The Shadow Biurokracja: w jaki sposób zewnętrzni konsultanci niemieccy podatnicy i podważają zdolność państwa do działania.

McKinsey, BCG i Big Four zbierają miliony - Federalne Biuro Audytu Ostrzega przed administracją ostrzeżeń dotyczących uczciwości

Wydatki rządu federalnego na zewnętrzne usługi konsultacyjne osiągnęły niepokojący zasięg. Wzrost o 39 procent między 2020 a 2023 r. Do prawie 240 milionów euro rocznie to tylko wierzchołek góry lodowej, która ujawnia głęboką i systemową zależność państwa od niewielkiej grupy globalnie aktorskich firm konsultingowych. Niniejszy raport analizuje anatomię tej kosztownej zależności, identyfikuje głównych zysków i, w oparciu o szczegółowe studia przypadków, dokumentuje powtarzający się wzór wad projektowych, niewłaściwego zarządzania i konfliktów interesów.

Analiza pokazuje, że koszty eksplodowania nie są spowodowane indywidualnymi przypadkami, ale deficytami strukturalnymi w administracji publicznej i zamówieniach. Ministerowie, zwłaszcza Federalne Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (BMI) i Federalne Ministerstwo Finansów (BMF), są coraz częściej przechowywani przez podstawowe zadania, szczególnie w strategicznie krytycznym sektorze IT. Dzieje się tak pomimo lat pilnych, pilnych i w dużej mierze zignorowanych ostrzeżeń z federalnego biura audytu, w którym zagrożono „integralność administracji”.

Głównymi zyskami tego systemu są globalni liderzy branży - McKinsey, Boston Consulting Group (BCG), „Big Four” (PWC, KPMG, EY, Deloitte), a także innych dużych graczy, takich jak Accenture, Roland Berger i Capgemini. Wasza supremacja jest umacniana przez nietransfutowe umowy ramowe, które podważają konkurencję i zapewniają uprzywilejowany dostęp do funduszy podatkowych.

Studia przypadków w niniejszym raporcie z „romansu konsultantowego” w Ministerstwie Obrony po klęskość opłat MAUT do przewlekłej porażki w modernizacji IT rządy federalnego demonstruują wzorzec nieefektywności, marnotrawstwa i braku odpowiedzialności politycznej. Koszty podatnika wykraczają daleko poza bezpośrednią opłatę i obejmują miliardy miliardów strat z powodu nieudanych projektów i pełzającej utraty kompetencji państwowych. Raport kończy się ustaleniem, że podstawowa reforma korzystania z konsultantów i ogromna inwestycja we własne kompetencje administracyjne są niezbędne w celu przełamania cyklu zależności i przywrócenia zdolności do działania i zaufania do państwa niemieckiego.

Anatomia zależności 240 milionów euro

Ta część pokazuje zasięg i systemowy charakter problemu i analizuje przyczyny strukturalne zidentyfikowane przez audytorów federalnych, od czystej liczby wydawniczej do mechanizmów podstawowych.

Dekada eskalacji: kronika wzrostu w Edycjach konsultantów

Najnowsze liczby mają dramatyczny obraz: w latach 2020–2023 wydatki rządu federalnego na zewnętrzne usługi doradcze i wsparcia wzrosły o 39 procent do nieco poniżej 240 milionów euro rocznie. Ta suma oznacza drugi najwyższy poziom od początku oficjalnego raportowania w 2007 r. I podkreśla niepokojący rozwój, który wykracza daleko poza tymczasowe wahania.

Jednak ta ostatnia eskalacja nie jest odosobnionym wydarzeniem, ale wstępnym punktem najważniejszego trendu długoterminowego. W ciągu ostatnich dziesięciu lat rząd federalny wydał ponad 1,6 miliarda euro na zewnętrzną wiedzę specjalistyczną. Bardziej precyzyjne spojrzenie na liczby ujawnia niepokojące przyspieszenie tej zależności: około połowa tej sumy, około 800 milionów euro, spędzono w ciągu ostatnich czterech lat raportowania (2020-2023). Wskazuje to na wykładniczy rozwój zależności, w którym państwo jest szybsze i szybsze i coraz bardziej wykorzystywane dla prywatnych firm do wykonywania swoich zadań.

Motor tego rozwoju można wyraźnie zlokalizować w działach. Federalne Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Home (BMI) pod rządami Ministra Nancy Faeser, Federalne Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, wynosi 59,7 miliona euro - wzrost w porównaniu z 56,9 miliona euro w poprzednim roku. Federalne Ministerstwo Finansów (BMF), które zwiększyło swoje wydatki w ramach ówczesnego ministra Christiana Lindnera z 31,1 miliona euro w 2022 r., Było blisko 38,2 miliona euro w 2023 r. Sama liczba umów również rośnie i wzrosła z 765 w 2022 r. Do 816 w 2023 r..

Wydatki Federalnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (BMI) wzrosły z 56,9 miliona euro w 2022 r. Do 59,7 miliona euro w 2023 r., Co odpowiada wzrostowi o 4,9 procent. Federalne Ministerstwo Finansów (BMF) odnotowało wyraźniejszy wzrost z 31,1 mln euro do 38,2 mln EUR, co odpowiada wzrostowi o 22,8 procent. Całkowita edycja wszystkich działów wzrosła z około 186 milionów euro do około 240 milionów euro, co oznacza wzrost o około 29 procent.

Liczby te są czymś więcej niż tylko w budżecie. Są to objawy podstawowej zmiany funkcjonalności państwa niemieckiego. Przyspieszenie wydatków pokazuje rosnącą zależność strukturalną od podmiotów zewnętrznych w celu wykonania zadań, które kiedyś były częścią podstawowych kompetencji biurokracji ministerialnej. Rozwój ten zbiera podstawowe pytania dotyczące wydajności, kontroli, a ostatecznie na suwerenność działań państwowych.

Więcej na ten temat tutaj:

• Dziesięć lat eskalacji: kronika wzrostu wydatków doradczych rządu federalnego w Niemczech (FRG)

Niezasne ostrzeżenia o egzaminatorach: ciągła krytyka federalnego biura audytu

Podczas gdy wydatki dla konsultantów eskalują, ostrzeżenia o najwyższej kontroli finansowej rządu federalnego, Federalnego Biura Audytu (BRH), od lat są konsekwentnie niewyobrażone. Egzaminatorzy nie tylko krytykują rosnące koszty, ale pilnie ostrzegają przed wydrążeniem z podstawowych kompetencji, które zasadniczo zagrażają „integralności administracji”.

Centralną i powtarzającą się krytyką jest rosnące outsourcing podstawowych zadań („podstawowe zadania”) dla prywatnych firm. Szczególnie rażącym przykładem, w którym BRH wielokrotnie potępia, jest postępowanie federalnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w projekcie gigantycznym „Bund konsolidacji”. Tutaj kontrola finansowa została zlecona przez własną funkcję kontroli i kontroli państwa dla zewnętrznych konsultantów. Taka procedura, według egzaminatorów, stanowi ryzyko, że ministerstwo straci kontrolę i ostateczną odpowiedzialność za podstawowe decyzje.

Ponadto BRH krytykuje brak interdyscyplinarnej strategii stosowania konsultantów. Raporty konsultantów przedstawiane parlamentowi corocznie są odrzucane jako nieodpowiednie, „niekompletne i niejasne”. Według egzaminatorów świadczą o „niewielkiej gotowości do wprowadzania zmian w korzystaniu z zewnętrznych konsultantów”. Większość ministerstw nie sformułowała nawet konkretnych celów w celu zmniejszenia zależności.

Jednak ta krytyka jest systematycznie ignorowana przez rząd. BRH stwierdza, że ​​wiodące federalne Ministerstwo Finansów nie przestrzegało zaleceń dotyczących reformy raportowania niezarejestrowania. Ta odmowa reagowania na dobrze uznaną krytykę najlepszych audytorów ujawnia głęboki problem w kulturze kontroli politycznej. To nie jest nadzór, ale świadoma decyzja o utrzymaniu status quo.

Jak absurdalna i marnotrawna praktyka jest czasami ilustrowana przez sprawę objęta BRH w Deutsche Renterversicherung Bund (DRV Bund), korporacji podporządkowania rządowi federalnemu. Za opłatą w wysokości 765 000 euro, obszar biznesowy miał prawie 10-stronicowe „zasady procedur”. Według egzaminatorów dokument, wynik 230 rund konsultacyjnych, zawierał puste słowa kluczowe, takie jak „rundy świni” lub „surfowanie”. Powód, dla którego to zadanie nie mogło wykonać przez własnych pracowników, nie zostało dostarczone. Domniemanej „wartości dodanej” - „procesu łączenia kulturowego” i ustanowienia nowego centrum personelu - nie można zobaczyć z dokumentu.

Relacje między rządem a jego egzaminatorami są zatem głęboko dysfunkcyjne. Federalne biuro audytu nie działa jako drobny księgowy, ale jako strategiczny Warner, który wskazuje na egzystencjalne zagrożenie dla zdolności państwa do działania. Konsekwentna ignorancja tych ostrzeżeń przez kierownictwo powoduje problem niewłaściwego zarządzania jednej z celowych porażki rządu.

The Silnel: W jaki sposób umowy ramowe tworzą zamknięty rynek

Ogromne przekierowanie podatników do rejestrów gotówkowych spółek konsultingowych jest włączone i przyspieszane przez konkretny mechanizm publicznego prawa zamówień publicznych: SO -Called Framework Contracs („Umowy ramowe”). Umowy te są głównym kanałem, za pomocą którego ministerstwa kupują swoje usługi doradcze, a jednocześnie uprzywilejowały niewielką grupę firm.

Liczby dowodzą dominacji tego instrumentu. Federalne Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Federalne Ministerstwo Finansów krzyknęły ponad 500 usług z 149 różnych umów ramowych w latach 2018–2022, przy całkowitej wielkości co najmniej 261 milionów euro. W BMI prawie 90 procent wszystkich umów konsultantów ponad 50 000 euro zostało niedawno udzielonych na podstawie takiej umowy ramowej.

Choć prawnie dopuszczalna, praktyka ta de facto prowadzi do stworzenia zamkniętej oligopoli. Po wymienieniu umowy ramowej jako potencjalny usługodawca, firmy mogą być zlecone na określone projekty w ramach poszczególnych połączeń. Często zdarza się to tylko w ramach „mini konkurencji” w ramach dostawców wymienionych w umowie lub nawet całkowicie bez nowego przetargu, co znacznie upraszcza proces zamówień dla administracji, ale jednocześnie poważnie ogranicza konkurencję i wady strukturalne mniejsze, innowacyjne dostawcy.

Listy ramowych partnerów kontraktowych, które prowadzą Federalne Biuro Administracyjne (BVA) w ramach tak zwanego „trzyosobowego modelu” (15:00), czytają jak „kto jest” globalnego przemysłu konsultingowego. Jako generalny wykonawca (GU) lub podwykonawca (NU), te same nazwiska są tutaj regularnie znajdujące: Accenture, łożyska, Capgemini, Cassini Consulting, Deloitte, Ernst & Young (EY), Horváth & Partner, IBM, KPMG, Kienbaum, McKinsey & Company oraz PricewaterhouseCoopers (PWC). Firmy te zapewniły stałe miejsce w systemie zamówień rządu federalnego.

„PD - doradca Public Hand GmbH” odgrywa szczególnie ambiwalentną rolę. Jako rada federalna i stanowa, jest ona w 100 procentach własnością własności publicznej. Jednak zamiast przede wszystkim budować i wykorzystać własne umiejętności, PD często działa jako główny wykonawca, który następnie przekazuje zamówienia otrzymane dokładnie tych prywatnych firm konsultingowych, z którymi utrzymuje umowy ramowe, w tym McKinsey, Boston Consulting Group i Roland Berger. Stwarza to dodatkowy, nieskrystyczny poziom i rodzi pytanie, czy PD spełnia swoją rolę jako alternatywa dla sektora prywatnego, a raczej służy jako kolejny kanał dla swojej prowizji.

System zamówień nie jest zatem zaprojektowany w celu znalezienia najlepszej wydajności w najtańszej cenie. Jest raczej zoptymalizowany pod kątem wygody administracyjnej i szybkich wydatków, które przynosi korzyści wyłącznemu kręgowi uznanych dużych konsultacji. Ten system jest jednym z korzeni dla eskalacji kosztów, braku przejrzystości i powtarzającego się nieporozumień.

Maszyna do renderowania 3D AI i XR: pięciokrotna wiedza Xpert.Digital w kompleksowym pakiecie usług, R&D XR, PR i SEM - Zdjęcie: Xpert.Digital

Xpert.Digital posiada dogłębną wiedzę na temat różnych branż. Dzięki temu możemy opracowywać strategie „szyte na miarę”, które są dokładnie dopasowane do wymagań i wyzwań konkretnego segmentu rynku. Dzięki ciągłej analizie trendów rynkowych i śledzeniu rozwoju branży możemy działać dalekowzrocznie i oferować innowacyjne rozwiązania. Dzięki połączeniu doświadczenia i wiedzy generujemy wartość dodaną i dajemy naszym klientom zdecydowaną przewagę konkurencyjną.

Więcej na ten temat tutaj:

• Wykorzystaj 5-krotną wiedzę Xpert.Digital w jednym pakiecie – już od 500 €/miesiąc

Profile porażki: spekulenci i ich błędy

Ta centralna część raportu zawiera „negatywne przykłady” wymagane przez żądanie. Każdy podrozdział profiluje wiodącą firmę konsultingową i dokumentuje jej zaangażowanie w znaczącą niepowodzenie projektu, skandal lub znaczną krytykę jego służby doradczej dla rządu.

Profile niepowodzenia: Pierpliwości i ich błędy - obraz: xpert.digital

Profile porażki wyraźnie pokazują spekularzy i ich poważne błędy. McKinsey & Company została skrytykowana przez sprawę doradczą w Federalnym Ministerstwie Obrony i jej zobowiązanie BAMF, w którym nepotyzm, naruszenia zwolnienia, konflikty interesów i nadmierne opłaty były w centrum zarzutów. Accenture był również zaangażowany w romans konsultantów BMVG i musiał znieść zarzuty dotyczące osobistych zespołów linowych, publicznych zamówień i domniemanego oszustwa.

KPMG został skrytykowany zarówno za konsultanta Ministerstwa Obrony, jak i skandal Cum-EX, szczególnie z powodu zaufania do regularnych naruszeń i braku egzaminu. Szczególnie kwestionowana była współpraca z władzami finansowymi i BMVG. PWC i Roland Berger odegrały kluczową rolę w klęsce opłat samochodowych i poparli politycznie ryzykowny projekt, który ostatecznie doprowadził do marnowania pieniędzy podatkowych, za które odpowiedzialne było Federalne Ministerstwo Transportu i Infrastruktury cyfrowej.

Kilka dużych firm konsultingowych było zaangażowanych w konsolidację IT rządu federalnego i inne wady projektu IT: Deloitte, Capgemini, łożyska i IBM byli krytykowani za ogromne koszty, celowanie, brak kontroli i nieefektywności, z Federalnym Ministerstwem Spraw Wewnętrznych i Federalnego Ministerstwa Finansowania.

Boston Consulting Group skupiła się na sprawie SEFE, która była byłym Gazprom Germania, w którym przyznane i ogromne konflikty interesów zostały skrytykowane z Federalnym Ministerstwem Spraw Gospodarczych i Ochrony Klimatu. Ernst & Young w końcu musiał wydać poważne zarzuty w skandalu Wirecard, ponieważ firma nie powiodła się przez lata podczas egzaminu bilansowego i zraniła swoje obowiązki opieki, zarówno w odniesieniu do Federalnego Urzędu Nadzoru Finansowego, jak i Federalnego Ministerstwa Finansów.

Nexus „Romans konsultantów”: studium przypadku dotyczące nepotyzmu i odpadów

SAK „Romans konsultantów” w Federalnym Ministerstwie Obrony (BMVG) pod ówczesnym ministrem Ursula von der Leyen (CDU) nie jest odosobnionym przypadkiem, ale lekcją systemowego ryzyka zewnętrznych porad. Ujawniło to bliską sieć osobistych relacji, wątpliwe umowy porządku i ogromne marnotrawstwo pieniędzy, w których zaangażowanych było kilka największych firm konsultingowych na świecie.

McKinsey & Company: W centrum romansu McKinsey, jedna z najbardziej znanych konsultacji strategicznych na świecie. Zarzuty wahały się od nepotyzmu po brutalne umowy po marnotrawstwo podatników do milionów. Wówczas sekretarz stanu Katrin Suder odegrał kluczową rolę. Były starszy partner McKinsey sprowadził Leyen do Ministerstwa w 2014 r., Aby zreformować znany zrujnowany system zamówień Bundeswehr. Zamiast tego Suder otworzyła drzwi dla swoich byłych kolegów. W raporcie „New York Times” cytowany menedżer McKinsey był cytowany ze słowami: „Katrin postawiono na stanowisku, na którym była w stanie zatrudnić McKinseya”.

Fakty potwierdzają to wrażenie. Federalne biuro audytu stwierdzono, że ministerstwo często przyznawało duże umowy doradcze „darmowe ręce bez konkurencji” i że przyczyny tego były „nie zawsze przekonujące”. Ponadto w Ministerstwie brakowało „ogólnego przeglądu umów na zewnętrzny” - niszczycielski wyrok za dom, który zarządza miliardami budżetów. Betonowym przykładem była przydzielenie zamówień w milionach do spółki zależnej McKinsey Orphoz przez federalną firmę IT BWI bez odpowiedniej procedury przyznawania nagrody. Kiedy sekretarz stanu Suker został poinformowany wewnętrznie o nieprawidłowościach, przekazała je ministrowi, ale odniósł się do „własnego przerażenia” - wyraźnego konfliktu interesów.

Accenture: Konsultant ds. IT i strategii Accenture skorzystał również z luźnych warunków w służbie. Komitet śledczy Bundestag ujawnił, że firma cieszyła się „specjalnym dostępem do BMVG” poprzez „przyjazny związek” między jednym z jej menedżerów, Timo Noetzel i generałem Erhardem Bühlerem, wojskiem o wysokim poziomie. Wydaje się, że te osobiste zespoły linowe podważyły ​​formalne zasady zamówień.

Untanglements trafiły do ​​domniemanego oszustwa rozliczeniowego. W końcowym raporcie Komitetu śledczego stwierdzono, że główny wykonawca SVA powinien był za dużo zaliczyć Ministerstwo 631 049,56 euro. Ta suma odpowiadała 2654 godzin konsultingowej, które nigdy nie zostały dostarczone przez akcenturę podwykonawczą zgodnie z śledztwem. W innym przypadku, gdy sprawa była już publiczna, Accenture dokonała ostatecznej faktury przez około 3 miliony euro bezpośrednio do ministerstwa, zamiast przejść oficjalnie za pośrednictwem pierwotnie używanej umowy ramowej - kolejne dowody nieformalnych i przeciwnych praktyk.

KPMG: Firma kontroli KPMG, jedna z „Wielkiej Czwórki”, była również wcześnie zaangażowana w romans. Była częścią konsorcjum, które otrzymało jednego z pierwszych głównych rozkazów konsultantów Leyena, wkrótce po ogłoszeniu reformy systemu zamówień jako najwyższego priorytetu. Oznaczało to początek ogromnej ekspansji umów konsultantów w dziale.

Chociaż bezpośrednia rola KPMG była mniej widoczna niż McKinsey lub Accenture w najpoważniejszych naruszeniach nagród, ich udział musi być widoczny w kontekście ich ogólnej wiarygodności jako konsultanta państwowego. Stało się wiadomo, że audytorzy KPMG wiedzieli już w 2010 roku, że zwrot podatków dochodowych kapitałowych może być nielegalny w banku, który testowali w ramach oddziałów cum-ex. Ta zgodność z jednym z największych skandali podatkowych w historii niemieckiej rzuca cień w sprawie integralności firmy i pyta, czy taka firma może być odpowiednim partnerem dla sektora publicznego.

„Romans konsultantów” nie był zatem wypadkiem, ale wynikiem awarii systemowej. Otworzyła otwarty „system kumpli”, w którym sieci osobiste były ponad prawem zamówień, „drzwi obrotowe” między branżą konsultingową a najlepszymi biurami politycznymi stworzyły ogromne konflikty interesów i doprowadziły do ​​złego nadzoru politycznego dla milionów. Opozycja przemawiała w końcowym raporcie Komitetu śledczego „Faktycznej kompletnej porażki”.

The Car Custoll: kosztowne upadek projektu politycznego Prestiżu

Katastrofa dotycząca wprowadzenia opłaty za samochód w Niemczech jest doskonałym przykładem projektu politycznego prestiżowego, w połączeniu ze słabą oceną ryzyka i wsparcie drogich konsultantów, może prowadzić do fiaska finansowego dla podatników. Projekt został uznany za nielegalny przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (ETJ), ale dopiero po tym, jak Federalne Ministerstwo Transportu i Infrastruktury Digital (BMVI) podpisało już wiążące umowy z przyszłymi operatorami pod ówczesnym ministrem Andreas Scheuerem. Rezultat: rząd federalny musiał wypłacić odszkodowanie w wysokości 243 milionów euro, z dalszymi roszczeniami w pokoju, które mogą zwiększyć całkowite koszty do 776 milionów euro według raportu.

PricewaterhouseCoopers (PWC) i Roland Berger: W tej kosztownej katastrofie firmy konsultingowe PricewaterhouseCoopers i Roland Berger odegrali kluczową rolę jako spekularzy finansowi. Obie firmy były jedną z „dużych zarobków” wśród zewnętrznych konsultantów, dla których Ministerstwo Transportu wydało około 12 milionów euro w samym roku kryzysowym 2018. Zapewnili wsparcie operacyjne dla projektu, którego ryzyko prawne i finansowe były ogromne od samego początku.

W przypadku PWC zaangażowanie w wątpliwe zamówienia Ministerstwa Transportu nie jest nowym zjawiskiem. Już w 2008 r. Federalne biuro audytu, pod ówczesnym ministrem SPD Wolfgang Tiefensee, skarżyło się na nielegalne przedłużenie umowy konsultantowej z PWC bez przetargu. W tym czasie egzaminatorzy skrytykowali fakt, że PWC miało lider wiedzy poprzez inne rozkazy, ministerstwo wycofało uprawnienia do podejmowania decyzji do odpowiedzialnego urzędu federalnego i nie zapewniło żadnego badania rentowności. Wydaje się, że ten wzór naruszeń prawa publicznego i brak kontroli w Ministerstwie Transportu powtórzyły się w projekcie opłat.

Komitet Parlamentarny do śledztwa w sprawie opłat doszedł do wniosku, że ryzyko niepowodzenia przed ETS powinno „mieć większe znaczenie”. Decyzja ministra Scheuera o podpisaniu umów przed orzeczeniem sądu została sklasyfikowana jako „rozsądna”, ale stwierdzono również, że późniejsze podpisanie byłoby prawnie możliwe. Opozycja sformułowała swoją krytykę w specjalnym głosowaniu i mówiła o „politycznej otchłaniach ignorancji, nieodpowiedzialności, nieobecności i złamanego prawa”.

Romans poboczny samochodu pokazuje przykład, w jaki sposób zewnętrzni konsultanci umożliwiają zachowanie politycznie, ale źle przemyślane projekty. Zapewniają niezbędną wiedzę i legitymacje w celu promowania projektu, podczas gdy przywódcy polityczni ignorują ryzyko prawne i finansowe. Ostatecznie doradcy zbierają miliony, podczas gdy podatnik płaci fakturę za nieuniknione upadek.

Bagna modernizacji IT: zbiorowa porażka strategii i wdrażania

Digitalizacja administracji niemieckiej jest stałym placem budowy, który charakteryzuje się przewlekłymi niepowodzeniami, eksplodowaniem kosztów i nieudanymi celami. W centrum tej nieszczęścia jest projekt „IT konsolidacja”, który służy jako doskonały przykład zbiorowego niepowodzenia kontroli państwa i porad zewnętrznych.

Deloitte: Projekt „Bund konsolidacji IT” rozpoczął się od ambitnego celu, jakim jest scentralizowanie, standaryzacja i modernizacja fragmentarycznego i przestarzałego krajobrazu IT administracji federalnej. Ale równowaga, którą narysuje federalne biuro audytu, jest niszczycielskie. Projekt cierpi na ogromny wzrost kosztów: federalny roczny wydatki IT i digitalizację rządu federalnego wyniosły prawie 1,5 miliarda euro w 2015 r. Do planowanych 6 miliardów euro w 2023 r.

W tym samym czasie cele centralne projektowe zostały pominięte lub porzucone. Pierwotny cel znacznie zmniejszenia ponad 1300 centrów danych i przestrzeni serwera rządu federalnego do końca 2022 r. Został porzucony. Konsolidacja usług, która miała unikać podwójnych rozwoju, była również ograniczona do jego zakresu. BRH zasadniczo krytykuje brak skutecznych struktur kontrolnych, centralny budżet IT i funkcjonujące kontrolowanie, co prowadzi do nieefektywnego i kosztownego rozwoju.

Firma konsultingowa Deloitte była zaangażowana w ten proces, w tym analizę krajobrazu federalnego administracji. Badanie to potwierdziło silną zależność od liderów rynku Oracle i Microsoft i ostrzegło o wzmocnieniu „suwerenności cyfrowej”. Chociaż Deloitte nie ponosi wyłącznej odpowiedzialności za niepowodzenie całego projektu, twój udział umieszcza Cię w centrum projektu, który jest oceniany przez najwyższą kontrolę finansową jako kosztowny chaos bez jasnej strategii.

CAPGEMINI, PIĘŻKA, IBM: Jako Deloitte te trzy firmy są częścią stałego zapasu dużych umów ramowych rządu Federalnego. Będziesz regularnie używany do zadań, takich jak zarządzanie architekturą IT, zarządzanie projektami, digitalizacja procesów i porady organizacyjne. Ich wszechobecna obecność sprawia, że ​​są ukształtowani i wspólnie zarządcy dla stanu rządu.

Krytyka federalnej kultury projektu IT jest fundamentalna. Źródła opisują środowisko w Federalnym Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, w którym „nie ma ani celów, ani umów zawodowych”, a konsultanci nie są opłacani według czasu - model, który zaprasza cię do „nigdy” kompletnych projektów. Ta praktyka prowadzi do kultury nieefektywności i eksplozji kosztów, z których oparte na modelach rozliczeniowych od konsultantów korzystają bezpośrednio.

Historycznym przykładem niepowodzenia dużych projektów IT rządu federalnego, w którym zaangażowani byli dużych dostawców, takich jak IBM, jest projekt de-mail. Pomimo znacznych inwestycji i wsparcia politycznego ta próba ustanowienia bezpiecznej i wiążącej prawnie komunikacji e -mail nie powiodła się z powodu braku akceptacji wśród ludności i firm. Symbolizuje wiele projektów IT sektora publicznego, które są planowane po rzeczywistości potrzeb użytkowników.

Próba zmodernizacji rządu federalnego jest studium przypadku strategicznej porażki. Projekt „Bund konsolidacji IT” pokazuje, że samo zapewnienie miliardów rachunków i uruchomienie dziesiątek firm konsultingowych bez wyraźnego przywództwa politycznego, bez struktury wewnętrznej wiedzy specjalistycznej i bez funkcjonującej struktury zarządzania, nie prowadzi do lepszych wyników. Zamiast tego błędne koło wynika z rosnących kosztów, spadających ambicji i rosnącej zależności od tych samych doradców, którzy są częścią problemu.

Dalsze niezwykłe przypadki: wzór wątpliwych zaangażowania

Oprócz dużych, systemowych awarii istnieje wiele innych przypadków, które oświetlają problematyczne relacje między rządem a konsultantami i potwierdzają powtarzające się wzorce konfliktów interesów, nadmierne koszty i brak nadzoru.

Boston Consulting Group (BCG) i sprawa SEFE: Ta sprawa jest lekcją na temat konfliktów interesów i obejścia prawa zamówień. W kwietniu 2022 r., Krótko po przejęciu byłego Gazprom Germania (dziś SEFE) przez rząd federalny, obecnie oparta na państwowej firmie gazowej przyznała konsultantowi z Boston Consulting Group Boston -bezpłatne, bez przetargu publicznego.

Szczególnie wybuchowy: Nagroda trwała zaledwie sześć dni po tym, jak były partner BCG, Egbert Laege, został przedstawiony przez rząd federalny SFE jako przedstawiciel generalny. Jego były pracodawca natychmiast skorzystał z jego nowej pozycji. Opozycja ostro skrytykowała ten proces jako oczywisty konflikt interesów. Odpowiedzialne Ministerstwo Spraw Gospodarczych broniło bezpośredniej nagrody z „skrajną pilną potrzebą” sytuacji, ponieważ bankructwo natychmiast zagrożono. Niemniej jednak wrażenie nieczystej alokacji, w której sieci osobiste były ważniejsze niż przejrzyste procedury.

McKinsey i BAMF zobowiązanie: U szczytu kryzysu uchodźczego w 2015 r. McKinsey został użyty do wsparcia całkowicie przeciążonego biura federalnego ds. Migracji i uchodźców (BAMF). To, co zaczęło się jako godne pochwały wyniki „pro bono”, szybko przekształciło się w lukratywną firmę. Rząd federalny zapłacił McKinseyowi za różne usługi konsultacyjne w ponad 20 milionach euro.

Szczególnie kontrowersyjnym porządkiem było badanie deportacji. Za opłatą w wysokości 1,86 miliona euro konsultanci powinni dowiedzieć się, w jaki sposób odrzucone osoby ubiegające się o azyl mogą być szybsze deportowane. Odpowiadało to średniej dziennej stawki ponad 2700 euro na konsultanta. Kiedy platforma przejrzystości pozwała Fragdänsta, władza początkowo argumentowała, że ​​publikacja prezentacji PowerPoint zagrozi, że stwierdzenie bezpieczeństwa publicznego-które zostało później upuszczone. Sprawa ilustruje nie tylko wygórowane koszty usług konsultacyjnych, ale także outsourcing wysoce wrażliwych, suwerennych zadań dla firm zorientowanych na zysk.

Ernst & Young (EY) i Scandal Wirecard: Upadek grupy Dax Wirecard jest jednym z największych skandali ekonomicznych w niemieckiej historii powojennej i przypadkiem ogromnej awarii na kilku poziomach. W centrum krytyki znajduje się firma kontroli Ernst & Young, firma, która regularnie otrzymuje również główne rozkazy od rządu federalnego. EY od lat testował bilanse Wirecarda i przeoczył otwór 1,9 miliarda euro, który składał się z wynalezionej sprzedaży. Niemiecka końcowa komisja nadzorcza (APA) stwierdziła później, że EY naruszył jego obowiązki zawodowe podczas egzaminu.

Przypadek ten ma kluczowe znaczenie dla oceny doradców rządowych, ponieważ ujawnia katastroficzne kompetencje i pracowitą porażkę w jednej z największych firm egzaminacyjnych i konsultingowych na świecie. Jednocześnie skandal otworzył całkowity niepowodzenie nadzoru państwowego przez Federalny Urząd Nadzoru Finansowego (BAFIN). Bafin przez lata ignorował standardy od dziennikarzy Financial Times, zamiast tego złożył skargę przeciwko dziennikarzom, a nawet wydał pusty zakaz sprzedaży w celu ochrony udziału w Wirecard. Skandal Wirecard jest zatem podwójnym negatywnym przykładem: pokazuje niepowodzenie ważnego prywatnego partnera państwa i jednoczesną awarię instancji kontroli stanu.

Te poszczególne przypadki nie są wartościami odstającymi. Opierają się na nadrzędnych tematach niniejszego raportu: konflikty interesów spowodowane „drzwiami obrotowymi” między polityką a poradami (BCG/SEFE), wygórowanymi kosztami wątpliwych usług (McKinsey/BAMF) oraz podstawowej niepowodzenia zarówno opieki nad prywatnymi wykonawcami, jak i nadzoru państwa (EY/Wirerekarard/Bafin). Problem jest powszechny i ​​złożony.

Hub dla bezpieczeństwa i obrony - obraz: xpert.digital

Centrum bezpieczeństwa i obrony oferuje uzasadnione porady i aktualne informacje w celu skutecznego wspierania firm i organizacji w wzmocnieniu ich roli w europejskiej polityce bezpieczeństwa i obrony. W bliskim związku z grupą roboczą SME Connect promuje w szczególności małe i średnie firmy (MŚP), które chcą jeszcze bardziej zwiększyć swoją innowacyjną siłę i konkurencyjność w dziedzinie obrony. Jako centralny punkt kontaktu, centrum tworzy decydujący pomost między MŚP a europejską strategią obrony.

Nadaje się do:

• Obrona grupy roboczej SME Connect - Wzmocnienie MŚP w obronie europejskiej

Analiza i zalecenia: Przebij się przez błędne koło

Ustalenia z powyższych badań przypadków zostały tutaj podsumowane w celu wyciągnięcia ogólnych wniosków dotyczących dysfunkcji systemowych i zaproponowania konkretnych, wdrażanych reform.

Wzór dysfunkcji: wspólne cechy nieudanych projektów rządowych

Analiza przedstawionych studiów przypadków ujawnia powtarzające się wzorce, które wskazują na głębokie, systemowe problemy związane z rządem federalnym z zewnętrznymi konsultantami. Nie są to izolowane awarie, ale objawy przewlekłej choroby w kulturze administracyjnej i kontroli politycznej.

Po pierwsze, systematyczne lekceważenie prawa do zamówień publicznych jest widoczne. Powtarzająca się praktyka „wolnego” bez konkurencji, jak udokumentowano w sprawie konsultanta i w sprawie SEFE, jest wyraźnym wskazaniem, że wygoda administracyjna i sieci osobiste często mają pierwszeństwo przed zasadami przejrzystości i gospodarki. Umowy ramowe, które mają zwiększyć wydajność, stają się instrumentem, który faworyzuje ekskluzywny klub głównych konsultacji i podważają konkurencję.

Po drugie, ogromne konflikty interesów są porządkiem dnia. „Efekt drzwi obrotowych”, w którym konsultanci o wysokiej rankingu przechodzą na najwyższe stanowiska polityczne i odwrotnie, tworzy środowisko, w którym obiektywne decyzje są prawie możliwe. Przypadki Katrin Suder (McKinsey/BMVG) i Egbert Laege (BCG/SEFE) są przykładami parady, w jaki sposób takie zmiany mogą prowadzić do preferencji byłych pracodawców. „System kumpli”, który został omówiony w romansie konsultantów, pokazuje, że osobiste przyjaźnie są również wystarczające do ogłoszenia ustawy o zamówieniach.

Po trzecie, istnieje kultura braku odpowiedzialności politycznej. Minister, taki jak Ursula von Der Leyen i Andreas Scheuer, byli politycznie na czele departamentów, w których miały miejsce miliardy miliardów niepowodzeń i ogromnych naruszeń. Jednak osobiste lub dalekie konsekwencje polityczne nie zmaterializowały się. Ta bezkarność na najwyższym poziomie wysyła do administracji fatalny sygnał i zachęca do problematycznych praktyk.

Po czwarte i być może najbardziej fundamentalnym jest brak wewnętrznej wiedzy specjalistycznej. Rząd nie jest już w stanie kontrolować, kontrolować i kontrolować bez ogromnego wsparcia zewnętrznego, szczególnie w przypadku złożonych projektów IT i dużych projektów reform. Federalne biuro audytu od lat ostrzega przed utratą kompetencji, która doprowadza państwo do samowystarczalnej spirali zależności: im więcej zadań jest outsourcingu, tym bardziej twoja wiedza znika, co z kolei prowadzi do jeszcze większej outsourcingu.

Pustka ze stanu: konsekwencje wypatroszonej administracji

Roczne koszty 240 milionów euro są tylko najbardziej widoczną częścią szkód. Prawdziwe, długoterminowe ryzyko nadmiernej zależności od zewnętrznych konsultantów polega na pełzającej erozji wyników państwa, kontroli demokratycznej i zaufania publicznego.

Pierwszą konsekwencją jest utrata kompetencji instytucjonalnych i pamięci. Gdy podstawowe funkcje, takie jak strategia IT, zarządzanie projektami, a nawet kontrola finansowa, są systematycznie zlecane firmom zewnętrznym, usługa publiczna zapomniała samodzielnie wykonywać te zadania. Istnieje „wypatroszona” administracja, która nie jest już w stanie działać bez zewnętrznych pomocników. Ta utrata kompetencji tworzy trwałą zależność, która jest trudna do odwrócenia i osłabia stan w perspektywie długoterminowej.

Druga konsekwencja dotyczy odpowiedzialności demokratycznej. Zewnętrzni konsultanci nie są wybierani demokratycznie. Działają w imieniu swoich spółek zorientowanych na zysk i są przede wszystkim zaangażowani w swoich partnerów i akcjonariuszy, a nie wspólnego dobra. Jeżeli podmioty, które nie podlegają rachunom, mają znaczący wpływ na projektowanie prawa, kontrolę ministerstw i orientację administracji publicznej, podważa to podstawowe zasady kontroli demokratycznej i przejrzystości.

Trzecią i ostatnią konsekwencją jest korozja zaufania publicznego. Najwyższej klasy i kosztowne awarie, takie jak pobór samochodu, niekończąca się klęska w digitalizacji administracji lub skandale w Ministerstwie Obrony, zrównoważone szkodę reputacji państwa. Odżywiają wrażenie nieefektywnego, marnotrawstwa i kontrolowanego rządu, który nie jest w stanie dokładnie zarządzać funduszami podatników i skutecznie świadczyć podstawowe usługi.

Sposób na reformę: wdrażane zalecenia dotyczące rachunkowości i kompetencji

Odwrócenie tego niepokojącego trendu wymaga czegoś więcej niż tylko korekt kosmetycznych. Wymagane są podstawowe przemyślenie i odważne decyzje polityczne. Na podstawie ustaleń tego raportu i powtarzanych, ale zignorowanych zaleceń federalnego biura audytu można uzyskać następujące konkretne kroki reformy:

Reforma systemu zamówień publicznych w zakresie usług konsultingowych: korzystanie z bezpłatnej nagrody i nietranscentratorów umów ramowych na strategiczne usługi doradcze musi być drastycznie ograniczone. Otwarte, konkurencyjne przetargi muszą stać się zasadą wszystkich głównych projektów konsultacyjnych. Decydującym kryterium nie może być sama cena, ale najlepszy wskaźnik wyników ceny („stosunek jakości do ceny”).

Wdrożenie radykalnej przejrzystości: wszystkie umowy konsultantów powyżej niskiego progu muszą zostać całkowicie opublikowane, w tym szczegółowe opisy wydajności, uzgodnione pozycje dostawy i całkowite koszty. Ujawnienie wszystkich zaangażowanych podwykonawców musi być obowiązkowe, aby zapobiec korzystaniu z takich firm, jak PD jako nieprzezroczysty pośrednik.

Rozpoczęcie „efektywnego sektora publicznego”: rząd federalny musi dokonać ogromnej i zrównoważonej inwestycji w odbudowę wiedzy wewnętrznej. Dotyczy to w szczególności obszarów IT i digitalizacji, złożonego zarządzania projektami i planowania strategicznego. Celem musi być wykorzystanie zewnętrznych konsultantów „wyjątkiem”, ponieważ krytycy od dawna zażądali, a nie reguły.

Ustanowienie jasnych obowiązków politycznych i administracyjnych: W przypadku projektów na dużą skalę należy określić jasne obowiązki na szczeblu sekretarza ministerialnego i stanowego. Niepowodzenia, ogromne przekroczenia kosztów i cele muszą mieć zauważalne konsekwencje. Kultura politycznego założenia odpowiedzialności musi zastąpić bezkarność.

Wzmocnienie federalnego biura audytu: Zalecenia BRH muszą otrzymać większą wagę prawną. Ministerowie, którzy decydują się zignorować najwyższe zalecenia dotyczące kontroli finansowej, powinni być zobowiązani do formalnego i publicznego uzasadnienia.

Odwrócenie tego trendu nie jest koniecznością czysto fiskalną. Ma to kluczowe znaczenie dla przywrócenia zdolności do działania, uczciwości i wiarygodności państwa niemieckiego w XXI wieku.

Konstruktywne alternatywne podejście do kosztownej powodzi konsultantów rządu federalnego - obraz: xpert.digital

Niemiecki rząd federalny napotyka poważny problem, który dotyka zarówno podatników, jak i integralności administracji: niekontrolowaną zależność od zewnętrznych firm konsultingowych. W ostatnim raporcie Federalne Biuro Audytu wyraźnie krytykowało brak strategii rządu w celu zmniejszenia tej kosztownej zależności. Liczby mówią jasny język i ujawniają zakres tego problematycznego rozwoju.

Rozwój ten jest tym bardziej niepokojący, gdy Komitet Budżetowy Bundestagu wezwał już do znacznej redukcji kosztów konsultanta w 2020 r. Jednak rząd federalny nie spełnił tych roszczeń, jak określa federalne biuro kontroli jednoznacznie. Zamiast tego roczne raporty doradcze rządu wykazują niewielką gotowość do wprowadzania zmian w korzystaniu z zewnętrznych konsultantów.

Strukturalne słabości obecnego podejścia

• Brak planowania strategicznego
• Zawieszanie integralności administracyjnej
• Problemy z jakością i porady wklejania kopiowania

Więcej na ten temat tutaj:

• Innowacyjna alternatywna propozycja: partnerstwo z przedstawicielami zainteresowań MŚP

Markus Becker

Chętnie będę Twoim osobistym doradcą.

Szef rozwoju biznesu

Przewodniczący SME Connect Defense Group

LinkedIn

Konrada Wolfensteina

Chętnie będę Twoim osobistym doradcą.

skontaktować się ze mną pod Wolfenstein ∂ xpert.digital

zadzwonić pod +49 89 674 804 (Monachium)

LinkedIn