Norwesko-amerykańska firma robotyczna 1X Technologies: Humanoidalny robot Neo będzie dostępny w domach prywatnych od 2026 roku

Zapomnij o robotach odkurzających: Ten cichy pomocnik za 499 €/miesiąc chce zostać Twoim nowym współlokatorem.

Zapowiedź brzmi jak z filmu science fiction, ale ma się urzeczywistnić już w 2026 roku: norwesko-amerykańska firma 1X Technologies planuje podbić prywatne domy swoim humanoidalnym robotem „Neo”. Przy cenie zakupu wynoszącej 20 000 dolarów lub miesięcznym abonamencie za 499 dolarów, marzenie o osobistym robocie-kamerdynerze nagle wydaje się w zasięgu ręki. Jednak za eleganckim designem i imponującymi parametrami technicznymi kryje się o wiele więcej niż tylko nowy, luksusowy gadżet. Neo jest zwiastunem rewolucji technologicznej i gospodarczej, która może fundamentalnie zmienić nasze rynki pracy, naszą prywatność i strukturę społeczną.

Podczas gdy konkurenci, tacy jak Tesla i Boston Dynamics, celują w zastosowania przemysłowe, Neo został zaprojektowany specjalnie z myślą o domu: jest lekki, cichy i zdolny do uczenia się dzięki sztucznej inteligencji. Prawdziwy przełom tkwi jednak w jego modelu biznesowym. Neo nie działa w pełni autonomicznie, lecz jest zdalnie sterowany przez ludzi w razie potrzeby – system, który wykorzystuje globalne dysproporcje płacowe i może stworzyć zupełnie nową formę gig economy. Ten rozwój sytuacji rodzi fundamentalne pytania: czy Neo jest rozwiązaniem problemu niedoboru wykwalifikowanej siły roboczej w sektorze opieki, czy zagrożeniem dla milionów miejsc pracy w sektorze usług? Pomysłowym pomocnikiem na co dzień, czy nieprzewidywalnym potworem zbierającym dane w naszych salonach? Pojawienie się tego domowego robota oznacza punkt zwrotny, sprawiając, że dogłębna analiza możliwości i zagrożeń związanych z automatyzacją przyszłości jest nieunikniona.

Co będzie dalej po sztucznej inteligencji? Dlaczego giganci technologiczni inwestują teraz miliardy w roboty humanoidalne, takie jak Neo.

Ogłoszenie norwesko-amerykańskiej firmy robotycznej 1X Technologies o wdrożeniu humanoidalnego robota Neo w domach prywatnych od 2026 roku stanowi potencjalny punkt zwrotny w historii automatyzacji. Oferując zniżkę w wysokości 20 000 dolarów lub, alternatywnie, model subskrypcji za 499 dolarów miesięcznie, firma finansowana przez OpenAI pozycjonuje się na styku postępu technologicznego i restrukturyzacji gospodarczej. Pytanie nie brzmi już, czy roboty humanoidalne pojawią się w naszych domach, ale raczej, jakie zmiany i szanse gospodarcze przyniesie ta transformacja. Rozważenie tego rozwoju wymaga zniuansowanej perspektywy, uwzględniającej zarówno bezpośrednią dynamikę rynku, jak i dalekosiężne implikacje strukturalne.

Jak powstaje nowy model biznesowy

Neo to nie tylko kolejny gadżet technologiczny, ale starannie zaprojektowany produkt, który ucieleśnia połączenie różnych osiągnięć technologicznych. Mierząc 165 centymetrów wysokości i ważąc zaledwie 30 kilogramów, Neo wyraźnie różni się od swoich przemysłowych odpowiedników. Podczas gdy Optimus Generacji 2 (57 kilogramów) i Figure 02 (70 kilogramów) firmy Tesla zostały zaprojektowane z myślą o trudnych warunkach produkcyjnych, firma 1X Technologies stosuje inne podejście. Celowy wybór lekkiej konstrukcji, w połączeniu z miękkim dzianinowym kombinezonem i amortyzowanymi butami, świadczy o filozofii projektowania, która stawia integrację ponad dominację. Hałas podczas pracy, wynoszący 22 decybele, jest poniżej progu słyszalności nowoczesnej lodówki, dzięki czemu robot jest dyskretnym współlokatorem.

Specyfikacja techniczna ujawnia złożoność przedsięwzięcia. Neo ma dłonie z pięcioma palcami i 22 stopniami swobody na dłoń, napędzane tzw. napędami Tendo – silnikami elektrycznymi o wysokim momencie obrotowym, które napędzają przekładnie oparte na ścięgnach. Taka konstrukcja umożliwia ruchy nie tylko precyzyjne, ale i płynne, co jest kluczowym czynnikiem akceptacji w warunkach domowych. Integracja rozbudowanego modelu językowego do prowadzenia rozmów i inteligencji wizualnej ze świadomością kontekstu odróżnia Neo od prostych mechanicznych pomocników. Robot potrafi zapamiętać to, co widzi i słyszy, i wykorzystać te informacje kontekstowo w kolejnych interakcjach. Ta nauka poprzez doświadczenie jest fundamentalna dla wizji adaptacyjnego asystenta domowego.

Prawdziwa innowacja tkwi jednak nie tylko w sprzęcie, ale także w samym modelu biznesowym. Neo nie będzie działał całkowicie autonomicznie, przynajmniej nie w początkowej fazie. Firma opracowała model hybrydowy, w którym złożone lub nietypowe zadania są wspierane przez teleoperację pracowników 1X. To zdalne sterowanie za pomocą zestawu VR pozwala robotowi wykonywać zadania, jednocześnie się ucząc. Bernt Børnich, prezes 1X, wyjaśnia w wywiadzie dla „Wall Street Journal”, że robot ma wykonywać większość zadań autonomicznie, ale przyznaje, że jeszcze tak nie jest. Ta szczerość jest godna uwagi w branży, która często charakteryzuje się przesadnymi obietnicami.

Dynamika rynku i ekonomia skalowania

Cena 20 000 dolarów nie jest arbitralna, lecz wynika ze strategicznych rozważań, które głęboko analizują strukturę kosztów robotów humanoidalnych. Analiza Morgan Stanley z 2024 roku szacuje obecne koszty części do Optimusa Generacji 2 Tesli na około 50 000–60 000 dolarów za sztukę, z wyłączeniem kosztów oprogramowania. Najdroższe komponenty to siłowniki w nogach i biodrach, zaawansowane dłonie oraz zespół taliowo-miednicowy, przy czym żaden pojedynczy element nie kosztuje więcej niż 9500 dolarów. Taka struktura kosztów sugeruje, że możliwe są znaczne obniżki cen poprzez skalowanie i optymalizację łańcucha dostaw.

Eksperci przewidują, że koszt robotów humanoidalnych spadnie ze średnio 80 000 dolarów w 2025 roku do około 55 000 dolarów w 2030 roku. Ten spadek o około 30 procent przypisuje się rosnącej konkurencji, rozwojowi technologicznemu i efektowi skali w produkcji masowej. Chińska firma Unitree demonstruje potencjał agresywnych strategii cenowych, oferując model R1 za jedyne 5900 dolarów, choć o znacznie ograniczonych możliwościach. Te wojny cenowe przyspieszą rozwój rynku i obniżą bariery wejścia dla konsumentów.

Globalny rynek robotów humanoidalnych jest gotowy na bezprecedensowy wzrost. Research Nester prognozuje, że wolumen rynku wyniesie 3,14 mld dolarów w 2025 roku, a do 2035 roku wzrośnie do 81,55 mld dolarów, co oznacza roczną stopę wzrostu na poziomie 38,5%. Goldman Sachs przyjmuje bardziej konserwatywne szacunki, mówiące o 38 mld dolarów do 2035 roku, podczas gdy Macquarie Group uważa, że ​​rynek może osiągnąć wartość nawet 3 bilionów dolarów. ARK Invest, w swoim najbardziej optymistycznym scenariuszu, przewiduje maksymalny wolumen rynku na poziomie 24 bilionów dolarów. Te ogromne rozbieżności w prognozach odzwierciedlają niepewność związaną z tempem i skalą wdrażania technologii.

Ameryka Północna obecnie dominuje w rynku z prawie 60-procentowym udziałem, napędzana przez Stany Zjednoczone jako lidera technologicznego i pioniera w dziedzinie wdrażania nowych technologii. Jednak region Azji i Pacyfiku, a w szczególności Chiny, Japonia, Korea Południowa i Indie, stają się motorem wzrostu. Chiny realizują agresywną strategię przemysłową i postawiły sobie za cel masową produkcję robotów humanoidalnych dla przemysłu i technologii informatycznych do 2025 roku. To wsparcie ze strony państwa tworzy konkurencyjne środowisko, w którym zachodnie firmy muszą konkurować z wysoko dotowanymi chińskimi producentami.

Psychologia akceptacji rynkowej

Techniczna wykonalność to tylko jedna strona medalu. Akceptacja robotów humanoidalnych w gospodarstwach domowych zależy od wielu czynników psychologicznych, kulturowych i praktycznych. Wspólne badanie konsumenckie przeprowadzone przez Oliver Wyman i organizację branżową GFU ujawnia silną polaryzację w Niemczech. Podczas gdy 37% respondentów z zadowoleniem przyjęłoby humanoidalne roboty domowe, 36% kategorycznie je odrzuca. Pozostałe 26% jest neutralne wobec tej technologii. Ten trójstronny podział jest charakterystyczny dla przełomowych technologii na wczesnym etapie wdrażania.

Akceptacja jest bardzo zróżnicowana w zależności od cech demograficznych. Osoby młodsze i w średnim wieku są znacznie bardziej otwarte na tę technologię niż osoby powyżej 55. roku życia. Szczególnie interesująca jest korelacja z dochodami. Wśród osób z rocznym dochodem poniżej 30 000 euro, tylko 50–60% jest w stanie wyobrazić sobie korzystanie z pomocy robota, podczas gdy wśród osób z rocznym dochodem co najmniej 80 000 euro, akceptacja wzrasta do 70–80%. Ta korelacja pokazuje, że roboty humanoidalne początkowo pozostaną dobrem luksusowym dla zamożniejszych gospodarstw domowych, zanim rozpowszechnią się wśród szerszej grupy ludności.

Największą przeszkodą w zakupie robota humanoidalnego jest cena, wskazana przez 79% respondentów. Obawy dotyczące ochrony danych i prywatności plasują się na drugim miejscu (59%). Obawy te nie są bezpodstawne. Roboty humanoidalne wyposażone w kamery, mikrofony i czujniki stale gromadzą dane o swoim otoczeniu i mieszkańcach. Ryzyko nadużyć, inwigilacji lub wycieku danych jest znaczne. Doświadczenia z robotami odkurzającymi, które tworzą szczegółowe mapy przestrzeni życiowej i przesyłają je na serwery producentów, często bez wystarczającego szyfrowania, podsycają uzasadniony sceptycyzm. Badania pokazują, że oświadczenia o ochronie danych w tym obszarze są często niejasne i pozostawiają użytkowników z niejasnością co do sposobu wykorzystania ich danych.

Skuteczna penetracja rynku będzie zależeć od tego, jak producenci podejdą do tych kwestii. Przejrzyste praktyki dotyczące prywatności danych, lokalne przetwarzanie danych zamiast rozwiązań w chmurze oraz jasne mechanizmy kontroli użytkownika będą kluczowymi czynnikami różnicującymi. Chociaż 1X Technologies podkreśla w swojej komunikacji bezpieczeństwo i prywatność w projektowaniu Neo, szczegółowe informacje techniczne dotyczące przechowywania i przetwarzania danych pozostają niejasne.

Rynki pracy w okresie przejściowym

Wprowadzenie humanoidalnych robotów domowych rodzi fundamentalne pytania dotyczące przyszłości pracy. Bezpośrednie skutki dotkną początkowo pracowników sektora usług, którzy wykonują prace domowe: sprzątaczy, opiekunów, pomoc domową i przedstawicieli podobnych zawodów. W Niemczech setki tysięcy osób pracuje w tych sektorach, często za niskie wynagrodzenie i w niepewnych warunkach. Roboty humanoidalne mogłyby zastąpić tych pracowników, prowadząc do utraty miejsc pracy, ale także do zmian w charakterze pracy dla pozostałych pracowników.

Badania nad wpływem robotów na rynek pracy przedstawiają złożony obraz. Badanie przeprowadzone przez Dautha, Findeisena, Südekuma i Woessnera w Niemczech pokazuje, że w latach 1994–2014 około 275 000 miejsc pracy w przemyśle zostało utraconych z powodu wykorzystania robotów, nie w wyniku zwolnień, lecz raczej w wyniku ograniczenia zatrudnienia. Jednocześnie utworzono taką samą liczbę nowych miejsc pracy w sektorze usług. Ogólnie rzecz biorąc, całkowite zatrudnienie pozostało stabilne, w przeciwieństwie do USA, gdzie pracownicy przemysłowi masowo tracili pracę. Niemieckie związki zawodowe odegrały znaczącą rolę w ochronie miejsc pracy, ale nie były w stanie zapewnić wyższych płac pracownikom o niskich kwalifikacjach. Znaczna część pracowników, zwłaszcza o średnich kwalifikacjach, zarabiała mniej w wyniku automatyzacji, podczas gdy skorzystali na tym pracownicy wysoko wykwalifikowani.

Tych historycznych wzorców nie da się po prostu przenieść na przyszłość humanoidalnych robotów domowych, ale dostarczają one istotnych wskazówek. Automatyzacja nie prowadzi automatycznie do masowego bezrobocia, ale raczej do restrukturyzacji zatrudnienia. Kluczowe pytanie brzmi, czy powstaną nowe miejsca pracy, które zrekompensują utracone, oraz czy pracownicy będą mieli możliwość przekwalifikowania się i podniesienia kwalifikacji. Obecna sytuacja jest jednak bardziej złożona, ponieważ nałożyło się na nią kilka czynników: zmiany demograficzne, niedobór wykwalifikowanych pracowników w wielu sektorach oraz postęp technologiczny w dziedzinie sztucznej inteligencji.

Sektor opieki doskonale ilustruje tę dynamikę. Niemcy już teraz borykają się ze znacznym niedoborem pracowników opieki. Niemiecki Instytut Ekonomiczny (IW) prognozuje niedobór około 36 000 pracowników opieki do 2027 roku. Federalny Urząd Statystyczny przewiduje potrojenie zapotrzebowania na personel do 2,15 miliona do 2049 roku. W scenariuszu status quo, do 2034 roku potrzebnych byłoby nawet 350 000 dodatkowych pracowników opieki. Nawet w najbardziej optymistycznym scenariuszu brakuje 90 000 wykwalifikowanych pracowników. Prawie połowa personelu domów opieki ma ponad 50 lat, a 13 procent ponad 60, co oznacza, że ​​około 380 000 pracowników opieki przejdzie na emeryturę w ciągu najbliższych dziesięciu lat.

W tym kontekście roboty humanoidalne mogą jawić się nie jako zagrożenie, lecz jako rozwiązanie. Mogłyby przejąć proste, powtarzalne zadania opiekuńcze, pozwalając opiekunom skupić się na bardziej złożonych, emocjonalnie wymagających aktywnościach. Rzeczywistość jest jednak bardziej skomplikowana. Opieka to coś więcej niż suma mechanicznych działań; wymaga empatii, oceny sytuacji i ludzkiego ciepła – cech, których roboty nie będą w stanie odtworzyć w dającej się przewidzieć przyszłości. Rola robotów humanoidalnych w opiece będzie zatem raczej wspierająca niż zastępcza, przynajmniej przez najbliższe dziesięć do piętnastu lat.

Skorzystaj z bogatej, pięciokrotnej wiedzy specjalistycznej Xpert.Digital w ramach kompleksowego pakietu usług | Badania i rozwój, XR, PR i optymalizacja widoczności cyfrowej — Zdjęcie: Xpert.Digital

Xpert.Digital posiada dogłębną wiedzę na temat różnych branż. Dzięki temu możemy opracowywać strategie „szyte na miarę”, które są dokładnie dopasowane do wymagań i wyzwań konkretnego segmentu rynku. Dzięki ciągłej analizie trendów rynkowych i śledzeniu rozwoju branży możemy działać dalekowzrocznie i oferować innowacyjne rozwiązania. Dzięki połączeniu doświadczenia i wiedzy generujemy wartość dodaną i dajemy naszym klientom zdecydowaną przewagę konkurencyjną.

Więcej na ten temat tutaj:

• Wykorzystaj 5-krotną wiedzę Xpert.Digital w jednym pakiecie – już od 500 €/miesiąc

Ukryta ekonomia teleoperacji

Szczególnie fascynującym, a jednocześnie niepokojącym aspektem modelu Neo jest rola teleoperacji. Chociaż 1X Technologies reklamuje Neo jako robota w dużej mierze autonomicznego, firma przyznaje, że zdalne sterowanie przez człowieka jest niezbędne w złożonych lub nietypowych scenariuszach. Ten tak zwany tryb ekspercki pozwala operatorom zdalnym, za zgodą użytkownika, przejąć kontrolę za pomocą zestawów VR i wykonywać zadania w czasie rzeczywistym. Logika ekonomiczna stojąca za tym modelem opiera się na globalnym arbitrażu płacowym.

Podczas gdy inżynier oprogramowania w Los Angeles zarabia średnio 9000 dolarów miesięcznie, pensja za te same kwalifikacje w Indiach wynosi około 900 dolarów. Ta rozbieżność nie jest odosobnionym przypadkiem, ale odzwierciedla strukturalne różnice w kosztach utrzymania i lokalnych strukturach płac. Badania pokazują, że pomimo globalnych platform, wynagrodzenia za pracę zdalną silnie korelują z dochodem na mieszkańca w poszczególnych lokalizacjach. Wzrost dochodu na mieszkańca o jeden procent wiąże się ze średnim wzrostem wynagrodzeń za pracę zdalną o 0,2%.

Stwarza to atrakcyjny model biznesowy dla operatorów robotów humanoidalnych. Zamiast konieczności rozwijania pełnej autonomii, co jest technicznie wymagającym i czasochłonnym zadaniem, mogą oni polegać na operatorach w krajach o niskich płacach. Pracownicy ci mogliby zarabiać od ośmiu do dziesięciu dolarów za godzinę, co jest powyżej średniej dla lokalnych standardów w krajach takich jak Indie, Filipiny, Wietnam czy Bangladesz. Jednocześnie koszty byłyby znacznie niższe niż w krajach uprzemysłowionych. Globalny rynek teleoperacji i robotyki zdalnej szacowano na około 502,7 mln dolarów w 2024 roku i przewiduje się, że do 2035 roku wzrośnie do 4,7 mld dolarów, przy rocznej stopie wzrostu na poziomie 25,3%.

Etyczne i społeczne implikacje tego modelu są znaczące. Dla pracowników w krajach rozwijających się zdalne sterowanie robotami stanowi atrakcyjną możliwość zatrudnienia. Praca ta byłaby mniej wymagająca fizycznie niż wiele lokalnych alternatyw, oferowałaby klimatyzowane środowisko pracy i mogłaby umożliwiać elastyczne godziny pracy. Jednocześnie model ten niesie ze sobą znaczne ryzyko wyzysku. Dynamika władzy między globalnymi firmami platformowymi a poszczególnymi pracownikami w krajach rozwijających się jest zasadniczo asymetryczna. Bez odpowiednich regulacji i standardów ochrony pracy warunki mogłyby stać się niepewne. Badania istniejącej gospodarki gig i platform clickwork pokazują, że pracownicy często otrzymują niskie wynagrodzenia, niejasne instrukcje i nie mają zabezpieczenia społecznego.

W krajach o wysokich płacach model ten doprowadziłby do utraty miejsc pracy, szczególnie w sektorach o standaryzowanych zadaniach. Badania nad globalnym arbitrażem płacowym w branży usług IT pokazują, że praktyka ta ma znaczący wpływ na globalną dynamikę rynku pracy. Taka sama dynamika miałaby miejsce w przypadku zdalnie sterowanej robotyki, tylko z potencjalnie jeszcze większym zasięgiem, ponieważ nie ograniczałaby się do usług cyfrowych. Wizja w pełni autonomicznych robotów działających bez ingerencji człowieka może okazać się dłuższym procesem, niż przewidują optymiści. Eksperci nie spodziewają się, że w pełni autonomiczne roboty humanoidalne z wysoko rozwiniętymi umiejętnościami motorycznymi staną się powszechne przed 2030 rokiem.

Przepływy inwestycyjne i dynamika konkurencji

Rynki kapitałowe dostrzegły potencjał robotyki humanoidalnej, co doprowadziło do bezprecedensowego boomu inwestycyjnego. Według Dealroom, globalne inwestycje w robotykę humanoidalną osiągnęły 3,2 miliarda dolarów w 2025 roku, przekraczając łączną wartość inwestycji z poprzednich sześciu lat. 1X Technologies samo w sobie jest przykładem tej dynamiki. Firma pozyskała 23,5 miliona dolarów w rundzie finansowania serii A2, prowadzonej przez OpenAI w 2023 roku. Następnie, w styczniu 2024 roku, odbyła się runda finansowania serii B o wartości 100 milionów dolarów, prowadzona przez EQT Ventures, do której dołączyły Samsung NEXT, Nistad Group, Sandwater i Skagerak Capital, zwiększając łączne finansowanie do prawie 137 milionów dolarów.

Jeszcze bardziej imponujące są najnowsze wydarzenia. Doniesienia wskazują, że 1X Technologies stara się o nową rundę finansowania w wysokości do 10 miliardów dolarów, z docelową wyceną co najmniej 100 miliardów dolarów. Jeśli ta runda zakończy się sukcesem, wycena firmy wzrośnie ponad dwunastokrotnie w porównaniu z rundą finansowania ze stycznia 2024 roku. Ten gwałtowny wzrost wyceny odzwierciedla nie tylko zaufanie do technologii, ale także przekonanie, że robotyka humanoidalna otworzy gigantyczny rynek.

Konkurencja jest intensywna i zróżnicowana. Tesla, dzięki swojemu robotowi Optimus, wnosi doświadczenie z branży motoryzacyjnej i autonomicznej jazdy. Firma planuje wyprodukować kilka tysięcy sztuk do końca 2025 roku, potencjalnie nawet 10 000 robotów. W dłuższej perspektywie produkcja może zostać zwiększona do 100 milionów sztuk rocznie. Elon Musk dąży do ceny poniżej 20 000 dolarów przy produkcji masowej i przewiduje wolumen rynku na poziomie 10–20 miliardów dolarów rocznie.

Firma Figure AI, wspierana przez Microsoft, Nvidię i OpenAI, pomyślnie przetestowała już swojego robota Figure 02 w fabryce BMW w Spartanburgu, gdzie wstawiał on elementy z blachy do nadwoziowni. Te praktyczne testy w rzeczywistych warunkach produkcyjnych stanowią kluczowy krok w kierunku komercjalizacji. Figure AI pozyskało 675 milionów dolarów w rundzie finansowania, co podkreśla ambicje firmy.

Firma Boston Dynamics, znana z czteronożnego robota Spot i hydraulicznego Atlasa, pozyskała dużego klienta w firmie Hyundai. Hyundai planuje w ciągu kilku lat nabyć dziesiątki tysięcy robotów Atlas i zintegrować je z produkcją motoryzacyjną. Elektryczny Atlas ma trafić do sprzedaży w najbliższych latach, a jego cena prawdopodobnie przekroczy 100 000 dolarów, co czyni go nieosiągalnym dla gospodarstw domowych, ale odpowiednim dla zastosowań przemysłowych.

Chińskie firmy, takie jak Unitree Robotics, stosują agresywne strategie cenowe. Ich model G1 kosztuje 16 000 dolarów, a nowy model R1 jest oferowany za zaledwie 5900 dolarów, znacznie taniej niż zachodnia konkurencja. Unitree korzysta z niższych kosztów produkcji, wsparcia rządowego i ugruntowanych łańcuchów dostaw. Chińskie Ministerstwo Przemysłu i Technologii Informacyjnych opublikowało ambitne cele dotyczące masowej produkcji do 2025 roku i klasyfikuje robotykę humanoidalną jako technologię przełomową.

Ta konkurencyjna dynamika prowadzi do wyścigu innowacji, który przyspiesza rozwój i obniża ceny. Jednocześnie pojawiają się wyzwania dotyczące standardów, interoperacyjności i bezpieczeństwa. Fragmentacja rynku, zróżnicowana metodologia, zastrzeżone technologie i zróżnicowane standardy jakości mogą spowolnić proces powszechnego wdrażania.

Transformacja społeczna i wyzwania regulacyjne

Wprowadzenie robotów humanoidalnych do prywatnych gospodarstw domowych to nie tylko kwestia techniczna czy ekonomiczna, ale dotyka fundamentalnych kwestii społecznych i etycznych. Wizja milionów robotów humanoidalnych żyjących i pracujących w domach rodzi pytania o prywatność, bezpieczeństwo, odpowiedzialność i sprawiedliwość społeczną. Kto ponosi odpowiedzialność, jeśli robot wyrządzi szkodę, czy to z powodu awarii technicznej, czy błędów w sterowaniu AI? Jak zapewnić, że zebrane dane nie zostaną wykorzystane w niewłaściwy sposób? Jak zapobiec temu, by korzyści z automatyzacji trafiały jedynie do wąskiej elity, podczas gdy znaczna część populacji zmaga się z bezrobociem i spadkiem poziomu życia?

Ramy regulacyjne zazwyczaj nie nadążają za rozwojem technologicznym. W Europie unijne rozporządzenie w sprawie sztucznej inteligencji (AI) oferuje podejście do regulacji sztucznej inteligencji, ale jego zastosowanie do robotów fizycznych w domach pozostaje niejasne. Należy zająć się kwestiami bezpieczeństwa produktów, zgodności z RODO i odpowiedzialności. W Stanach Zjednoczonych regulacje są bardziej rozdrobnione i często mają charakter reaktywny, a nie proaktywny.

Wstrząsy społeczne mogą być znaczące. Badania pokazują, że automatyzacja w przeszłości przyczyniała się do wzrostu nierówności. Korzyści ze wzrostu wydajności koncentrowały się wśród właścicieli kapitału i wysoko wykwalifikowanych pracowników, podczas gdy pracownicy o niskich i średnich kwalifikacjach doświadczali stagnacji lub spadku realnych płac. Wprowadzenie humanoidalnych robotów domowych może zaostrzyć te trendy, zwłaszcza jeśli technologia ta będzie początkowo dostępna tylko dla zamożnych gospodarstw domowych.

Jednocześnie technologia ta oferuje możliwości poprawy jakości życia. Osoby z niepełnosprawnościami mogłyby zyskać większą autonomię dzięki wsparciu robotów. Osoby starsze mogłyby dłużej żyć niezależnie we własnych domach, odciążone od codziennych obowiązków dzięki pomocy robotów. Rodziny utrzymujące się z dwóch źródeł dochodu mogłyby zyskać czas, który mogłyby poświęcić dzieciom lub rozwojowi osobistemu. Jednak ten pozytywny potencjał zostanie wykorzystany tylko wtedy, gdy technologia będzie powszechnie dostępna i nie będzie zarezerwowana dla uprzywilejowanej mniejszości.

Kwestia akceptacji ma również podłoże kulturowe. W Japonii, kraju o dużym przywiązaniu do technologii i wyzwaniach demograficznych, gotowość do integracji robotów z codziennym życiem jest tradycyjnie wyższa niż w krajach zachodnich. Różnice kulturowe w postrzeganiu maszyn, prywatności i autonomii będą wpływać na tempo ich upowszechniania się na różnych rynkach. Firmy takie jak 1X Technologies muszą zrozumieć te kulturowe niuanse i odpowiednio dostosować swoje produkty i strategie marketingowe.

Wgląd w zrobotyzowaną przyszłość

Rozwój humanoidalnych robotów domowych to dopiero początek długiej drogi transformacji. Wyzwania technologiczne są ogromne: postęp w dziedzinie siłowników, czujników, magazynowania energii, uczenia maszynowego i systemów bezpieczeństwa jest niezbędny, zanim prawdziwie autonomiczne, niezawodne i niedrogie roboty osiągną dojrzałość rynkową. Obietnice ekonomiczne są kuszące, ale wiążą się ze znacznym ryzykiem. Inwestorzy stawiają miliardy na przyszłość, która może potoczyć się inaczej, niż przewidywano.

Niemniej jednak kierunek jest jasny: robotyka humanoidalna będzie odgrywać coraz ważniejszą rolę w biznesie i społeczeństwie. Pytanie brzmi nie czy, ale kiedy i jak. Kolejne pięć do dziesięciu lat będzie kluczowe. Firmy takie jak 1X Technologies, Tesla, Figure AI, Boston Dynamics i ich chińscy konkurenci doprowadzą swoje technologie do dojrzałości rynkowej i osiągną korzyści skali już na etapie początkowej produkcji masowej. Ceny spadną, możliwości się poprawią, a akceptacja społeczna albo wzrośnie, albo przerodzi się w odrzucenie.

Wpływ na gospodarkę będzie ogromny. Całe branże ulegną transformacji, modele biznesowe staną się przestarzałe lub pojawią się nowe, a rynki pracy zostaną zrestrukturyzowane. Zwycięzcami będą ci, którzy zainwestują w technologię wcześnie, wykorzystają ją inteligentnie i proaktywnie podejmą wyzwania regulacyjne i etyczne. Przegranymi mogą być pracownicy zatrudnieni na stanowiskach, które można zautomatyzować, ale niemający możliwości przekwalifikowania, a także regiony i kraje, które przegapią tę falę technologiczną.

Wizja firmy 1X Technologies, aby uczynić Neo pierwszym humanoidalnym robotem domowym, prawdziwie gotowym do masowej produkcji, jest ambitna, ale nie nierealna. Z ceną 20 000 dolarów lub miesięcznym abonamentem w wysokości 499 dolarów, firma plasuje się na granicy między dobrami luksusowymi a powszechnym konsumpcjonizmem. Jeśli Neo spełni swoje obietnice marketingowe, jeśli uda się rozwiązać kwestie prywatności, a teleoperacja okaże się dyskretna i skuteczna, rok 2026 może rzeczywiście oznaczać początek nowej ery, w której maszyny staną się powszechne nie tylko w fabrykach, ale także w domach.

Historyczna analogia do poprzednich fal automatyzacji jest pouczająca, ale nie rozstrzygająca. Wprowadzenie pralek, zmywarek i odkurzaczy radykalnie zmieniło sposób prowadzenia domu, nie powodując jednocześnie upadku społeczeństwa. Wręcz przeciwnie, technologie te uwolniły czas i przyczyniły się do emancypacji, zwłaszcza kobiet. Roboty humanoidalne mogłyby mieć podobny wpływ, aczkolwiek z większą złożonością dzięki swojej inteligencji i autonomii.

Kluczową zmienną nie jest sama technologia, ale sposób, w jaki ją projektujemy, regulujemy i integrujemy z kontekstami społecznymi. Jeśli potraktujemy roboty humanoidalne jako narzędzia do poprawy jakości życia, jeśli zapewnimy sprawiedliwy podział korzyści z ich stosowania, jeśli umożliwimy pracownikom adaptację poprzez edukację i przekwalifikowanie, ta transformacja może się powieść. Jeśli jednak pozwolimy technologii rozwijać się bez przeszkód, napędzanej wyłącznie chęcią zysku i bez względu na konsekwencje społeczne, ryzykujemy destabilizację, która zagraża strukturze społecznej.

Neo firmy 1X Technologies to coś więcej niż tylko robot. Jest symbolem nadchodzących przemian technologicznych, ekonomicznych i społecznych. Cena 20 000 dolarów odzwierciedla nie tylko koszt maszyny, ale także wartość, jaką przypisujemy ludzkiej pracy i autonomii, gotowość do poświęcenia prywatności na rzecz wygody oraz wizję przyszłości, w której ludzie i maszyny współistnieją w nowych konstelacjach. O tym, czy ta przyszłość będzie pożądana, nie zdecyduje technologia, ale my, jako społeczeństwo, poprzez wybory, których dokonujemy dziś i w nadchodzących latach.

☑️Naszym językiem biznesowym jest angielski lub niemiecki

☑️ NOWOŚĆ: Korespondencja w Twoim języku narodowym!

Konrad Wolfenstein

Chętnie będę służyć Tobie i mojemu zespołowi jako osobisty doradca.

Możesz się ze mną skontaktować wypełniając formularz kontaktowy lub po prostu dzwoniąc pod numer +49 89 89 674 804 (Monachium) . Mój adres e-mail to: wolfenstein ∂ xpert.digital

Nie mogę się doczekać naszego wspólnego projektu.

☑️ Wsparcie MŚP w zakresie strategii, doradztwa, planowania i wdrażania

☑️ Stworzenie lub dostosowanie strategii cyfrowej i cyfryzacji

☑️Rozbudowa i optymalizacja procesów sprzedaży międzynarodowej

☑️ Globalne i cyfrowe platformy handlowe B2B

☑️ Pionierski rozwój biznesu / marketing / PR / targi

Nasze globalne doświadczenie branżowe i biznesowe w zakresie rozwoju biznesu, sprzedaży i marketingu - Zdjęcie: Xpert.Digital

Skupienie się na branży: B2B, digitalizacja (od AI do XR), inżynieria mechaniczna, logistyka, odnawialne źródła energii i przemysł

Więcej na ten temat tutaj:

• Centrum biznesowe Xpert

Centrum tematyczne z przemyśleniami i wiedzą specjalistyczną:

• Platforma wiedzy na temat globalnej i regionalnej gospodarki, innowacji i trendów branżowych
• Zbieranie analiz, impulsów i informacji ogólnych z obszarów, na których się skupiamy
• Miejsce, w którym można zdobyć wiedzę i informacje na temat bieżących wydarzeń w biznesie i technologii
• Centrum tematyczne dla firm, które chcą dowiedzieć się więcej o rynkach, cyfryzacji i innowacjach branżowych