Z online do offline – O2O

Opublikowano: 21 września 2020 / Aktualizacja od: 21 września 2020 r. - Autor: Konrad Wolfenstein

Online to Offline, w skrócie O2O, odnosi się do cyfrowych aplikacji w handlu detalicznym, które przekształcają punkty offline, takie jak materiały reklamowe i same produkty, w cyfrowe obszary sprzedaży.

Z online do offline O2O – Zdjęcie: @shutterstock|Ribkhan

O2O, jako podobszar Internetu Rzeczy (IoT), zajmuje się przede wszystkim rozwiązaniami w handlu detalicznym. Obiekty fizyczne, takie jak drukowane reklamy, plakaty, katalogi, a także same produkty, są przekształcane z punktu zainteresowania (POI) w punkt sprzedaży (POS) za pośrednictwem aplikacji cyfrowej. Przyciski Dash firmy Amazon lub szwajcarskiego sprzedawcy internetowego Brack to przykłady rozwiązań online do offline. Fizyczne przyciski Dash umożliwiają kupowanie produktów jednym naciśnięciem przycisku. Odpowiednim terminem biznesowym dla tego rodzaju zamówienia jest uzupełnienie. Uzupełnianie obecnie skupia się przede wszystkim na zakupach zwyczajowych. Dotyczy to przede wszystkim przedmiotów codziennego użytku.

Użyteczne miejsce (POI)

„Miejsce zainteresowania”, dosłownie „miejsce zainteresowania”. Termin marketingu.

POI to punkty sprzedaży, które są szczególnie ważne przy sprzedaży produktów. Punkty POI można wykorzystać w różnych kanałach sprzedaży w celu promowania sprzedaży konkretnego produktu. POI to miejsce, w którym zainteresowani mogą dowiedzieć się o produktach jednego lub większej liczby dostawców, np.: Np. w handlu, na targach, w miejscach publicznych (poprzez system kioskowy), w domu (np. przez Internet). Do przekazywania informacji często wykorzystuje się systemy multimedialne. Ze względu na rosnące rozpowszechnienie biznesu elektronicznego i integrację opcji zamawiania, POI jest w coraz większym stopniu identyczne z punktem sprzedaży (POS).

Punkt sprzedaży (POS) – Punkt zakupu (POP)

Termin „miejsce sprzedaży” opisuje miejsce, w którym sprzedaż jest przeprowadzana. Dla kupującego (konsumenta) jest to punkt zakupu (POP), witryny zakupów. Tak więc miejsce, w którym dokonano zakupu.

W najszerszym znaczeniu lokalizacja sprzedaży detalicznej to budynek lub centrum handlowe, w którym znajduje się sklep detaliczny. Widoczny projekt budynku, elewacji i reklamy zewnętrznej (etykiety, reklamy świetlne) jest ważny, aby osiągnąć efekt na odległość i dotrzeć do potencjalnego klienta z daleka. W węższym znaczeniu miejscem sprzedaży jest sam sklep.Pod względem wzorniczym ważny jest zachęcający projekt wejścia, projekt witryny sklepowej, kolor i projekt oświetlenia. Prezentując towar w witrynie sklepowej lub w miejscu kontaktu (w sklepie, na półce), dostawca chce wywołać u kupującego pozytywne emocje i wzbudzić chęć zakupu tego produktu. Kasa nie powinna być widoczna ze strefy wejściowej, aby nie przypominać klientowi o konieczności zapłaty za zakup (odczucie pozytywne) (odczucie negatywne).

Projekt sklepów z samoobsługą ma za zadanie poprowadzić klienta do obszarze biznesowego z tyłu, aby cały obszar był optymalnie wykorzystywany. Ważna jest konstrukcja oświetlenia: jasność oświetlenia wewnętrznego musi wzrosnąć od wejścia do tylnego obszaru. Półki są umieszczane zgodnie ze specjalnymi planami, które uwzględniają działającą logikę. Plany te opierają się na wiedzy o zachowaniu obserwacji konsumentów, na przykład prawy zakątek za drzwiami wejściowymi jest uważany za bardzo słabe, a wszystkie obszary, o które klient ma na myśli, są uważane za silne. Wiele dodatkowych półek jest najwyraźniej „na drodze” - wyróżniają się i prowadzą do zwiększonej sprzedaży prezentowanych towarów.

Projekt warstwy odnosi się do trzech poziomów wysokości półki. Pierwszy poziom (= najniższy) służy bezpośrednio sprzedaży. Jest on dalej podzielony na optymalny obszar sprzedaży, który znajduje się na poziomie chwytania i oczu konsumentów, a także w Bück i obszaru rozszerzenia, które są dla siebie słabsze. Towary, których sprzedaż ma być finansowana, należy umieścić na poziomie oczu. Najwyższy „trzeci poziom” służy do zorientowania klientów i zawiera znaki informacyjne i symbole na towarach oferowanych pod spodem. Takie są ogromne medium reklamowe (nadmuchiwane giganty), na przykład ogromny banan dla działu owoców lub ponadwymiarowa miękka zabawka do podziału zabawek.

Celem POS (widok sprzedawcy) lub POP (widok kupującego) jest stymulowanie spontanicznych zakupów w ostatniej chwili przed liczbą w kasie. Towary są również umieszczane przed kasą (wtórne miejsce), a nie w zwykłym miejscu. Klient decyduje się na zakup produktu, a przyjemny, atrakcyjny pokaz towarów jest konieczny. Punkty sprzedaży są wyświetlaczami, „przystankami półkami”, klejem okien, straganami demonstracyjnymi i degustacyjnymi, tablicami akcji, strzałami, „rotairsami” (ruchomymi plakatami, które wiszą na sznurku z sufitu i obracają się wokół własnej osi), kosze, wieże, kleja podłogowe, systemy paszowe. Muzyka w tle (utwory instrumentalne) i „skala”, która jest tylko powyżej dominującego poziomu hałasu, mają efekt wspierający. Podobnie do zakupu stosuje się „klimat odczuwalny”, taki jak temperatura i odpowiednia wilgotność.

Oprócz tych podstawowych elementów projektu, podczas zakupów coraz częściej generowana jest pozytywna atmosfera, która sugeruje poczucie przeżycia podczas zakupów. Rozwój ten jest szczególnie niezbędny w handlu hurtowym i detalicznym w celu utrzymania przewagi konkurencyjnej. Do często stosowanych elementów stymulacji psychologicznej zalicza się zapachowanie, kolorystykę oraz muzykę w punkcie sprzedaży.

Krótka forma POS oznacza „punkt sprzedaży” i „punkt usług”, w których rozgraniczenie między nimi może być niejasne.

Elektroniczny Punkt Sprzedaży (EPOS)

Kolejnym rozwinięciem POS jest Elektroniczny Punkt Sprzedaży (EPOS). Jest to system sprzedaży detalicznej, w którym skanowany jest kod kreskowy produktu sprzedawanego przy kasie. Sprzedaż jest następnie natychmiast porównywana z magazynem za pomocą systemu komputerowego. Pojedynczy produkt oznaczony jako sprzedany jest usuwany z magazynu i automatycznie korygowany jest stan magazynowy.