjalistycznej i ograniczy korzystanie z usług zewnętrznych konsultantów. Od tego czasu niewiele się zmieniło. Problemy strukturalne wymagają bardziej fundamentalnych reform. Po pierwsze, Federalna Agencja Zatrudnienia musi znacząco zainwestować w rozwój własnych możliwości cyfrowych. 886 milionów euro przeznaczone na IT w 2025 roku powinno zostać przeznaczone przede wszystkim na szkolenie własnych pracowników i budowanie potencjału wewnętrznego, a nie na finansowanie zewnętrznych umów konsultingowych.

Po drugie, konieczne jest wprowadzenie wiążących górnych limitów wydatków na usługi konsultingowe oraz przejrzystego obowiązku raportowania, obejmującego również usługi informatyczne i inne usługi wsparcia. Federalny Trybunał Obrachunkowy przedstawił konkretne propozycje reformy raportowania usług konsultingowych, które muszą zostać wdrożone. Obejmuje to wymóg publikacji wszystkich umów konsultingowych przekraczających określony próg.

Po trzecie, należy ponownie rozważyć decyzje kadrowe. Zamiast redukować liczbę pracowników pośrednictwa pracy, podczas gdy ogólna liczba pracowników rośnie, Federalna Agencja Pracy powinna skoncentrować swoje zasoby na swoich podstawowych zadaniach. Fakt, że dostępnych jest tylko około 14 000 etatów, podczas gdy łącznie zatrudnionych jest ponad 100 000 osób, wskazuje na ogromną niewłaściwą alokację zasobów.

Po czwarte, Niemcy potrzebują gruntownej debaty na temat roli zewnętrznych konsultantów w sektorze publicznym. Konsultacje mogą być przydatne w indywidualnych przypadkach, gdy tymczasowa specjalistyczna wiedza jest rzeczywiście potrzebna. Nie mogą jednak stać się stałym elementem, który zastępuje podstawowe zadania administracyjne. Należy zachować integralność i niezależność administracji publicznej.

Między oszczędnościami a marnotrawstwem

Wydatki Federalnej Agencji Zatrudnienia na doradztwo ujawniają fundamentalny problem z wiarygodnością niemieckiej polityki społecznej. Podczas gdy od bezrobotnych i osób pobierających zasiłek podstawowy oczekuje się maksymalnej efektywności, odpowiedzialności osobistej i samozaparcia, sama administracja ponosi wydatki całkowicie niewspółmierne do korzyści. 123 miliony euro, które oficjalnie trafiły do ​​konsultantów w latach 2015–2024, to zaledwie wierzchołek góry lodowej.

Rzeczywista kwota jest prawdopodobnie wielokrotnie wyższa, jeśli uwzględnimy wszystkie ukryte usługi konsultingowe, usługi IT i umowy wsparcia. Same roczne wydatki na IT, wynoszące prawie 900 milionów euro, pokazują prawdziwą skalę uzależnienia od zewnętrznych dostawców usług. Wydatki te stoją w jaskrawym kontraście ze skromnymi oszczędnościami w ramach dochodu podstawowego, które pomimo wielkich deklaracji politycznych, nie sięgają nawet 100 milionów euro rocznie.

Problemem nie jest jedynie wysokość wydatków, ale ich symboliczna siła. Ujawniają one podwójne standardy: jeden dla administracji, a drugi dla osób, którym przyznawane są świadczenia. Podczas gdy odbiorcy dochodu podstawowego muszą liczyć się z cięciami za każdą nieobecność na wizycie, agencje rządowe mogą sobie pozwolić na zewnętrznych konsultantów przez dekady bez żadnej mierzalnej poprawy efektywności. Wręcz przeciwnie, wskaźnik zatrudnienia jest historycznie niski, mimo że do administracji publicznej trafia więcej pieniędzy niż kiedykolwiek wcześniej.

Federalna Agencja Zatrudnienia jest zatem symbolem większej porażki niemieckiego państwa opiekuńczego. Pytanie nie brzmi, czy cięcia są konieczne, ale gdzie należy je przeprowadzić. Słabsi politycznie ponoszą ciężar cięć, podczas gdy potężni nadal żyją w luksusie. McKinsey, BCG i inne duże firmy konsultingowe czerpią ogromne zyski z systemu, który zawodzi swoich docelowych użytkowników.

Nowoczesna agencja zatrudnienia powinna być w stanie realizować swoje zadania w dużej mierze samodzielnie. Powinna posiadać wystarczającą wiedzę specjalistyczną, aby zarządzać projektami digitalizacji, optymalizować procesy i szkolić personel. Jeśli po ponad 20 latach reform i setkach milionów euro wydanych na konsultantów nadal tak się nie dzieje, to problem nie leży w braku zewnętrznego wkładu, lecz w strukturach wewnętrznych.

Rozwiązaniem nie może być inwestowanie jeszcze większych środków w zewnętrznych konsultantów. Zamiast tego Federalna Agencja Pracy musi w końcu nauczyć się samodzielnie funkcjonować. Oznacza to systematyczne budowanie wewnętrznej wiedzy specjalistycznej, zatrudnianie odpowiednich osób i efektywne wykorzystanie istniejącego personelu. Oznacza to również ponowne skupienie się na kluczowych zadaniach i ograniczenie rozrośniętej biurokracji.

Alternatywą byłoby trwałe uzależnienie od globalnej branży konsultingowej, która nie jest zainteresowana zrównoważonymi rozwiązaniami. W końcu każdy rozwiązany problem oznacza mniej kolejnych kontraktów. Niemcy pilnie potrzebują sprawnej administracji publicznej. Aby to jednak osiągnąć, politycy musieliby zdobyć się na odwagę, by podejmować trudne decyzje i przeciwstawiać się potężnym grupom interesu. Lobby konsultingowe niewątpliwie należy do tej kategorii.

Dopóki tej odwagi zabraknie, setki milionów euro będą nadal płynąć do firm konsultingowych, podczas gdy najsłabsi członkowie społeczeństwa będą cięć. Federalna Agencja Pracy będzie się nadal rozrastać, stawać się coraz droższa i działać mniej efektywnie. Wskaźnik zatrudnienia będzie nadal spadał, a liczba godzin poświęcanych konsultantom będzie rosła. To sytuacja, na którą bogaty kraj, taki jak Niemcy, nie może sobie pozwolić, ale najwyraźniej nadal ją toleruje.

☑️Naszym językiem biznesowym jest angielski lub niemiecki

☑️ NOWOŚĆ: Korespondencja w Twoim języku narodowym!

Konrad Wolfenstein

Chętnie będę służyć Tobie i mojemu zespołowi jako osobisty doradca.

Możesz się ze mną skontaktować wypełniając formularz kontaktowy lub po prostu dzwoniąc pod numer +49 89 89 674 804 (Monachium) . Mój adres e-mail to: wolfenstein ∂ xpert.digital

Nie mogę się doczekać naszego wspólnego projektu.

☑️ Wsparcie MŚP w zakresie strategii, doradztwa, planowania i wdrażania

☑️ Stworzenie lub dostosowanie strategii cyfrowej i cyfryzacji

☑️Rozbudowa i optymalizacja procesów sprzedaży międzynarodowej

☑️ Globalne i cyfrowe platformy handlowe B2B

☑️ Pionierski rozwój biznesu / marketing / PR / targi

Skorzystaj z bogatej, pięciokrotnej wiedzy specjalistycznej Xpert.Digital w ramach kompleksowego pakietu usług | Badania i rozwój, XR, PR i optymalizacja widoczności cyfrowej — Zdjęcie: Xpert.Digital

Xpert.Digital posiada dogłębną wiedzę na temat różnych branż. Dzięki temu możemy opracowywać strategie „szyte na miarę”, które są dokładnie dopasowane do wymagań i wyzwań konkretnego segmentu rynku. Dzięki ciągłej analizie trendów rynkowych i śledzeniu rozwoju branży możemy działać dalekowzrocznie i oferować innowacyjne rozwiązania. Dzięki połączeniu doświadczenia i wiedzy generujemy wartość dodaną i dajemy naszym klientom zdecydowaną przewagę konkurencyjną.

Więcej na ten temat tutaj:

• Wykorzystaj 5-krotną wiedzę Xpert.Digital w jednym pakiecie – już od 500 €/miesiąc