Koniec „darmowego” Internetu? Włochy zszokowało amerykańskie grupy technologiczne – czy nadchodzi opodatkowanie danych w UE?

Czy efekt domina jest zagrożony? Zaliczka Włoch może wywołać opodatkowanie danych w całym UE – fundamenty prawne włoskiego zaliczki

Jaki jest rdzeń nowego włoskiego podejścia do opodatkowania sprzedaży usług cyfrowych?

Podstawą włoskiego podejścia jest nie kwalifikowanie dostarczania danych osobowych przez użytkowników na platformach internetowych jako bezpłatny proces, ale jako rozważanie istotne dla VAT. Włoskie organy finansowe twierdzą, że użytkownicy płacą za dostęp do pozornie bezpłatnych usług, takich jak sieci społecznościowe z ekonomicznie użytecznym dobrem: ich dane osobowe. Dane te są systematycznie zarabiane przez platformy, szczególnie poprzez sprzedaż ukierunkowanej reklamy.

Ta ponowna ocena prowadzi do prawnej klasyfikacji relacji między użytkownikiem a platformą jako „sprzedaż podobną do wymiany”. Zgodnie z europejskim i krajowym prawem podatku od sprzedaży, taka sprzedaż istnieje, jeżeli usługa nie jest wypłacana z pieniędzmi, ale z inną nieruchomością lub usługą. Ważne jest, aby rozważenie nie musiało być pieniężne; Wystarczy, że można go było nadać wartość ekonomiczną. W tej konstrukcji platforma zapewnia usługę (przyznając dostęp i możliwość użycia), podczas gdy użytkownik wykonuje własną wydajność w zamian, która została zaprojektowana jako „tolerowana usługa”. Użytkownik aktywnie toleruje gromadzenie, przetwarzanie i komercyjne wykorzystanie jego danych, które są uważane za niezbędne kwestie dotyczące zachowania usług platformowych.

Niniejsze przeklasyfikowanie prawne uwalnia wspólny model biznesowy „Dane przeciwko usługom” z dziedziny braku kontroli i przeniesienia do zakresu ogólnych przepisów VAT. To tworzy proces, który był wcześniej bezpłatny, kontrolowaną giełdę gospodarczą, która podlega regularnym podatkowi od sprzedaży.

Które podstawowe zasady prawa VAT są oparte na Włochach?

Włoski zaliczka opiera się na podstawowych i długotrwałych zasadach wspólnego systemu VAT Unii Europejskiej. Centralną koncepcją jest „wymiana wydajności”, która stanowi podstawowy wymóg kontrolowania sprzedaży. Wymiana usług podlegających opodatkowaniu istnieje, jeśli usługa zostanie przeprowadzona w stosunku do rozpatrzenia (opłaty) i istnieje natychmiastowe połączenie między nimi.

Kluczową zasadą, na której opierają się Włochy, jest to, że rozważanie niekoniecznie musi nalegać. Sprzedaż wymiany lub wymiany, w której usługa z inną usługą lub korzyścią nie jest wynagrodzeniem, jest równoważna zakupowi w stosunku do pieniędzy, o ile wartość rozpatrzenia można wyrazić w pieniądzach.

W przypadku oceny podatku nie jest to obiektywna wartość rynkowa, ale „wartość subiektywna” jest decydująca. Jest to wartość, którą odbiorca usługi otrzymał faktycznie i którą byłby gotów się pojawić. W kontekście wymiany danych byłaby to wartość, którą platforma dołącza do danych uzyskanych od użytkowników w celu świadczenia swoich usług w zamian.

Wreszcie, nie ma znaczenia dla istnienia wymiany usług, czy istnieje zrównoważony stosunek wartości między wydajnością a rozpatrzeniem. Nawet jeśli wymienione usługi nie są obiektywnie równoważne, nie zmienia to istnienia kontrolowanej sprzedaży. Zasady te stanowią podstawę włoskiego argumentu, który ma na celu ustalenie dostarczenia danych użytkownika jako pełnego, kontrolowanego rozważenia.

Które konkretne artykuły z UE VAT Wytyczne 2006/112/WE są kluczowe i co powiesz?

Włoski argument oparty jest na kilku podstawowych elementach dyrektywy w UE VAT 2006/112/EC (MWSTSYSTRL), która stanowi podstawę wspólnego europejskiego systemu VAT.

Najważniejszym artykułem jest art. 73 MWSTSYSTRL. Określa podstawę oceny dostaw i usług. W związku z tym podstawa oceny podatkowej obejmuje wszystko, co stanowi wartość rozważania, które dostawca otrzymuje lub powinien otrzymać dla tej sprzedaży od odbiorcy usługi lub strony trzeciej. W przypadku transakcji wymiany, w których rozważanie nie istnieje w pieniądzach, artykuł ten oznacza, że wartość uzyskanego wyników służy jako podstawa oceny świadczonej usługi. Stanowisko Włoch polega na tym, że wartość ekonomiczna danych użytkownika reprezentuje podstawę oceny usługi świadczonej przez platformę (dostęp).

Artykuł 72 MWSTSYSTRL jest ściśle powiązany z ogólnym zakresem VAT. Określa, kto jest uważany za „podatnika” i wyjaśnia, że dostawy przedmiotów i usług, które podatnik powoduje jako taki „przeciw opłaty”, podlegają podatkowi. Definicja terminu „przeciw opłat” jest centralna, a Włochy interpretują ją w taki sposób, że obejmuje również wynagrodzenie nie monetarne, takie jak dostarczanie danych.

W końcu art. 80 MWSTSYSTRL odgrywa również rolę, choć kontrowersyjną. Ten artykuł daje państwom członkowskim możliwość interwencji w sprzedaży między „powiązanymi osobami” (np. W grupie) i wykorzystania „wartości normalnej” (wartości rynkowej) jako podstawy oceny w celu zapobiegania unikaniu podatków lub unikania. Chociaż Komisja UE twierdzi w dokumencie roboczym, że związek między platformą a jej użytkownikami nie reprezentuje takiego „specjalnego połączenia”, Włochy mogą podać ten artykuł jako ochronę prawną, aby zapewnić, że wartość danych nie jest uzasadniona zbyt niska i przeprowadzana jest ocena blokowania rynku.

W jaki sposób wymagane jest „bezpośrednie połączenie” między przygotowywaniem danych a usługą?

„Bezpośrednie połączenie” jest centralnym kryterium obecności kontrolowanej wymiany usług. Zgodnie ze stałym orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ESJ) musi istnieć stosunek prawny między usługodawcą a odbiorcą usług, w którym wymieniane są wzajemne usługi. Wynagrodzenie otrzymane przez wykonawcę musi być faktycznym odpowiednikiem usługi świadczonej odbiorcy.

Włochy twierdzi, że to bezpośrednie połączenie w modelu „Dane z usługą” jest wyraźnie podane. Relacja prawna jest uzasadniona warunkami użytkowania (Warunki usługi), na które każdy użytkownik musi się zgodzić podczas tworzenia konta. Bez tej zgody nie jest przyznawany dostęp do platformy.

Budyczność i powiązanie Usług wynikają z jasnej warunkowalności: platforma zapewnia swoją usługę (dostęp do sieci, korzystanie z funkcji) tylko pod warunkiem, że użytkownik podaje, a mianowicie dostarczanie jego danych osobowych i zgody w ich komercyjnym wykorzystaniu. Jest to nierozłączna firma sprzęgła: bez danych, bez usługi. Według Włoski ten obowiązkowy link ustanawia niezbędne bezpośrednie połączenie i zapewnia dane dotyczące przyczynowego i bezpośredniego rozważenia dostępu do platformy.

Jaką rolę odgrywa orzecznictwo ECJ, w szczególności wyrok w sprawie Baštová (C-432/15)?

Orzecznictwo ETS, w szczególności wyrok w sprawie Baštová, odgrywa ambiwalentną rolę i jest wykorzystywane jako centralny argument przez obie strony sporu. W tym przypadku chodziło o właścicielkę koni, który jej konie uczestniczyło w wyścigach bez płacenia opłaty za wstęp. Była jednak w stanie zdobyć nagrody pieniężne, gdyby jej konie zostały pomyślnie umieszczone.

ETJ zdecydował, że sam udział w wyścigu nie był usługą w stosunku do opłaty, ponieważ zachowanie rozważania – nagroda pieniężna – była niepewna. Sąd stwierdził, że „niepewność płatności jest odpowiednia do zniesienia bezpośredniego połączenia między usługą świadczoną odbiorcy usługi a płatnością otrzymaną w razie potrzeby”. Ta niepewność uniemożliwiła istnienie kontrolowanej wymiany usług.

Ten wyrok jest argumentem rozgraniczenia dla władz włoskich. Podkreślisz, że dostarczanie danych przez użytkownika – w przeciwieństwie do zdobywania nagrody pieniężnej – nie jest niepewne, ale obowiązkowym warunkiem korzystania z platformy. Z pewnością podano rozważanie (dane) nie tylko.

Jednak w przypadku grup technologicznych wyrok Baštová jest centralnym argumentem. Przeniesiesz logikę ETS do strony wartości transakcji i argumentujesz, że wartość ekonomiczna danych dostarczonych przez jednego użytkownika jest wyjątkowo niepewna i zmienna, a zatem nie może utworzyć odpowiednią podstawę oceny.

Jakie są argumenty z prawnym punktem widzenia, szczególnie w odniesieniu do niepewności rozważania?

Z prawnego punktu widzenia istnieje kilka silnych argumentów kontratakowych, które są głównie oparte na niepewności rozważania i strukturze wymiany.

Jak wspomniano, główny argument pochodzi z decyzji ETS Baštová. Oskarżone platformy będą argumentować, że nawet jeśli dostarczanie danych jest warunkiem, który jest całkowicie niepewny dla platformy. Nieaktywny użytkownik, który tworzy tylko jeden profil, ale nie udostępnia ani nie oddziałuje żadnych dalszych informacji, dostarcza danych o nieistotnej wartości. Jednak wysoce aktywny użytkownik, który ujawnia swoje interesy, zamiary zakupu, a jego sieć społecznościowa dostarcza danych o znacznej wartości. Zgodnie z argumentem ta ekstremalna heterogeniczność i nieprzewidywalność wartości rozpatrywania mogłyby przejść przez bezpośrednie połączenie wymagane do opodatkowania, a także niepewność płatności w sprawie Baštová.

Kolejnym argumentem jest brak specyficzności wymiany. W typowej branży wymiany wyraźnie zdefiniowane wyniki są wymieniane na kolejne jasno określone rozważanie. W przypadku platform internetowych użytkownik zapewnia ciągły, nieokreślony prąd danych o zmiennej jakości i ilości i otrzymuje równie niezróżnicowany, stały dostęp. Nie ma znaku transakcyjnego, w którym „dane jednostkowe” są wymieniane na „usługę jednostkową”. Ta rozproszona struktura zaprzecza klasycznej idei wymiany usług.

W końcu kwestia przedsiębiorcy użytkownika jest bardzo problematyczna. Aby miała miejsce wymiana usług opodatkowanych między dwiema stronami, obie muszą zasadniczo działać jako przedsiębiorca w rozumieniu prawa podatkowego. Prywatni użytkownicy, którzy korzystają z mediów społecznościowych do celów osobistych, zasadniczo nie spełniają kryteriów zrównoważonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia dochodów. Założenie, że miliony osób prywatnych byłyby prawnie i praktycznie, wydaje się być prawnie trwałe dzięki korzystaniu z Facebooka dla przedsiębiorców podatkowych, którzy świadczą usługę platformie.

Strategiczne wyrafinowanie włoskiego podejścia polega na tym, że debata celowo nie tworzy nowego „podatku cyfrowego”, ale jako prawidłowe zastosowanie, zharmonizowane prawo UE. Klasyfikując transakcję jako zwykłą „sprzedaż podobną do wymiany”, argument przeniesiony do znanego terenu dyrektywy VAT i powiązanego orzecznictwa ETS. Służy to dwa cele: po pierwsze, daje argumentowi solidne podstawy prawne w ramach ustalonych ram prawnych UE. Po drugie, mówi się, że uniemożliwia oskarżenie Stanów Zjednoczonych, że jest to dyskryminujący, jednostronny specjalny podatek od amerykańskich korporacji – oskarżenie, które jest regularnie podnoszone w stosunku do krajowych podatków cyfrowych. Spór staje się kwestią interpretacji prawnej, a nie kontrowersyjnym tworzeniem nowej polityki.

Rdzeń konfliktu prawnego obróci się wokół interpretacji „niepewności” wyroku Baštová. Włochy będą nalegać na pewność działania (dostarczanie danych). Platformy zostaną umieszczone na niepewności wartości tego działania. To stanowi nowe pytanie prawne. W przeciwieństwie do wyścigu koni, gdzie z pewnością działanie (uczestnictwo) było, ale nagroda była niepewna, zarówno wykres użytkownika (przepis danych), jak i nagroda (dostęp do platformy) są pewne. Niepewność dotyczy jedynie wartości ekonomicznej wydajności użytkownika. ETS będzie musiał zdecydować, czy ta „niepewność wartości” jest prawnie równoważna „niepewności płatności”, a zatem przełamuje bezpośrednie połączenie wymagane do opodatkowania. Jest to nierozwiązany punkt prawny punktu centralnego całej procedury.

Ekonomiczny i praktyczny wymiar oceny danych

W jaki sposób Włochy próbują konkretnie określić wartość danych użytkownika jako podstawę oceny?

Ponieważ nie ma otwartego rynku danych osobowych o łatwych cenach -oderminowych, Włochy wykorzystują trzy pośrednie metody w celu ustalenia wartości ekonomicznej danych jako podstawy oceny podatku od sprzedaży:

Porównanie z modelami subskrypcji

Najbardziej oczywistą metodą jest porównanie z cenami, które wymagają platform dla alternatywnych alternatyw. Na przykład Meta oferuje w Europie model „Pay-orokay”. Ta subskrypcja pierwotnie kosztowała 9,99 EUR miesięcznie dla wersji internetowej i 12,99 € dla urządzeń mobilnych. Po obniżeniu ceny koszty wynoszą 5,99 € lub 7,99 EUR. Cena wolności reklamowej jest tutaj postrzegana jako bezpośredni serwer proxy wartości danych, które użytkownik dostarcza w modelu „darmowego”.

Średnia sprzedaż na użytkownika (ARPU)

Druga metoda opiera się na kluczowych liczbach pokazanych przez same korporacje w ich rocznych raportach. Średnia sprzedaż na użytkownika (ARPU) wskazuje, ile sprzedaży firma osiągnie średnią na aktywnego użytkownika w określonym czasie. W przypadku meta wartości w Europie w 2023 r. Wynosiła 75,57 USD. Ta kluczowa liczba łączy całkowity obrót bezpośrednio z bazą użytkowników, a tym samym oferuje wewnętrzną ocenę każdego użytkownika. Wartość ARPU brutto można również uzyskać ze sprzedaży globalnej w wysokości 17,1 miliarda USD w 2024 r. I z ponad miliardów ponad miliardów.

Ceny rynkowe reklamowe (CPM)

Trzecia metoda opiera się na cenach rynku reklam cyfrowego. Reklamodawcy płacą cenę za tysiąc wyświetleń za ukierunkowane reklamy na platformy, koszt SO -Caled na Mille (CPM). Ta cena odzwierciedla to, co rynek jest gotów zapłacić za dostęp do określonych profili użytkowników. Analizując i ekstrapolując te ceny CPM, można uzyskać wartość dla profili danych podstawowych, co umożliwia jedynie ukierunkowaną reklamę.

Które podstawowe problemy utrudniają obiektywną i jednolitą ocenę danych użytkownika?

Ocena danych użytkownika do celów podatkowych podlega znacznym problemom praktycznym i koncepcyjnym, które utrudniają obiektywną i jednolitą ocenę.

Centralnym problemem jest wysoce heterogeniczna i często słaba jakość danych. Informacje dostarczone przez użytkowników są często niekompletne, wadliwe lub nieaktualne. Istnieją podwójne rekordy danych dla tej samej osoby, profile z fałszywymi informacjami i nieznana liczba kont botowych, które generują dane, ale nie reprezentują prawdziwych konsumentów, a zatem nie mają wartości ekonomicznej dla reklamodawców. Te niedobory jakości powodują płaską ocenę wszystkich profili użytkowników.

Do tego jest dynamiczna i subiektywna wartość danych. Wartość profilu użytkownika nie jest statyczna, ale stale się zmienia w zależności od bieżącego zachowania. Użytkownik, który poprzez swoje wyszukiwania i interakcje sygnalizuje natychmiastowy zamiar zakupu za drogi produkt, jest tymczasowo bardziej wartościowy dla reklamodawcy niż pasywny lub nieaktywny użytkownik. Nie ma znormalizowanej macierzy oceny, która mogłaby uchwycić te dynamiczne wahania wartości.

W końcu brakuje przejrzystej ceny rynkowej. W przeciwieństwie do towarów lub standardowych usług, nie ma ustalonego rynku, na którym indywidualne profile danych użytkowników są handlowane i może formować się obiektywna „wartość rynkowa”. Wszystkie metody oceny zaproponowane przez Włochy są zatem jedynie pośrednimi serwisami zastępczymi, które mogą tylko w przybliżeniu mapować prawdziwą wartość wydajności wymienionej w poszczególnych przypadkach.

Jakie są poprzednie roszczenia podatkowe dotyczące dużych grup technologicznych we Włoszech?

Poprzednie roszczenia podatkowe dotyczące dużych grup technologicznych we Włoszech są znaczne i wynoszą ponad miliard euro. Te kolejne roszczenia wpływają na kilku aktywnych na całym świecie operatorów platform i rozciągają się na różne okresy opodatkowania, w których starsze lata zostały sprawdzone z powodu okresów ograniczeń. Na przykład Meta (Facebook, Instagram, WhatsApp) zostały nałożone na VAT do 887,6 mln euro na okres od 2015 do 2021 r., LinkedIn (Microsoft) w tym samym okresie z 140 mln euro i X (wcześniej Twitter) w latach 2017–2021 z 12,5 mln euro.

Jak takie podatki można wdrożyć technicznie i administracyjnie?

Techniczne i administracyjne wdrożenie takiego podatku byłoby złożone, ale Włochy mają zaawansowaną infrastrukturę cyfrową, która może służyć jako podstawa.

Centralnym instrumentem byłoby „Sistema di Interscambio” (SDI), we Włoszech systemu elektronicznej wymiany faktury. Od 2019 r. Wszystkie krajowe faktury B2B i B2C w znormalizowanym formacie XML musiały działać w czasie rzeczywistym za pośrednictwem tej centralnej platformy organu podatkowego. Ten już ustalony i kompleksowy system można rozszerzyć, aby przetworzyć deklarację transakcji wymiany, w której dane służą w zamian. Platformy musiałyby okresowo zgłaszać zagregowaną wartość danych „zachowanych” „zachowanych” przez włoskich użytkowników (np. Kwartalnie) za pośrednictwem SDI i zapłacić należne podatek od sprzedaży.

W celu rejestrowania transakcji transgranicznych „centralny system elektroniczny dla informacji o płatności” (CESOP) może służyć jako model koncepcyjny. CESOP został wprowadzony do rejestrowania płatności transgranicznych, a tym samym zwalczania oszustw VAT w e-commerce. Chociaż jest przeznaczony do płatności pieniężnych, pokazuje, że UE jest w stanie tworzyć systemy prześladowań krzyżowych procesów gospodarczych. Podobny mechanizm można opracować do rejestrowania wartości przepływów danych krzyżowych i przypisania ich do odpowiednich państw członkowskich.

Wdrożenie byłoby oparte na zasadzie samooceny: platformy musiałyby zadeklarować wartość danych, które można następnie sprawdzić i kontrolować przez organy podatkowe.

Problem metod oceny pozostaje. Wszystkie podejścia zaproponowane przez Włochy są zastępowaniami związanymi z błędami, które nie mierzą rzeczywistej wartości konkretnej uwagi. Cena subskrypcji mierzy wartość wrażenia wolnego od AD, a nie wartość danych dotyczących reklamy. ARPU to średnia wartość, która miesza wysoko i niski prognozę cennych użytkowników i nie przedstawia „subiektywnej wartości” pojedynczej transakcji. CPM jest ceną dostępu do grupy docelowej, a nie ceny zakupu samych danych podstawowych. Ta podstawowa rozbieżność między tym, co jest oceniane (pełnomocnik) a tym, co należy ocenić (konkretne rozważanie w handlu wymiennym), jest najsłabszym punktem argumentu gospodarczego i będzie główną pracą w sporach prawnych.

Jednocześnie techniczną wykonalność jest mieczem podwójnie podwójnym. Istnienie zaawansowanych systemów, takich jak SDI, znacznie wzmacnia pozycję Włoch. W przeszłości taki podatek mógł zostać oddalony jako administracyjny niewykonalny. Teraz Włochy mogą odnosić się do solidnej infrastruktury raportów w czasie rzeczywistym i argumentować, że wdrożenie jest rozwiązanym problemem. To przenosi debatę praktycznych przeszkód z powrotem na podstawowe zasady prawne. Jednak ta wykonalność techniczna rodzi również znaczne obawy dotyczące ochrony danych, ponieważ oznaczałoby masowe przetwarzanie danych transakcyjnych za pomocą transakcji danych według stanu.

Maszyna renderowania AI i XR-3D: pięciokrotność wiedzy specjalistycznej z Xpert.digital w kompleksowym pakiecie usług, R&D XR, PR i SEM – Zdjęcie: xpert.digital

Xpert.Digital posiada dogłębną wiedzę na temat różnych branż. Dzięki temu możemy opracowywać strategie „szyte na miarę”, które są dokładnie dopasowane do wymagań i wyzwań konkretnego segmentu rynku. Dzięki ciągłej analizie trendów rynkowych i śledzeniu rozwoju branży możemy działać dalekowzrocznie i oferować innowacyjne rozwiązania. Dzięki połączeniu doświadczenia i wiedzy generujemy wartość dodaną i dajemy naszym klientom zdecydowaną przewagę konkurencyjną.

Więcej na ten temat tutaj:

• Użyj 5 -krotej kompetencji Xpert.digital w jednym pakiecie – od 500 €/miesiąc

Zderzenie z prawem ochrony danych

W jakim stopniu monetyzacja podatków danych jest w konflikcie z zasadami RODO?

Traktowanie podatkowe danych osobowych jako rozważania ekonomiczne polega na zasadniczym napięciu między podstawowymi zasadami ogólnego rozporządzenia dotyczącego ochrony danych (RODO).

Najbardziej oczywistym konfliktem polega na zasadzie „minimalizacji danych” (art. 5 akapitu 1 litera C RODO). Wymaga to odpowiedzialnych za ograniczenie gromadzenia danych osobowych w zakresie niezbędnym do celu przetwarzania. System podatkowy, który postrzega dane jako cenną, podlegającą opodatkowaniu nieruchomość, tworzy systemową zachętę, która jest sprzeczna z tą zasadą. Zainteresowanie fiskalne stanu polega na maksymalizacji deklarowanej wartości danych, która ma tendencję do promowania szerszego gromadzenia i wykorzystania danych. Jednocześnie jest zadaniem organów ochrony danych, aby zminimalizować dokładnie ten gromadzenie danych.

Dotknięta jest również zasada „wiązania celu”. Dane, które zostały zebrane w określonym celu, nie mogą być łatwo przetwarzane do innych celów. Opodatkowanie danych ze względu na potencjał reklamowy dla branży reklamowej umocniono i legitymizuje cel przetwarzania – monetyzację komercyjną – która jest krytycznie postrzegana przez ochronę danych przed.

Na poziomie filozoficznym podejście zderza się z europejskim poglądem na ochronę danych jako podstawowe prawo. Europejski Komitet Ochrony danych (EDPB) wielokrotnie podkreśla, że dane osobowe nie są majątkiem handlowalnym („towarem podatkowym”), ale zwolnienie ludzkiej godności i fundamentalnych praw do samookreślenia informacyjnego. Opodatkowanie danych, takich jak towary lub usługa, zawiera ryzyko legalnego przepisania ich jako takiego, co jest sprzeczne z całą filozofią ochronną RODO.

W jaki sposób europejskie organy ochrony danych, takie jak EDPB, oceniają model „pay-or-okay”, który służy jako odniesienie do oceny danych?

Model „pay-al-okay”, w którym użytkownicy mają wybór zapłaty za pomocą swoich danych (za zgodą reklamy behawioralnej) lub pieniędzmi, jest niezwykle krytycznie oceniany przez europejskie organy ochrony danych, zwłaszcza EDPB, szczególnie jeśli są używane przez duże platformy internetowe.

W bardzo noszonym stwierdzeniu EDPB jasno wyraziło, że w większości przypadków taki model nie może przynieść zgody prawnej w rozumieniu RODO. Głównym problemem jest brak dobrowolności zgody. Jeśli użytkownicy mają do czynienia z binarnym wyborem – albo zgadzają się na kompleksowe przetwarzanie danych, albo uiszczyć opłatę – często nie można wymienić prawdziwej swobody wyboru.

Dotyczy to w szczególności dużych platform, na których istnieje znaczna masa mocy między dostawcą a użytkownikiem. Użytkownicy mogą czuć się zmuszeni do wyrażenia zgody na przetwarzanie danych, aby nie być wykluczone z ważnych sieci społecznościowych lub profesjonalnych lub utrata dostępu do treści i połączeń. Taka sytuacja jest postrzegana jako „wada” (szkoda), która wyklucza bezpłatną zgodę.

Z tego powodu EDPB wymaga, aby duże platformy internetowe zaoferowały trzecią „równoważną alternatywę”, która jest bezpłatna i nie wymaga reklamy opartej na zachowaniu (np. Tylko z reklamą związaną z kontekstem). Jest to jedyny sposób na zapewnienie użytkownikom prawdziwej swobody wyboru. Dane osobowe, zgodnie z EDPB, nie mogą stać się funkcją, za którą musisz zapłacić.

Czy opodatkowanie danych jest uzasadnieniem praktyki, która jest kontrowersyjna zgodnie z prawem ochrony danych?

Tak, wprowadzenie podatku od sprzedaży od wymiany danych przeciwko usługom można rozumieć jako stanową legitymizację praktyki wysoce kontrowersyjnej na mocy ustawy o ochronie danych. Integrując ten proces z systemem podatkowym i określa go jako źródło dochodu publicznego, sam staje się bezpośrednim korzyścią w zakresie finansowania danych.

Stwarza to potencjalny konflikt interesów w instytucjach państwowych. Z jednej strony Ministerstwo Finansów (we Włoszech Agenzia Delle wprowadziło), którego odsetki jest maksymalizację dochodów podatkowych. Zakłada się to, że wartość danych jest uznawana za wysoką, a ich wymiana jest uznawana za uzasadniony proces gospodarczy. Z drugiej strony National Data Protection Authority (gwarancja na La Prezione Dei Dati Personali), którego mandat prawny jest ochrona podstawowych praw obywateli, co często wymaga ograniczenia gromadzenia i wykorzystania danych.

Ta konstelacja może osłabić pozycję regulatorów ochrony danych. Staje się to politycznie i argumentacyjnie trudniejsze do krytykowania lub zakazania praktyki, która stała się uznaną i budżetową częścią dochodów państwa. Podatek nadaje model „danych przeciwko danych serwisowych” oficjalne uznanie gospodarcze i fiskalne, które w sprzeczności z oceną ochrony danych jest potencjalnie naruszające prawa podstawowe.

Zaliczka Włoch wywołuje rodzaj regulacyjnego konfliktu wewnętrznego między logiką podatkową a logiką ochrony danych. W oparciu o rzeczywistość ekonomiczną organ podatkowy działa, że dane mają wartość i są obrotowe. Urząd ds. Ochrony danych działa na podstawie zasady prawnej, że dane są fundamentalnym prawem do ochrony. Ta krajowa sprzeczność odzwierciedla podstawowe, nierozwiązane pytania o gospodarkę cyfrową.

Krytyczne stwierdzenie EDPB w modelu „Pay-orokay” staje się legalną bronią dla grup technologicznych. Jeżeli najwyższa europejska instancja ochrony danych twierdzi, że zgoda uzyskana w ramach tego modelu może być nieprawidłowa i wymuszona, platformy w procedurze podatkowej mogą argumentować, że cena subskrypcji nie może być uzasadnioną, swobodnie uzgodnioną wartością rynkową. Możesz reprezentować to jako sztucznie nadmierną cenę, która służy jedynie zachęcaniu użytkowników do zgody. Byłoby to bezpośrednio zaatakowały jedną z centralnych metod oceny Włoch – nie na prawo podatkowe, ale na zasadzie ochrony danych, co jest potężnym, interdyscyplinarnym argumentem prawnym.

Wpływ na gospodarkę, rynki i firmy

Jakie są bezpośrednie konsekwencje budżetów reklamowych firm?

Wprowadzenie podatku od sprzedaży do wymiany danych z usługami miałoby bezpośrednie i znaczące konsekwencje dla budżetów reklamowych firm reklamujących się na platformach cyfrowych.

Podstawowa mechanika podatku od sprzedaży jako pośredni podatek konsumpcyjny sugeruje, że platformy nie ponoszą samych obciążeń podatkowych, ale przekazują je swoim klientom – reklamodawcom – Proces ten, znany jako „przejście podatkowe”, doprowadzi do bezpośredniego wzrostu kosztów reklamowych.

W szczególności oznacza to wzrost cen centralnych liczb reklamowych, takich jak koszty za tysiąc wrażeń (CPM), tj. Cena za tysiąc wyświetleń reklamowych oraz koszty za kliknięcie (CPC), cena za jedno kliknięcie reklamy. Ponieważ te kluczowe liczby stanowią podstawę większości cyfrowych kampanii reklamowych, krążenie reklamy na dotkniętych platformach jest natychmiast droższe.

Wzrost kosztów ma dalekie wpływ na inne ważne kluczowe wskaźniki (KPI) marketingu. Przy tym samym budżecie reklamowym wyższy CPC lub CPM nieuchronnie prowadzi do gorszego zwrotu z wydatków reklamowych (ROA), ponieważ mniejsza sprzedaż jest generowana przy każdym zainwestowanym euro. Jednocześnie koszty na przejęcie (CPA), tj. Koszty wydobycia nowego klienta, rosną, ponieważ należy wydać więcej pieniędzy, aby osiągnąć taką samą liczbę konwersji. Wydajność wydań marketingowych jest zatem bezpośrednim spadkiem.

W jaki sposób takie podejście zmusza firmy do zmiany strategii marketingowych w kierunku pierwszych danych dostawcy?

Włoski zaliczka działa jako silny katalizator strategicznej zmiany marketingu, który już trwa: odejście od zależności od danych trzeciej -partii w celu ustalenia priorytetów danych pierwszej strony.

Opodatkowanie wykorzystuje dane związane z dużymi platformami, takimi jak Meta lub Google, nie tylko droższe, ale także prawnie bardziej niepewne. Stwarza to silną zachętę ekonomiczną dla firm do zmniejszenia ich zależności od tych zewnętrznych źródeł danych.

Zamiast tego firmy są zmuszone inwestować więcej w budowanie własnych strategii danych. Koncentruje się na danych pierwszej pomocy – tj. Dane, które firma zbiera bezpośrednio od własnych klientów za pośrednictwem własnych kanałów (strona internetowa, aplikacja, CRM System) za wyraźną zgodą. Dane zero-partii również zyskują na znaczeniu, w których klienci świadomie i proaktywnie dzielą się informacjami firmie, na przykład w ankietach lub podczas konfigurowania preferencji.

Zalety tego strategicznego dostosowania są zróżnicowane: firmy uzyskują większą dokładność danych, zachowują pełną kontrolę nad wykorzystaniem danych, mogą tworzyć bardziej spersonalizowane doświadczenia klientów i zapewnić, że przepisy dotyczące ochrony danych, takie jak RODO. Podatek działa zatem jako akcelerator do budowania bezpośrednich, przejrzystych i ufnych relacji z klientami.

Czy to zasadniczo zmienia model biznesowy „bezpłatne” usługi online?

Tak, spójne opodatkowanie wymiany danych zmieniłoby model biznesowy „bezpłatnych” usług online. Model reklamowy, oparty na niejawnej wymianie danych na dostęp, staje się droższy i prawnie bardziej złożony z powodu podatku.

Platformy będą miały silną motywację do tworzenia wyraźniejszych i wyraźnie zarabianych relacji z użytkownikami w celu ustalenia jasnej podstawy oceny podatku i uniknięcia długich sporów prawnych dotyczących oceny danych.

Oczekuje się, że doprowadzi to do większego rozprzestrzeniania się rozłożonych modeli dostępu (modele warstwy). Model klasyczny, finansowany z reklam, może pozostać jako zwierzę podstawowe, ale byłby połączony z platformami o wyższych kosztach operacyjnych (z powodu podatku od sprzedaży, który ma zostać zapłacony). Ponadto subskrypcja płatności wprowadzona już przez Meta ustanowi się jako zwierzę premium. Inne modele hybrydowe, które łączą różne stopnie uwalniania danych i płatności, są również możliwe. Wiek rzekomo bezpłatnego, nietranspirowanego używania danych ustąpiłby zatem wieku wyraźnego i w ciąży.

Jakich reakcji należy się spodziewać na rynkach finansowych?

Rynki finansowe reagują wrażliwie na niepewność regulacyjną, zwłaszcza jeśli wpływają one na podstawową działalność globalnych grup technologicznych. Italian Advance to klasyczne „ryzyko regulacyjne” – specyficzne dla branży, niesystematyczne ryzyko, które bezpośrednio wpływa na ceny akcji i oceny zainteresowanych firm.

Analitycy i inwestorzy będą egzekwować tę niepewność w swoich modelach oceny, co może prowadzić do zwiększonej zmienności cen akcji do czasu ostatecznego wyjaśnienia prawnego. Potencjalne efekty finansowe są znaczące, w jaki sposób ilustrują różne scenariusze dla metali meta: na przykład oczekiwano 45 -procentowego prawdopodobieństwa, że Włochy mogą się poddać, co może doprowadzić do wzrostu cen o trzy procent. Oczekuje się sporu prawnego bez konsekwencji w całym UE z 30-procentowym prawdopodobieństwem i miałby neutralny wpływ na kurs. Jeśli Włochy wygrywają bez decyzji o wpływie na UE, oczekuje się spadku od ośmiu do dziesięciu procent. Ekspansja podatku od sprzedaży dla całej Europy, która szacuje się na prawdopodobieństwo dziesięciu procent, spowodowałoby stratę cenową od dwunastu do piętnastu procent.

Oceny te ilustrują postrzegane ryzyko inwestorów i przekładają złożone pytanie prawne i polityczne na wyraźne skutki finansowe. Negatywne wyniki, w szczególności rozszerzenie obejmujące całe UE, doprowadziłby do znacznych strat cenowych, ponieważ obciążenie podatkowe zmniejsza przyszłe dochody i kwestionuje modele biznesowe.

Włoski podatek od sprzedaży służy nie tylko jako instrument dekoracji dochodów, ale działa również jako aktywna siła de -udzielona rynku. Podczas gdy głównym celem jest generowanie dochodów podatkowych, podatek prowadzi do znacznej zmiany na rynku reklam cyfrowego poprzez zwiększenie kosztów korzystania z danych platformowych stron trzecich. Stwarza to silną zachętę komercyjną dla firm do inwestowania we własną infrastrukturę danych dostawcy. Może to nieumyślnie sprzyjać firmom bezpośrednimi relacjami z klientami, takimi jak dostawcy e-commerce lub usługi subskrypcyjne, podczas gdy firmy, które opierają się na reklamach platformowych, są niekorzystne. Tak więc podatek działa jako katalizator bardziej kompleksowej restrukturyzacji gospodarki cyfrowej.

Paradoksalnie to rozporządzenie może ostatecznie wzmocnić pozycję rynkową tych samych firm, które go kierują. Podczas gdy podatek powoduje koszty, duże platformy, takie jak Meta i Google, mają zasoby finansowe i personalne, aby dostosować się do złożoności prawnej i budować systemy zgodne. Mniejsi konkurenci lub nowi uczestnicy rynku mogą postrzegać koszty zgodności i niepewność prawną jako wygórowane bariery wejścia na rynek. Ponieważ wartość danych pierwszej partii wzrasta, ogromne, zastrzeżone zapisy danych największych platform stają się jeszcze bardziej cenne i trudniejsze do powtórzenia, co może nawet zwiększyć ich przewagę konkurencyjną z czasem.

Od barów po globalne: MŚP podbijają światowy rynek za pomocą sprytnej strategii – obraz: xpert.digital

W czasach, gdy obecność cyfrowa firmy decyduje o jej sukcesie, wyzwaniem jest to, jak uczynić tę obecność autentyczną, indywidualną i dalekosiężną. Xpert.Digital oferuje innowacyjne rozwiązanie, które pozycjonuje się jako skrzyżowanie centrum branżowego, bloga i ambasadora marki. Łączy zalety kanałów komunikacji i sprzedaży w jednej platformie i umożliwia publikację w 18 różnych językach. Współpraca z portalami partnerskimi oraz możliwość publikowania artykułów w Google News oraz lista dystrybucyjna prasy obejmująca około 8 000 dziennikarzy i czytelników maksymalizuje zasięg i widoczność treści. Stanowi to istotny czynnik w sprzedaży zewnętrznej i marketingu (SMmarketing).

Więcej na ten temat tutaj:

• Autentyczny. Indywidualnie. Globalnie: Strategia Xpert.Digital dla Twojej firmy

Kontekst europejski i międzynarodowy

Dlaczego Komisja UE VAT na razie odrzuciła włoskie podejście?

Komisja VAT UE, organ doradczy, przyjęła wstępne i krytyczne podejście do włoskiego podejścia w niezmiennym dokumencie roboczym (dokument roboczy 1107). Odrzucenie opierało się na dwóch głównych obawach.

Po pierwsze, Komisja wątpiła w możliwość określenia wartości rynkowej danych osobowych obiektywnie i równomiernie. Trudność wiarygodnej oceny uznano za istotną praktyczną przeszkodę dla sprawiedliwych i prawnie bezpiecznych opodatkowania.

Po drugie, Komisja zakwestionowała istnienie wystarczającej bezpośredniej korzyści. Twierdziła, że użytkownicy nie byli zobowiązani do dostarczania spójnej kwoty lub jakości danych, aw zamian nie otrzymali żadnych wyraźnie wycenionych usług. Ten brak specyficzności w współczynniku wymiany osłabia argument o bezpośrednie połączenie w rozumieniu prawa VAT.

Takie podejście odzwierciedla ogólną ostrożność instytucji UE, które preferują zharmonizowane rozwiązanie oparte na konsensusie opodatkowania gospodarki cyfrowej, zamiast wspierać jednostronne postępy poszczególnych państw członkowskich.

Czym różni się podejście Włoch (DST) w innych krajach UE, takich jak Francja, Austria i Hiszpania?

Włoskie podejście zasadniczo różni się od podatków cyfrowych (DSTS), które zostały wprowadzone w krajach takich jak Francja, Austria i Hiszpania, a różnica ta ma ogromne znaczenie strategiczne.

Centralna różnica polega na rodzaju podatku i jego podstawie prawnej. Podatki cyfrowe (DST) są zwykle nowymi, niezależnymi podatkami, które są zbierane jako bezpośrednia stawka podatkowa od sprzedaży brutto od niektórych działań cyfrowych (np. Reklama online, sprzedaż danych użytkownika). Są to specjalne podatki poza zharmonizowanym systemem VAT.

Z drugiej strony Włoch nie jest nowym podatkiem, ale zastosowaniem istniejącego, zharmonizowanego VAT w całym UE w transakcji, która nie została jeszcze uznana za kontrolowaną. Jest to pośredni podatek konsumpcyjny, który jest podnoszony do wartości uwzględnienia w sklepie giełdowym.

Ta inna klasyfikacja prawna ma kluczowe znaczenie. Podatki cyfrowe (DST) są często krytykowane na arenie międzynarodowej jako środki dyskryminacyjne, które ukierunkowały duże (głównie USA) grupy technologiczne. Podejście podatku od sprzedaży Włoch jest prawnie trudniejsze do ataku, ponieważ odnosi się do uniwersalnych i neutralnych zasad wspólnego systemu VAT UE. W sporze nie dotyczy wprowadzenia specjalnego podatku, ale o prawidłową interpretację prawa, która istnieje od dziesięcioleci.

Czy istnieje ryzyko efektu domina w innych państwach członkowskich UE?

Tak, ryzyko efektu domina jest znaczące i zależy w dużej mierze od wyniku włoskiego sporu prawnego. Inne państwa członkowskie obecnie uważnie obserwują tę procedurę, ale zachowują się oczekiwanie. Kraje takie jak Francja, Hiszpania i Austria już wprowadziły własne podatki cyfrowe, ale na razie pozostają w tym modelu.

Niemcy są szczególnie zastrzeżone ze względu na silną zależność eksportową i troskę o środki zaradcze w USA.

Jeśli jednak Włochy odniosą sukces przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości (ETJ) i potwierdzono interpretację dyrektywy VAT, stworzyłoby to precedens dla całej UE. Taki prawnie zabezpieczony sposób opodatkowania przemysłu cyfrowego byłby niezwykle atrakcyjny dla innych państw członkowskich. Obiecuje znaczne dochody podatkowe i jest politycznie i prawnie znacznie mniej wrażliwy niż poprzednie krajowe podatki cyfrowe. Pozytywny wyrok ECJ najprawdopodobniej wywołałby falę korekt prawnych lub nowych interpretacji w innych krajach UE, które przejmują model włoski.

Jaki potencjał miałby przejęcie w całym UE budżetu UE i tworzenie nowych funduszy własnych?

Przejęcie modelu włoskiego w całej UE miałoby ogromny potencjał fiskalny i mógłby na stałe zmienić strukturę finansowania Unii Europejskiej. Eksperci podatkowe szacują, że na poziomie UE na podstawie takiego regulacji rocznego dochodu VAT można wygenerować od 25 do 35 miliardów euro.

W porównaniu z budżetem UE 2025, który przewiduje obowiązki w wysokości 199,4 miliarda euro, stanowiłoby to udział w wysokości od 12,5 do 17,6 procent w budżecie. Dochody te byłyby tak znaczące, że mogliby wnieść ważny wkład w finansowanie budżetu UE i mogą zostać ustanowione jako nowe fundusze UE. Budżet UE jest obecnie finansowany głównie z składek państw członkowskich na podstawie ich dochodu narodowego brutto i są często kontrowersyjne politycznie. Nowe, rzeczywiste źródło funduszy własnych z VAT w całym UE na transakcjach danych może zmniejszyć zależność od wkładów ESD. Poprzedni mechanizm VAT stanowi około 12 procent budżetu UE, ale jest również wkładem państw członkowskich. Bezpośrednie gromadzenie VAT w zakresie transakcji danych może zastąpić lub uzupełnić ten mechanizm, a tym samym wzmocnić autonomię finansową UE, co stanowi długoterminowy cel integracji europejskiej.

W jaki sposób Stany Zjednoczone reagują na tę inicjatywę i jakie konflikty handlowe zagrażają?

Stany Zjednoczone reagują na europejskie próby opodatkowania gospodarki cyfrowej, tradycyjnie odrzucane i groźbą środków zaradczych polityki handlowej. Amerykański urzędnik ds. Handlu (USTR) wielokrotnie argumentował, że takie podatki są środkami dyskryminacyjnymi, które są nieproporcjonalnie skierowane do odnoszących sukcesy amerykańskich firm technologicznych.

Na podstawie sekcji 301 amerykańskiego prawa handlowego z 1974 r. USTR rozpoczęło dochodzenia przeciwko krajowym podatkom cyfrowym i zagrożone taryfami odwetu od do 100% na europejskie towary eksportowe, takie jak francuskie wino, ser lub torebki. W przeszłości zagrożenia te doprowadziły do wprowadzenia lub poboru podatków cyfrowych.

Chociaż włoskie podejście VAT jest celowo zaprojektowane w taki sposób, że jest prawnie mniej wrażliwe niż wyraźny podatek cyfrowy, prawdopodobna jest negatywna reakcja USA. Ponieważ dotknięte platformy pochodzą głównie z USA, Waszyngton sprawdzi pchnięcie. Jeśli okaże się, że podatek jest w rzeczywistości prawie wyłącznie amerykańskimi firmami i że europejskie firmy oszczędzają podobne modele biznesowe, Stany Zjednoczone mogą również uznać to za środki dyskryminacyjne i polityki handlowej. Unikanie otwartego konfliktu handlowego zależy głównie od tego, czy Włochy i potencjalnie UE mogą udowodnić, że rozporządzenie jest stosowane uczciwie, neutralne i powszechnie.

Wybór podejścia do podatku od sprzedaży jest obliczona strategia geopolityczna. Poprzednie podatki cyfrowe często nie powiodły się z powodu braku konsensusu UE i skutecznego zagrożenia amerykańskimi taryfami obliczeniowymi. Zakotwiczonym podatkiem w ustalonych ramach VAT UE Włochy próbują zbudować prawną fortecę. Stany Zjednoczone domagają się nie atakowania jednostronnego „włoskiego podatku cyfrowego”, ale zastosowania wspólnego systemu VAT UE. Jeśli sprawa trafi przed ETS i zdecyduje się na korzyść Włoch, powstanie precedens prawny w całym UE. Utrudniłoby to Stanom Zjednoczonym o znacznie trudniejsze działania przeciwko poszczególnym krajom bez pojawienia się podstawowego prawa UE.

Jeśli to podejście zakończy się powodzeniem, podatek od sprzedaży danych może stać się ważną i akceptowalną politycznie drogą do większej integracji fiskalnej w UE. UE od dawna szuka nowych funduszy własnych, aby zmniejszyć zależność od bezpośrednich wkładów krajowych, które są stałym źródłem napięć politycznych. Opodatkowanie transgranicznej gospodarki cyfrowej, w której wartość dodana jest rozproszona, jest uważane za idealnego kandydata na podatek na poziomie UE. Przede wszystkim opodatkowałby firmy spoza UE i stworzyłby znaczące źródło dochodów, które rozwinąłoby autonomię finansową UE.

Prawne następstwa

Z jakymi argumentami dotknięte korporacje lubią się bronić, tak jak Meta, LinkedIn i X?

Dotknięte grupy technologiczne przedłożyły skargi do włoskich sądów podatkowych i polegają na ich obronie na szeregu podstawowych argumentów prawnych i praktycznych. Twoja strategia obrony ma na celu wstrząsanie kamieniami węgielnymi włoskiego argumentu:

• Brak bezpośredniego połączenia: głównym argumentem korporacji jest to, że brakuje bezpośredniego związku między wydajnością a rozpatrzeniem wymaganym do opodatkowania. Opierają się na orzecznictwie ECJ, w szczególności na wyroku Baštová, i twierdzą, że ekstremalna niepewność i zmienność wartości danych dostarczonych przez użytkowników przechodzi przez to połączenie.
• Brak obiektywnej oceny: argument jest z tym ściśle związany, że podstawy oceny nie można ustalić z pewnością prawną wymaganą do opodatkowania. Korporacje krytykują metody oceny zaproponowane przez Włochy (ceny subskrypcji, ARPU, CPM) jako nieodpowiednie i niepoprawne proxy, które nie odzwierciedlają faktycznej subiektywnej wartości rozważania podanej w poszczególnych przypadkach.
• Brak umownej wymiany usług: firmy zaprzeczają, że warunki użytkowania reprezentują umowę na sprzedaż podobną do wymiany w sensie prawa podatku od sprzedaży. Twierdzą, że użytkownicy nie wykonują wydajności przedsiębiorczości, ale używają platform tylko w prywatnych ramach.
• Konflikt z RODO: Kolejnym silnym argumentem jest sprzeczność z ogólnym rozporządzeniem w zakresie ochrony danych. Korporacje twierdzą, że monetyzacja podatków danych jest sprzeczna z podstawowymi prawami do ochrony danych oraz zasad minimalizacji danych i wiązania celu. Wykorzystasz krytyczne podejście EDPB do modelu „Pay-orokay”, aby podważyć legitymację opartych na nim metod oceny.
• Niewłaściwe miejsce: w końcu firmy będą argumentować, że podatek od sprzedaży, nawet jeśli się zaczął, nie byłby spowodowany Włochami. Zgodnie z prawem UE lokalizacja usługi jest kluczowa. Korporacje twierdzą, że odpowiednie usługi kontrolowane, takie jak sprzedaż usług reklamowych lub centralne przetwarzanie danych, odbywają się w innych państwach członkowskich UE, w których znajdują się ich europejski kapitał lub centra danych (np. Irlandia).

W jaki sposób wygaśnięcie procesu sporu podatkowego we Włoszech i kiedy należy oczekiwać ostatecznej decyzji?

Włoski proces sporów podatkowych jest wielo -scenariuszem i może rozciągać się przez długi czas. Istnieją w zasadzie trzy przypadki, które należy przekazać, zanim wyrok stanie się ostateczny.

• Pierwsza instancja: Procedura rozpoczyna się przed odpowiedzialnym sądem podatkowym First Instance, który wcześniej nazywany „Prowincjalną Komisją Podatkową” i obecnie nazywany jest „Sądem dla Pierwszej Instancji prawa podatkowego” (Corte di Giustizia Tributaria di Primo Grado).
• Drugi przypadek: Wbrew wyroku pierwszej instancji odwołanie można odwołać do Sądu Podatkowego Drugiego Instancji, dawnej „Regionalnej Komisji Podatkowej” (dziś Corte di Giustizia Tributaria di Secondo Grado). Trybunał całkowicie realizuje sprawę zarówno w kategoriach bardziej obiektywnych, jak i prawnych.
• Trzecie przypadek: Ostatnią instancją jest sąd sądowy (Corte di Cassazione) w Rzymie. To sprawdza tylko wyrok drugiej instancji błędów prawnych, nie pod kątem pytań faktycznych.

Szczególną cechą włoskiego procesu podatkowego jest silny nacisk na dowody dokumentów, podczas gdy zeznania są zwykle niedozwolone.

Ze względu na złożoność sprawy, podstawowe pytania prawne i wysoki poziom sporów, jest prawie pewne, że proces prawny jest w pełni wykorzystany. Ponadto jest bardzo prawdopodobne, że Włoski sąd lub sąd sądowy przedłoży sprawę Europejskiemu Trybunałowi Sprawiedliwości (ESJ) w celu uzyskania orzeczenia. ETS musi następnie wyjaśnić kontrowersyjne pytania dotyczące interpretacji dyrektywy VAT. Samo ta procedura może potrwać od jednego do dwóch lat. Biorąc pod uwagę wszystkie przypadki i prawdopodobieństwo udziału ETS, ostatecznej, ostatecznej decyzji w tej sprawie przed 2028 r.

Jakie są dziś centralne nauki dla marketerów i menedżerów podatków?

Niezależnie od ostatecznego wyniku procedury, włoski push już zmusza firmy do przemyślenia swoich strategii. Dla menedżerów ds. Marketingu i podatków skutkuje to kilka centralnych nauk:

• Dane dotyczące priorytetowych dostawców danych: Trend z dala od zależności od danych trzeciej części dużych platform jest masowo przyspieszany przez takie mierniki regulacyjne. Inwestycja we własne kanały w gromadzenie wstępnego dostawcy i danych zerowych stron nie jest już opcją, ale strategiczną potrzebą obniżenia kosztów, minimalizacji ryzyka prawnego i budowania bezpośrednich, zaufaniach relacji z klientami.
• Wyrównaj budżety niepewności: Menedżerowie marketingu muszą obejmować możliwość zwiększenia kosztów reklamowych w planowaniu budżetu. Ceny reklamy cyfrowej na dużych platformach mogą zauważyć, że obciążyły obciążenia podatkowe, co wpływa na wydajność kampanii.
• Zrozum przejrzystość jako model biznesowy: debata koncentruje się na wartości danych. Firmy, które przekonują się w sposób przejrzysty o wartości, którą oferują w zamian za dane i pozostawiają użytkownikom prawdziwy wybór, zyskają zaufanie klientów w perspektywie długoterminowej.
• Kanały dywersyfikuj: zbyt silna zależność od indywidualnych, dominujących platform reklamowych zawiera znaczne ryzyko. Marketerzy powinni dywersyfikować swoje strategie i sprawdzić alternatywne kanały, takie jak marketing wpływowy, content marketing, ustanowienie własnych społeczności lub promocja lokalnych alternatyw w mediach społecznościowych.

Czy zaliczka Włoch jest modelem spuszczającym naprzód lub ryzykiem prawnym z niepewnym rezultatem?

Włoski postęp traktowania dostarczania danych użytkownika jako zwrotu pod warunkiem podatku VAT jest zarówno: potencjalnie wyprzedzającym modelem opodatkowania gospodarki cyfrowej, jak i ryzyko prawne z wysoce niepewnym wynikiem.

Jest to pionierska próba dostosowania systemu podatkowego XX wieku, który jest oparty na towarach namacalnych i jasno określonych usługach, na logikę wartości dodanej XXI wieku. Podejście to jest eleganckie intelektualnie, ponieważ nie wymyśla nowych specjalnych podatków, ale próbuje zintegrować rozproszoną wartość dodaną w ekosystemie danych z istniejącymi, zharmonizowanymi ramami prawnymi europejskiej VAT. Włochy zajmują się zatem jednym z najbardziej palących pytań międzynarodowej polityki podatkowej.

Jednocześnie sukces zaliczki jest zagwarantowany. Zależy to od korzystnej i przełomowej interpretacji prawa podatkowego przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości. Przeszkody są wysokie: niepewna ocena danych, niejasny status przedsiębiorczych użytkowników prywatnych i silny wiatr w organach ochrony danych i najpotężniejsze grupy technologiczne na świecie.

Niezależnie od tego, w jaki sposób sądy ostatecznie decydują, Włochy już osiągnęły ważny sukces: podjęły krytyczną debatę na temat europejskiego programu i zakwestionowały podstawowe założenie „bezpłatnego” Internetu. Firmy, organy regulacyjne i społeczeństwo są teraz zmuszone do radzenia sobie z podstawowym pytaniem: czy dane to nowa ropa, kto odbierze podatek? Odpowiedź Włoch może być odważna, ale ona złamała ciszę.

☑️Naszym językiem biznesowym jest angielski lub niemiecki

☑️ NOWOŚĆ: Korespondencja w Twoim języku narodowym!

Konrada Wolfensteina

Chętnie będę służyć Tobie i mojemu zespołowi jako osobisty doradca.

Możesz się ze mną skontaktować wypełniając formularz kontaktowy lub po prostu dzwoniąc pod numer +49 89 89 674 804 (Monachium) . Mój adres e-mail to: wolfenstein ∂ xpert.digital

Nie mogę się doczekać naszego wspólnego projektu.

☑️ Wsparcie MŚP w zakresie strategii, doradztwa, planowania i wdrażania

☑️ Stworzenie lub dostosowanie strategii cyfrowej i cyfryzacji

☑️Rozbudowa i optymalizacja procesów sprzedaży międzynarodowej

☑️ Globalne i cyfrowe platformy handlowe B2B

☑️ Pionierski rozwój biznesu / marketing / PR / targi