Rosja i Ukraina: globalna katastrofa dla logistyki i łańcucha dostaw – kontynuacja wojny i pokoju

Jak już opisywano niezliczoną ilość razy, globalizacja znacznie obciążyła strukturę łańcucha dostaw i uczyniła ją podatną na nieoczekiwane kryzysy pozostające poza jej kontrolą. Ale także w stosunkowo krótkim czasie nie było świadomości strategicznej.

Oznacza to, że nawet w przyszłości, jeśli pandemia korona ustąpi, nie będzie widać żadnej ulgi w łańcuchu dostaw w logistyce ani intralogistyce.

Choć w mediach wielokrotnie odwołuje się do rosyjskiego nacjonalizmu, próbując wyjaśnić rzekomo jednostronny spór między Rosją a Ukrainą, spojrzenie za kulisy pomaga w dalszym postępowaniu i planowaniu nowych strategii logistycznych w odniesieniu do łańcucha dostaw.

Ostatecznie zawsze chodzi o interesy gospodarcze i zabezpieczenie istniejących i nowych rynków. W tym przypadku nie chodzi tylko o sam kraj Ukraina, ale także o wyrównywanie potencjalnych konkurentów, którzy mają wpływ na dochody narodowe, takie jak miejsca pracy.

Gazprom, pierwsza firma w Rosji, w międzynarodowym porównaniu branżowym zajmuje dopiero 7. miejsce, przed nim znajdują się amerykańskie firmy, takie jak ExxonMobil i Chevron. Reprezentowane są także Wielka Brytania i Francja. A także Chiny na piątym miejscu z PetroChina. Możliwe wyjaśnienie, dlaczego Chiny nie popierają Rosji w kwestii Ukrainy, jak oczekiwano?

W obliczu tej eskalacji próba wyzwolenia się Niemiec z zależności od polityki energetycznej za pomocą energii odnawialnych ponownie stanie się odległą rzeczywistością, jeśli niemiecka polityka nie będzie konsekwentnie podążać obraną drogą.

Łotr, który źle o tym myśli – pytanie brzmi teraz, dlaczego Niemcy miałyby popadać w kryzys gazowy, skoro kapitalizacja rynkowa Gazpromu wynosi nieco poniżej 8% w porównaniu z resztą świata? Awaryjna sytuacja gazowa miałaby miejsce, gdyby Stany Zjednoczone, Francja i Wielka Brytania – wszyscy członkowie NATO – nie dostarczali nam gazu i nie chcieli robić z nami interesów.

Rynek energii uważany jest za najważniejszą branżę ze wszystkich. Każdy, kto nie będzie tutaj na czele, straci wpływy i wpływy na zależne od tego rynki. Tu nie chodzi o dobro czy zło samych aktorów politycznych, ale o dominację na rynku i związany z nią dobrobyt. Patrząc na to trzeźwo, wszyscy jesteśmy beneficjentami i pionkami systemu, który zaczął żyć własnym życiem.

Niezależnie od tego, czy wojna została sprowokowana nacjonalistycznie przez Rosję, czy też stoją za nią interesy gospodarcze innych krajów, które świadomie lub nieświadomie chcą skorzystać na tym rzekomo jednostronnym sporze między Rosją a Ukrainą, wyzwania dla logistyki i intralogistyki w czasie pandemii korony i po niej będzie mieć związek z globalizacją w nie mniejszym stopniu. Stają się coraz bardziej złożone i skomplikowane, zakłócając większość strategii łańcucha dostaw.

Nadaje się do:

• Wpływ na kluczowe branże: co musisz teraz zrobić
• 7 punktów i szansa: to zmusza nas do ponownego przemyślenia
• Optymalizacja łańcucha dostaw: Nowe strategie logistyczne, w tym cyfrowe bliźniaki

• Magazynowanie buforowe: dla handlu elektronicznego, handlu detalicznego i przemysłu produkcyjnego

Wiodący producenci ropy i gazu – Zdjęcie: Xpert.Digital

Exxon Mobil ma najwyższą kapitalizację rynkową spośród wszystkich producentów ropy i gazu na świecie. Według stanu na 4 października 2021 r. kapitalizacja rynkowa tej spółki z siedzibą w Stanach Zjednoczonych wynosiła 257,95 miliarda dolarów. Spośród dziesięciu największych firm pięć zostało sklasyfikowanych jako spółki Big Oil. Drugie miejsce zajął indyjski konglomerat Reliance Industries, który zarządza największym na świecie kompleksem rafinacji ropy naftowej, a także prowadzi działalność w handlu detalicznym i telekomunikacji, z kapitalizacją rynkową przekraczającą 226 miliardów dolarów.

KPI wiodących koncernów naftowo-gazowych

Chociaż liczba firm należących do największych w swojej branży prawie się nie zmieniła, ich ranking różni się w zależności od zastosowanego miernika. Chociaż ExxonMobil często zajmuje pierwsze miejsce pod względem kapitalizacji rynkowej, chińska spółka Sinopec została uznana za wiodącą na świecie spółkę naftowo-gazową na podstawie przychodów w roku podatkowym 2020/2021, podczas gdy ExxonMobil zajmuje trzecie miejsce. Jednocześnie państwowe przedsiębiorstwa, takie jak Gazprom i PetroChina, są wiodącymi na świecie koncernami naftowo-gazowymi pod względem zatrudnienia. W 2021 r. każde z nich zatrudniało ponad 430 tys. osób.

Najcenniejsi dostawcy sprzętu i usług naftowych

Kanadyjska firma Enbridge jest największym na świecie dostawcą sprzętu i usług dla branży naftowej i gazowej pod względem kapitalizacji rynkowej, a jej akcje wyceniane są na 80,97 miliardów dolarów na dzień 4 października 2021 r. Dostawcy usług na polach naftowych zazwyczaj nie zajmują się wydobyciem ropy, zamiast tego świadczą usługi na rzecz firm zajmujących się poszukiwaniami i wydobyciem, takich jak: B. wynajem platform wiertniczych lub transport ropy i gazu do rafinerii i rynków konsumenckich.

Największe światowe spółki naftowe i gazowe na podstawie kapitalizacji rynkowej według stanu na październik 2021 r

1. ExxonMobil, USA – 257,95 miliardów dolarów
2. Reliance Industries, Indie – 226,5 miliarda dolarów
3. Chevron, Stany Zjednoczone – 201,77 miliardów dolarów
4. Royal Dutch Shell, Wielka Brytania – 173,36 miliarda dolarów
5. PetroChina, Chiny – 161,02 miliarda dolarów
6. TotalEnergys, Francja – 126,24 miliardów dolarów
7. Gazprom, Rosja – 117,56 miliardów dolarów
8. ConocoPhillips, USA – 93,87 miliardów dolarów
9. BP, Wielka Brytania – 91,19 miliardów dolarów
10. Rosnieft’, Rosja – 89,95 miliardów dolarów

Struktura akcjonariatu gazowniczej spółki Gazprom – Zdjęcie: Xpert.Digital

Statystyki pokazują strukturę akcjonariatu gazowego koncernu Gazprom w 2020 roku. We wspomnianym roku Bank of New York Mellon posiadał około 17 proc. akcji największego na świecie koncernu wydobywającego gaz ziemny Gazprom. Gazprom stał się spółką publiczną w 1992 roku, a wcześniej był rosyjskim przedsiębiorstwem państwowym. W 2020 roku łączne udziały państwa rosyjskiego w Gazpromie wyniosły nieco ponad 50 proc.

¹ Na dzień 31 grudnia 2020 r. państwo rosyjskie posiadało 100% akcji Rosnieftgazu.
² Na dzień 31 grudnia 2020 r. OAO Rosnieftgaz posiadał łącznie 74,55% akcji OAO Rosgazifikatsiya.
³ Amerykański kwit depozytowy (ADR), certyfikaty giełdowe lub kwity depozytowe wydawane przez amerykańskie banki depozytowe. Według stanu na 31 grudnia 2020 r. Bank of New York Mellon dokonał transakcji z ADR na akcjach Gazpromu w określonej kwocie.

Struktura akcjonariatu rosyjskiego koncernu gazowego Gazprom w 2020 roku

• Państwo rosyjskie – 38,37%
• OAO Rosnieftiegaz¹ – 10,97%
• OAO Rosgazifikatsiya² – 0,89%
• Certyfikaty ADR³ – 16,71%
• Pozostali akcjonariusze – 33,06%

Kolejna próba wyjaśnienia tła gospodarczego, dlaczego Rosja chce uniemożliwić NATO wywieranie jakiegokolwiek wpływu na Ukrainę, póki jest jeszcze czas: ekspansja NATO na wschód ma także aspekt gospodarczy, a nie tylko aspekt czysto polityki bezpieczeństwa.

Produkt krajowy brutto pokazuje wyniki gospodarcze kraju. Nalicza się go od wszystkich towarów i usług dostarczonych w granicach kraju w określonym czasie. Dla porównania Rosja, niegdyś główna potęga polityczna, jest karłem, ale wciąż może zająć strategiczną pozycję i utrzymać wpływy w sektorze energetycznym. Czy wojna pokazuje teraz, że Rosja ucieka się do ostateczności i jest u kresu sił?

Produkt krajowy brutto (PKB) NATO na tle Rosji – Zdjęcie: Xpert.Digital

Kraje członkowskie NATO łącznie wygenerowały w 2020 r. szacunkowy produkt krajowy brutto (PKB) na poziomie około 37,17 biliona dolarów. Oznacza to, że kraje NATO wytwarzają około 45 procent światowego produktu krajowego brutto. Państwa członkowskie Szanghajskiej Organizacji Współpracy (SCO) mają znacznie mniejszą siłę gospodarczą, z PKB wynoszącym około 17,93 biliona dolarów amerykańskich.

Czym jest NATO – Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego?

NATO to sojusz wojskowy, który obecnie obejmuje 30 krajów Europy i Ameryki Północnej. Główne zadania NATO leżą w obszarach polityki bezpieczeństwa i obrony, zapobiegania konfliktom i zarządzania kryzysowego, a także rozbrojenia i kontroli zbrojeń. W 2014 roku NATO postawiło sobie za cel, aby do 2025 roku każde państwo członkowskie inwestowało w obronność co najmniej dwa procent swojego produktu krajowego brutto. Dotychczas cel ten osiągnęły jedynie USA, Grecja, Estonia, Łotwa i Wielka Brytania. Zobacz także statystyki dotyczące udziału wydatków wojskowych w produkcie krajowym brutto w krajach NATO.

Szanghajska Organizacja Współpracy (SCO)

Szanghajska Organizacja Współpracy (SCO) została założona w 2002 roku w celu wzmocnienia zaufania i współpracy pomiędzy ośmioma państwami członkowskimi w różnych obszarach, takich jak polityka handlowa i bezpieczeństwa. SCO obejmuje około 40% światowej populacji i przez niektórych obserwatorów jest postrzegana jako międzynarodowa przeciwwaga dla NATO. Następujące stany są członkami organizacji:

• Chiny
• Kazachstan
• Kirgistan
• Rosja
• Tadżykistan
• Uzbekistan
• Indie (od 2017)
• Pakistan (od 2017)

Produkt krajowy brutto (PKB) NATO i Rosji dla porównania w 2020 roku

• NATO Total – 37,165 miliardów dolarów
• NATO Europa i Kanada – 17 931 miliardów dolarów
• SCO ogółem – 17 970,35 miliardów dolarów
• Chiny – 14 860,78 miliardów dolarów
• Indie – 2592,58 miliardów dolarów
• Rosja – 1 464,08 mld dolarów